ölüm sonsuzlukta kayboluş, bir yokoluş biçimi. reenkarnasyona inanmıyorsan intiharın hiçbir mantığı yok. hayatını yaşamaya değer kılacak bişeyler bulmalısın, bi şekilde dostlar edinmelisin hastalığında arayacak doğumgününde kutlayacak insanlar. aile konusunda her zaman şanslı olunmuyor maalesef ama derler ya herkesin derdi kendi kaldırabileceği ölçüdedir diye. ne kadar karamsar olursan o kadar kötüye gider, felaket senaryolarını bi kenara bırakıp planlar yap. hayaller kur demiyorum bak. gerçekçi ol ve planla. sadece kendine güven. bu hayatta hepimiz yalnızlığa mahkumuz sadece birbirimize kenar süsü oluyoruz bazen başka bişey değil. kaç yıllık evlilikler 2 imzayla noktalanıyo, yüzyıllık devletler 2 adamın salaklığına satılıyo, trilyonluk adamlar iflas ediyo, en sıkı dostlar aralarına karşıcins girince yılana dönüyo... hiçbişey kalıcı değil bu gibimsonik dünyada.
özet: ağaca güvenme çürür insana güvenme ölür .

başka şeyleri suçlayıp kendini kurban olarak görmeyi bırakırsan, belki bir şeyler yapar ve bu gibtiğimin alışkanlıklarından kurtulursun.

Islamiyete yönel huzuru bul

Aga ben kendime bakamıyorum kedi falan hep aç kalır

Bir kız arkadaşım vardı 4 yıl çıktık ama çok üstüme geldiği için bırakmak zorunda kaldım ☹️

@4 bence haklı panpa ya da yap bi ortam 2 3 arkadaşla geçir günlerini

Kedi falan besle böyle yalnızlıktan kafayı yersin dıbına koyim

Olm troll falan yapacak varsa bu sefer yapmasın lütfen

sen hakkatten yannanı yemissin dur bizim elsa jean'i sana göndereyim de kendine gel

Panpa bir kız bul onla geçir hayatını yoksa yanlızlık seni yer bitirir bide kardeşinledemi hiç görüşmüyorsun bayramlarda falan gidin birbirinize konuşun falan çık dışarı gez arkadaş edin

Geçmiş geçmiştir geçmemisse geçirmiştir

sövmekle kalmam giberim adres ver bir ufak alıp geleyim :(

*** ilk olarak bana acıyan olursa anasını bütün sözlük gibsin ***

Babam öldü, kardeşim evlendi, annem bana söylemeye bile tenezzül etmeden ansızın ben ünideyken evlendi.

Her akşam işten eve geldiğimde evin içinin sessiz olmasından bıktım.

Hasta olduğum zamanlarda evde umutsuz sessizliği dinlemekten bıktım.

Kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalışıp her seferinde başarısız olmaktan bıktım.

Ay sonlarını aç geçirmekten bıktım.

Çaresiz kalmaktan bıktım.

Sorumluluklardan bıktım.

Önümüz bayram ve ben Bayram'larda evi temizleyip tek başıma yatıp film izlemekten bıktım.

Ağlamaktan bıktım

Üzülmekten bıktım.

ismail abi gibi gelmeyecek gemiyi mi bekliyorum aq

Bıktım işte her bir gibimden dıbına koyayım ölmek istiyorum ama o ölmek isteme anları gelince nefes alıp vermenin güzellikleri aklına geliyor. Ne olacak bu durum ne yapıcam gibtiğimin dünyasının bu halini amk