sadece içimi dökmek istiyorum bugün benim doğumgünüm şimdi 21 yaşındayım yetişkinim . çocuktum bir gün oturtmuştun beni karşına oğlum yalan bu dünyadaki en kötü şeylerden birisidir asla yalan söyleme dedin o günden sonra hiç yalan söyledim. oğlum öğretmenler bu dünyadaki en değerli insanlardır sakın birdaha onlara saygısızlık yapma dedin o günden sonra bir kere dahi olsun öğretmenlerime laf bile yetiştirdim. ne dediysen o oldum baba sen o ahşap tabuta girene kadar ne dediysen o oldum. bana birşey daha öğrettin baba liseye ilk başlarken öğretmen herkezin annesi ve babasının ne iş yaptığını sordu sıra bana gelene kadar nasıl ağlanmayacağını ve babasını kaybetmesine rağmen bir insanın nasıl dik durması gerektiğini öğrettin. 8 yıl önce bugündü gece kar yağmıştı sana yalvarmıştım baba sabah uyanınca kartopu oynayalım diye doğum günümdü asla geri çevirmezdi teklifimi geri çevirmezdi benim babam doğum günümde her istediğimi yapardı. sabah uyanmıştım bu yıl doğumgünümde doğum günü çikolatamı yatağımın yanında bulamamıştım annem ağlıyordu ambulans sesini duyduğum zaman gözlerimi kapadım yorganın içine kapandım ve geçen yılki doğum günü sabahını hatırlamaya çalışarak ağlamaya başladım. artık doğum günü çikolatası bırakacak bir babam yoktu. ama hayatı boyunca asla yalan söylemeyecek ve babasının doğrularını yaşatacak birisi vardı.

edit: yazdıklarım baştan sona yalan duygularınızla oynamak istemezdim ama gerçekten böyle şeylerin prim yaptığına bir kanıt sunmam lazımdı.