bundan 7 yıl öncesi, lise ikinci sınıftaydım. 4 erkek 2 kızdan oluşan, birbirini çocukluktan itibaren tanıyan, aynı kulüplere giden* birbirinden hiç ayrılmayan* bir grubun içindeydim. ta ki 21 Ocak 2008 pazartesi gününe kadar...

bu gruptaki 5 gencin belki de hayatlarında karşılaşacakları en büyük acıya neden olacak hadise, 2007 yılının Ağustos ayında gerçekleşmişti. Candan'ın babası, karısını kendi yatağında başka bir adamla yakalayınca, zırnık vermeden ve kızlarının velayetini alarak o hafta içinde boşamıştı. annesinin bu hareketi karşısında Canan ne kadar ayakta durmaya çalışsa da derinden yaralandığı belliydi çünkü artık yanımızdaki Canan, bizim arkadaşımız olan Canan değildi. gülmüyordu, artık bizimle çok az buluşuyor, evden* nadiren çıkıyordu. tamam, annesinin yaptığı yenilir yutulur bir şey değildi, ağırdı ama Canan gözümüzün önünde eriyip gidiyordu resmen. bir şeyler yapmak gerekliydi...

Canan ve ben, babalarımız yoluyla uzaktan akrabaydık. onun babası, benim babamın kuzeninin çocuğuydu. annem ve babama Canan'ın halini, durumunu anlatınca bizimkiler Canan'ın babasıyla konuşmuş ve Canan'ı bir süreliğine bize getirmişlerdi. günler günleri kovaladıkça* Canan daha iyiye gidiyordu, babası da kendini toplamaya başlamıştı. Canan 3 hafta bizde kaldıktan sonra evine dönmüş, aylar geçtikçe Canan iyice toparlanmıştı. okulun ilk döneminin bitmesine bir hafta kalmıştı. tatili Canan ve babası yurt dışında geçireceklerdi. en azından planları öyleydi.

19 Ocak 2008 Cumartesi günü biz 6 arkadaş birlikte gezerken, karşımıza Canan'ın annesi çıkmıştı. resmen yalvarıyordu beni dinle diye ama Canan "beni zütürün buradan, iyi değilim." deyince hemen eve zütürmüştük. Canan o güne kadar annesiyle tek kelime etmemişti. sesini bile duymak istemiyordu onun. aradan geçen 5 aya yakın zaman boyunca kendisini toparlayan Canan, annesinin suratını görmesiyle birlikte tekrar dağılmıştı. o akşam ve ertesi gün boyunca odasından çıkaramadık Canan'ı. 21 Ocak 2008 Pazartesi sabahı babası banyoda bulmuştu. bir kutu hap yutup, sol bileğini kesmişti...

ben bu başlığı neden açtım da bu hikayeyi anlattım peki?

daha önceleri de sıcak bakmadığım sadakatsizlik, o günden beri hem en nefret ettiğim hem de en çok korktuğum şey oldu. sadakatsizliğin kadını erkeği olmaz. eğer başkası ile bir halt yiyeceksen ayrıldıktan sonra yap ne yapacaksan derim. gündüz, okuduğum bir haber aklıma o günleri getirdi.
kadın, kocasını, adamın eski öğrencisiyle aldatıyor. kocası şans eseri* basıyor bunları, çocuğun velayetini alıp, karıyı da boşuyor bir güzel.
bu, yeni bir durum da değil. eski öğrenci ifadesinde "5 yıldır zaman zaman birlikte olduklarını" söylüyor. şöyle de bir durum var ki "kimleri öğretmen yapıyorlar?" diye düşünmemek elde değil. bu kadının aşığı 22 yaşında, 5 yıldır devam ediyorsa ilk olarak 17 yaşında başlamış demektir ki bu kanunen "çocuk istismarı" sayılır, çocuğun rızası vardı diyerek de işin içinden çıkılmaz.
Bu kadın ve eski kocasının bir erkek çocuğu var, 13 yaşında şimdi* kadın da tıpkı kocası gibi ortaokul öğretmeni. çocuğunun yaşındakilere ders veriyor her gün* hiç mi düşünmemiş bu duyulursa çocuğum ne hale düşer diye? yannan sevdası bu kadar mı ağır basmış ki çocuğu hiç aklına gelmemiş? bu duyulursa benim oğlumla illa ki dalga geçerler diye hiç mi düşünmemiş?
günahı kendisinin olsun ama ben her zaman şunu söylerim: bir kere aldatan hep aldatır. ben gayet eminim ki bu kadın sadece basıldığı adamın altına yatmamıştır.
inşallah, anne babasının yediği tak yüzünden bir kişi daha kendi canına kıymaz.

not: uzun zamandır sözlüğe girmiyorum. başlık açma kuralları nedir, ne değildir hakim değilim. yanlışım varsa söyleyin, düzelteyim.