Kanım dondu şerefsizim, cümlesini tekrarladı, bana bir pekekente mal oldun. duraksadı ve bana baktı. Hatanı telefi edeceksin. Daha bir şey dememiştim ki adam tüm planı yapmış kafasında anlatmaya başladı, Yarın akşam 8 de 2 huuryu buradan alacaksın, adrese zütürüp bekleyeceksin sabaha doğru işleri biterse alıp buraya getireceksin, sonrasına memnuniyetime göre bakarız. Araya girmeye çalıştım ama izin vermedi, sen gibimde değilsin ama o kızlara bir zarar gelirse o petroldeki manitanı nefesi kokan tecavüzcülerin altına veririm, sana da canlı izletirim.

Başından beri ciddiydi ama sinirlenmeye başlamıştı. Anlamıştım ama nedenini anlamamıştım. El hareketiyle beni def ederken bardaktaki içkisini bitirdi. Moda gir lan süt çocuğu, sonrasında bir şeyler daha söyledi ama odadan çıkarken en son bun kelimeli anlayabildim.

Yakın arkadaşlarım hatta bazen ailem bile kimi durumlardaki aşırı rahatlığımdan şikayet etmiştir. Benimkisi de nasıl bir rahatlıksa kafayı vurup yatmışım. Sabah kalktığımda odaya süzülen güneş ışıkları gözümü kamaştırıyordu, camdan dışarı alabilidiğince yeşillik ve şehir manzarası, burnuma gelen sıcak ekmek kokusu...

Bahçede eli silahlı iki adam görüp de olayın ciddiyetine geri dönmesem kendimi rüyada hissedecem. Gün ışığı sayesinde odayı daha rahat inceliyordum. Aşırı sade bir odaydı kayda değer hiçbir şey yoktu. Bilinçsizce kapıya doğru yürüdüm. Her ne kadar kilitli olsa da içgüdesel hareket işte. Elimi attım kapı koluna. Kilitli değilmiş

Çıktım koridora, sağda solda kapılar, en sağda alt kata inen bir merdiven var. Kaçmak gibi bir amacım yoktu kaldı ki kapıyı açık bırakmışlarsa çok fuzuli bir uğraş olurdu kaçmaya çalışmak. Merdivene doğru yürüdüm. Etrafı da dinliyordum ama hiçbir şey duyamadım sadece kendi ayak sesim vardı. Usul usul indim alt kata. Hemen sol tafafımda bahçeye açılan bir kapı, kpaının az ilersinde kahvaltı yapan 3 koruma vardı. 1 si dün akşamkiydi. Gözgöze gelince el hareketiyle geel işareti yaptı, ben de oraya doğru yürüdüm.

3 kişi otumuş menemen yiyiyordu. Masaya yaklaşınca beni kaldıran adam ayağa kalktı. O kalkınca diğerleri de bana döndü.
-Size afiyet olsun dedi ağzını silerken,
-Sağolasın Halil abi. Halil denen adam geldi yanıma dün akşam Cihat abiyi duydun, bu gün senle işimiz var aptallık yapma, akşam işini hallet sonra gibtirip gidersin kendi hayatına. Kolumdan çekiştirip eve sokacakken dur du ve açmısın la, dedi. Fazlasıyla açtım o kadar da rahat değildim. Yüz ifademden anladı sanırsam, iş bitsin yollarım odana bir şeyler dedi ve tekrar üst kata çıktık

Merdivenleri çıkarken dışardan tek katlı durup nasıl iki katlı olduğuna hayret ediyordum evin. Üst kat alt kattan çok küçüktü ve bu sefer toplam 6 oda saymıştım. stresim de biraz dağılınca odaların oldukça basık olduğuna kanaat getirdim. Sanki adamların yatabileceği küçük kulübeler gibi yapılmıştı.
Neyse girdik merdivenlerin yanındaki odaya. Odada bir sandalye duvara monteli ayna ve duvarın tamdıbını kaplayan bir dolab vardı. Halil dolabın kapağını ardına kadar açtı. Dolab renk renk takım elbise, kravat, ayakkabı doluydu. Omzunun üstünde bana seslendi,
Kaç beden giyiyon la

