piçin tekiyken nasıl asosyal ve yalnız bir

insan olduğumu anlatıcam panpalar. hayatımda başıma gelen olayları bu süreçleri tamamen gerçek sadece isimleri değiştirerek anlatıyorum çok girintili çıkıntılı gerçekten her ortamda göze batan bir insanken nasıl yalnız pasif asosyal bir insan oldum hikayemi anlatıyorum. bir bölüm dizi izleyip gelicem o zamana kadar rezerveleri alın gelince başlayacağım. tek kelime yalan yok bende inanmayanın gibime kadar yolu var.

@1 baya değişmiş beyler. Asosyal huur çocuğuymuş. normal huur çocuğu olmuş

bu yanımızdaki diğer çocuk çok kültürsüz bi binti insanlıktan nasibini almamış. hasan nerede ne yapacağnı bilirdi ama çok çocukça davranırdı bazen. ben bunları uyardım olgun davranın yeter diye falan. günler geçti ben kız utangaçlığımı tamamen üstümden attım. okulda nöbetçi olduğum zaman kızlara laf atmaya başlamıştım. sevgililerim oluyordu ayrılınca küfür ediyordum bunlara amk. iyice terbiyesizleşmiştim. bizim bu arkadaş grubundaki kızlara fantazilerimi bile anlatmaya başlamıştım düşünün yani utanma sıfır kalmıştı artık.

herneyse nöbetçi masasının üstüne oturduk hasan bana kızları gösteriyor ben seçiyorum geç geç geç diye. birtanesi çıktı taş gibi birşey amk. tabi kendine güven nerde bende. kızın adı yağmurmuş. dedim hasan bu benim. tamam kanka dedi yarın okula çok erken gelelim girişte yakalarsın sen. tamam dedim gittik formaları giydik geldik yine baskete sardık. bir yandan yarınki olayı kafamda canlandırıyorum değişik ihtimaller üstüne yoğunlaşıyorum. bir yandan basket oynuyoruz.

lan ambiti bebe 6. sınıf hikayelerini 30 lu yaşlarda yaşamış gibi anlatıosun gibtir git lan

reserved. yaptıklarının tam tersini yapıp sosyal olcam panpa

düz mantık giber

liseli beyler hatta ilkokullu bile olabilir amk ben dün ne yediğimi hatırlamıyorum herif ortaokuludaki replikleri hatırlıyo

ama hepsi hanım evladıydı bana zarar veremezdi bunlar. kızlara lanet varlıklar gibi bakıyordum artık. eski yaşadığım olayları unutmuştum. tamamen sıfırdım yani kafa rahat ve boştu. sadece okuyordum. sadece okul. ev okul arası mekik dokuyarak geçirdiğim sıradan günlerin birinde msn de yeni okuldan bi çocukla konuşurken yüreğimi ağzıma getiren bir bildirim çıktı windows tepsisinin sağ üstünden.

@277 sakin ol ve yazmaya devam et panpa.

zeynep oturum açtı. allah belanı versin dedim kızım. başa sardı film. kimdi bu zeynep peki dediğinizi duyar gibiyim. zeynep 8 sene aynı sınıfta okuduğum. şimdiye kadar takıldığım kızlar arasında tek değer verdiğim. herkesi engellemiştim ama onu unutmuşum. umut geldi içime. yinede hemen engelledim zeynebi. kendimi durdurdum birşey yazmadan.

reserved

sabah okul 8'de başlıyordu yol 20 dakikadan az. ama ben 6'da evden çıktım. taktım kulaklığı. okulun etrafında döndüm ders zili çalana kadar. okulda kafayı bir koymuşum son derste arkadaş uyandırdı. o gece uyumamıştım galiba. yeni bir çocukla tanışmıştım aynı istikamette ona anlatsam mı diye geçiriyordum içimden yaşadıklarımı ama aklıma şu geldi. şimdi güveniyorsun ama 2 ay sonra ne olacağını bilmiyorsun. onun için işini sağlama al gibtir et dedim eyvallah deyip girdim eve. eve girdim kapıda göz göze geldim bir kızla. peki kimdi bu kız?

merve ve yanında tanımadığım bir kevaşe ile göz göze geldim kafa salladım hayırdır diye. birşeyin peşindelerdi bunlar. tuttum saçından yapıştırdım duvara. belime sarılarak ayakta duruyordu. eve gelmiş benim eve çıkıyorlarmış. bırak beni bağırırım dedi. apartman aile apartmanı olduğu için bıraktım kevaşeyi. 6 katın 5i amcamlar biri bizim daire. onun için rezil olmayayım dedim. dışarı çektim bunu. kimse görmeden sokağı geçtik.

biraz izin verin sigara molası binler.

reserved

lise 2'de anlatacak hiçbirşey yaşamadım. yine kurban dayının yanında sucuda çalıştım. sağolsun çok ekmeğini yedim onunda. lise 3'te yine okul değiştirdim. başka semtte bir düz liseye gittim. sıkıntım yoktu o aralar. yeni okul işte mezun olayım arkadaşlık falan gibimde değil dedim. sadece okul bitsin dedim. okulun ilk günü etrafa göz gezdirdim. burada gördüğüm hiçbir bini hayatımda daha önce görmedim. evet burası bana göre dedim. buradan mezun olurum artık. bastım girdim sınıfa. bu okulda herkes kibirliydi.

@275 köpek gibi okuyorsun ama anasını gibtiğimin çocuğu.

bizim mahalleye çok uzak biryere değil biraz çeşme tarafına yukarıya doğru orada oturuyormuş sınıfındaki itlerden öğrenmiştim. biraz daha açılmıştım. sınıftaki kızlarla taşşak geçiyorduk. ama hepsiyle arama mesafe koydum. buna inanmıştım artık insanlardan zarar geliyordu bana. acımamaya başladım yavaş yavaş. kaba bir insan olma yolunda ilerliyordum. ne kovalayacağımı arıyordum. kış mevsimiydi. yapacak birşey yoktu. kulaklığımı takarak müzik dinleyerek geçirdim günlerimi. bazen eve 3te geldiğim oluyordu birşeyde yapmıyordum. terasta müzik dinleyerek , sigaramın birini yakıp ötekini söndürüyordum.. ruh gibi dolaşıyordum. birgün merdivenlerden inerken amcamın oğlu belkide baba tarafındaki tek sevdiğim insan önümü kesti. ağzından çıkan tek cümle şu oldu : benle gel.

reserved

hadi hadi yaz amk