Selam beyler, dün gece sevgilimden ayrıldım,bu yaşamayana basit duygular olarak gelebilir ki hak veririm bende öncesine kadar aynı sizler gibiydim..
Biraz size anlatmak isterim sadece dertleşmek amacım çok sinirliyim çokta boşluktayım acayip duygulara giriyorum sabahtan beri hakan altun müslüm dinliyorum ki yanlış anlamayın pek işim olmaz damar parçalarda alternatiflerimde en sonda gelir neyse,bu benden 4 yaş büyük kuzenimin çalıştığı firmada bölüm şefi/müdür gibi bişey çok güzel bir gülüşü var akıllara zarar hele muhabbet ederken bir konuşmaları var etkilenmeyen huur çocuğudur.
Kendimden bahsedeyim, pompaya koşan bi gibtiği karıyı en az 2 kere daha giben ve onlardan ayrıldıktan sonra 15-20 dakikalık konuşmayla(canım çektiğinde) tekrar düşürebilen 22 yaşında bir gencim,clublere barlara giden kadın dilinden az çok anlayan bir panpanızım.
Fakat sevdim işte amk bende sevdim.Saf sevdim ciksapel düşünlerin ağır basamadığı eğlendiğim yemek yediğim güldüğüm onun yanındayken mutsuzluğu sadece ayrılıp evrelerimize giderken hissettim... Çok dallandırıp budaklandırmak istemiyorum sizinde kafanızı gibmek değil niyetim sabahtan beri mevzuyu anlatacak belki bi nevi teselli vermesini ümit edecek insanlar arandım içimden ama korktum ne bilim benim gibi bi adam sevemez derdim belki kendimi kandırdım.
Pişmanlık zor zanaat işte bu yüzden,ben kaldıramıyorum.
Aşık olmayın amk bu gibtiğimin dünyasında aşık olmayın asla vermeyin tüm odalarınızı. saklanın arada. kendinize kaçın.
aşık olsanız bile, bütün ruhunuzu sermeyin ayaklarının altına.
bir gülüşüne, feda etmeyin dünyayı.
yazdığı yazıları ezberleyecek kadar çok okumayın.
baymayın insanları aşkınızla.
büyütmeyin.
o olmadan da vardı dünya, o olmadan da dönüyordu. gelişiyle döndürmedi dünyayı, gelişiyle doğmadı güneş; saçmalamayın.
Ama özlüyorumlan özlüyorum anasını gibim ...
edit: Bu bizimdi,ikimiz için söylenmişti :
https://www.youtube.com/watch?v=t_nFgx4k8lg