Dün akşam ağır abi takılan bu adamın şmid kığılıdaki reyon görevlisi rolüne bürünmesinin verdiği şaşkınlıkla konuşamadım, yüzünğ bana döndü ve sorusunu yineledi konuşsana lan it senle mi uğraşacam bütün gün ? Gergin olduğu her halinden belliydi ve bu adam reyon görevlisi gibi naz çekmezdi.
-Şu en sağdaki bana olur herhalde, göz kararı söylemiştim, alsında olup olmaması gibimde değildi. Adam şöyle bir baktı ve sonra bana dönüp sırıttı, iş görüşmesine gitmiyorsun, sen pezeveksin, dedi
Altı üstü küçük bir iş diye kendime telkin ediyordum ama direk yüzüme vurması kendimi farklı hissettirdi. tuhaf oldum, tiksineceğimi düşünürdüm ama garip şekilde bana sırıtarak sen pezeveksin demesi tebessüm ettirmişti

bak bakayım olur mu sana, üstüme bordo bi ceket attı, parlak ile mat arasında tuhaf bir pırıltısı olan yakaları, kollukları falan siyah bir ceketti. Daha geçirmeden üstündekiler sana yakışmış ama bu halle gidemezsin dedi ve siyah kumaş pantolon ve beyaz bir gömelk verdi, çabuk giyin, altınada şu kunduralardan çek fazla zamanım yok bekletme beni dedi ve çıktı. Bende bana verdikleri giyerken melisi düşünüyordum. melisi ve bizimkileri. elime telefon geçse anında arayacaktım onları. soyunup giyinemem 15 dakkayı ya buldu ya bulmadı. parlak geniş yakalı ceketim parlak kunduram ile aslında cidden pekekente benziyordum. içimde iğrenilecek derecede bir hoşluk vardı. Aynanın karşısındayken Halil girdi içeri. içimdeki sesle aynı fikirdeydi.

amma pezevenekmişsin ha sende. Boz saçlarım, hafif kahverengi kirli sakalım, takım elbisem ile tek eksiğim kolye ve bilimum takılarım kalıyordu. Unuttuğum şeyi de halil hatırlattı.
Gel silahını da verecez sana
indik evin bodrum katına. depo gibi bir yerdi. eski mobilyalar kutular ile doluydu. Deponun arka taraflarında bir masanın etrafındaydık. korumalar daha uzakta, ben cihat denen patron ve halil masanın yanındaydık. Masanın üstünde 3 tabanca vardı. Seç birini dedi cihat. oyunlardan aşina olduğum daha doğrusu tanıdığım tek tabanca barettaydı.

Neden tanıdığımı seçmek istediğimden emin değilim, denize düşen yılana tutunur misali belki. Aldım barettayı taktım belime. Belime takarken ikiside şaşırdı. Aslında onlar şaşırınca bende kendime geldim ama çok geçti. Çoktan hazırmış lan hergele diyip kahkaha patlattı. Utanmıştım ama bende sırıttım

Halil odana çık biz seni çağırırz dedi. başımla onayladım ve çıktım oradan. Ne yaptığımından emin değildim, pısırık bir çocuk gibi yalvarmak yerine ne yaptığını bilircesine hareket etmem kesinlikle daha iyiydi ama kendimden kuşkulanacak kadar moda girmem beni ürkütüyordu. Düşünceler zihnime hücum ediyordu. kafam çok karışmıştı. Kendimi durumu kabullenmek bunu gerektirir diye yatıştırıyordum. Bunu daha önce istediğim üniversiteyi kazanmaadığım zaman yapmıştım. Çıktım üst kata kafam felaket derece yoğun. bir an önce yatağa atlamak birkaç dakikada olsa yatmak istiyordum. açtım kapıyı girdim içeri. içerde çıplak bir kadın vardı, yanlış odadaydım.

Haytımda karıya hiç gitmemiştimi escorta da, ihtiyacım olmamıştı diyelim. Hayatımda ilk defa bir huurnun çıplıklığa rağmen mahremiyetsiz ,ifadesiz bakışlarıyla karşılaşmıştım. Odaya sanki ben değilde sivrisinek gelmişçesine tepkisiz kalmıştı. Başım önde çektim kapıyı çıktım. Hemen yandaki kendi odama girdim.O an yataktan her ne kadar iğrenmiş olsam da mecburdum. attım kendimi yatağa kapadım gözlerimi. güneş yeni batıyordu. Bir kaç saatim vardı tahminen. Gözlerimi kapadım, oracıkta yatabilirdim yan odadan inleme sesleri gelmese

O seslere rağmen dalmışım bir süre, Halil beni dürterek uyandırdı.
Kalk lan gidiyoruz, duraksadı, pekekent. yine kahkaha atmıştı yavşak, sanki baba mesleği yapıyoruz amk. Her neyse otoparka giderken tembihliyor beni. Belli bir yere kadar bizi takip edeceksin ondan sonra, cebinden tuşlu bir telefon çıkardı, seni arayıp yönlendirecem. Sakın kapatma bu telefonu. içinde sadece benim numaram var gereksiz yere sakın arama giberim seni. Tamam deyip geçiştirdim. Otoparka vardık 2 aracı dün gece görmüştüm, onun dışında siyah passat ve audi a4 vardı yanyana.

Hangisi istiyosan al ön kapıya çık, anahtarları üstünde. Hayatımda audi mi gördmüşüm amk pezevek de olsak sürelim en azından. atlatım audiye içinde leş gibi bir koku var ama öyle böyle değil. Koca ev yetmemiş, arabaya da karı atmışlar. Neyse, çektim evin girişine bekliyorum huurları. Sarışın bir şey çıktı ilk önce evden, diğeri de siyah saçlı beyaz elbiseli olan. bu sefer mavi giymiş olsa da onu tanımamam mümkün değil, bakışları içime işlemiş nasıl olduysa

Onun da beni tanıdığına eminim. emin adımlar atarak geldi bindi o da arabaya. bana bir şey demesinden korkuyordum, onunla sohpet etme korkusu kaplamıştı içimi. Bir şey demedi o da sarışın gibi arabaya binerken. Bahçenin ortasın Cihat'ı gördüm, sigarasından derin bir nefes aldı ve beni selamladı. Asıl amacının ceketinin altındaki silahı göstermek olduğunu adım gibi biliyordum. Bu adamların bu işi neden bana verdiğini anlamadım, neden halit ya da diğer korumalar zütürmüyordu bu karıları. O an dank etti mesele arabayla kızları bırakıp almak değildi başka bir sebebi olmalıydı ve bende onlara mecburi hizmet eden bir köle olduğum için biçilmiş kaftandım.

Abartmıyorum 1 saat döne döne halilleri takip ettim. en son ışıklarda telefon çaldı.
iyi dinle bir daha aramayacam, ışıklardan sonra ikinci aradan sağa dön, sol tarafına ayık ol sapa bir yol görecekisin, dön oraya ordan devam et. yol ayrıma geldiğinde tekrar soldan devam. Gördüğün ilk villanın önünde dur. bak unutma konuşmak yasak, torpido gözünde kart var, onu gösterirsin yeterli. hadi kolay gelisn dedi ve kapattı. Bundan sonra yalnızdım, neden bilmiyorum ama beni takip ederler mi diye düşündüm, dikiz aynasından bakarken benim yanık bakışlı huurmu da kesiyordum

hani kantindeki herhangi bir kız sizi farklı etkiler ya bu da öyle bir şeydi nedeni yoktu sadece çekiciliği vardı, güzelliğinden değil ilginçliğinden, bana baktığını yakalamadım ama hissediyordum. işin iyi yanı korktuğum başıma gelmedi ve benle konuşmadı. arabada sadece radyonun sesi vardı. Halilin tarifinden evi buldum. Saray yavrusu bir ev, fiyakalı korumalar kapıda bekliyor, evin ışıkları yolu aydınlatıyor. Eve yaklaşınca kormalardan biri yola çıktı, arabayı tam önünde durdumdum. Konuşmak yasak, camı indirdim yaklaşınca da kartı gösterdim. Konuşmak sadece biz pekekentlere yasak değilmiş meğer adam eliyle evin yan tarafındaki girişi gösterdi. Bende oradan açık otoparka geçtim

tüm arabalar sağ tarafta dikine park etmiş vaziyette duruyor, ev ise solda kalıyor, küçük bir kapısı var otoparka açılan, gta'daki striptiz kulübünün kapası modelinden, karıları indirdim orada. arabayı da diğer arabaların aksine otoparkın sonunda arabaın ucu otopark kapısını görecek şekilde park ettim. ve iyice koltuğa gömüldüm. Hayatımın en uzun gecelerinden biri olacaktı, belliydi. uykuzluğq pek dayanamazdım ama uyuyamazdım da. hafiften radyoyu açtım 103.7. müzik narin narin çalarken bende etrafı incelemeye başladım

Fiyakalı arabalar, korumalar, kodaman yaşlı adamla... Bu güne anlatılarlar meğerse bu gibi yerlerde böyle yaşanıyormuş. Mal mal araba acep telefonla bizimkileri arasam mı diyordum. ama halil bile beni arayamacaksa muhtemelen dinleniyordur burası dedim ve vazgeçtim. Hem aç hem uykusuzdum, gecem berbet geçiyordu. Yine de aksi bir durum olmaması iyiye işaretti. Ben öyle otururken arabada evin otoparka açılan kapısından, yelekli bir uşak elinde bir tepsi çayla çıktı. ardından bir tepsi sandviç taşıyan başka bir uşak daha. ikisi de ik önce bana doğru geldi