selam ben gercek hayatta kimsenn siklemedigi insan

____________¶¶
___________¶¶¶¶
__________¶¶¶¶¶¶
_________¶¶¥¥¥¶¶¶_________________________________________________
________¶¶¥¥¥¥¥¶¶¶__________________________________________¶¶¶¶¶¶¶¶
________¶¶¥¥¥¥¥¥¶¶¶_____________________________________¶¶¶¶¶¥¥¥¥¥¶¶
________¶¶¥¥¥¥¥¥ƒƒ¶¶________________________________¶¶¶¶¥¥¥¥¥¥¥¥¶¶¶¶
________¶¶¥¥¥¥ƒƒƒƒƒ¶¶___________________________¶¶¶¶ƒƒ¥¥¥¥¥¥¥¥¶¶¶¶
________¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒ§¶¶________________________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒ¥¥¥¥¥¶¶¶¶
_________¶¶¶ƒƒƒƒƒƒ§§¶¶____________________¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¥¥¶¶¶¶
___________¶¶ƒƒƒƒƒ§§¶¶__________________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶¶¶
____________¶¶ƒƒ§§§§¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§¶¶
_____________¶¶§§§§§§§ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§¶¶
______________¶¶§§§ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§¶¶¶¶___________________¶¶¶¶¶¶
____________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§¶¶¶____________________¶¶¶ƒƒƒƒƒ¶¶
__________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶¶¶¶¶ƒƒƒƒ§§§¶¶¶___________________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶
_________¶¶ƒƒ¶¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶__¶¶¶¶ƒƒƒ§§§§§¶¶________________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶
________¶¶ƒƒ¶¶__¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶¶¶¶¶¶¶ƒƒƒ§§§§§§¶¶___________¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§¶¶
_______¶¶ƒƒƒ¶¶¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶¶¶¶¶ƒƒƒƒƒ§§§§§§¶¶________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§§¶¶
_______¶¶ƒƒƒƒ¶¶¶¶ƒƒƒƒƒ¥¥¥ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ####§§§§§¶¶____¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§§§§¶¶
_______¶¶###ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¥¥ƒƒƒƒƒƒ########§§§§¶¶¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§§§§§§§§¶¶
_______¶¶####ƒƒƒƒƒƒƒƒ¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥ƒƒƒƒƒƒ########§§¶¶¶¶ƒƒ¶¶¶¶ƒƒƒƒ§§§§§§§§§§§§§§§§§§¶¶
____¶¶¶¶¶¶###ƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¥¥¥#####¥ƒƒƒƒƒƒƒ########¶¶ƒƒ¶¶ƒƒƒƒƒƒ¶¶§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§¶¶
__¶¶¶ƒƒ¶¶¶¶#ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¥¥####¥¥ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ####§§¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶¶¶§§§§§§§§§§§§§§§§¶¶¶¶
_¶¶ƒƒ¶ƒƒƒƒ¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¥¥¥¥ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶§§§§§§§§§§§§¶¶¶¶
¶¶ƒƒƒƒƒƒ§§§§¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§¶¶§§§§§§§§§§¶¶¶¶
__¶¶ƒƒ§§§§§§¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§¶¶¶§§§§§§§§¶¶
____¶¶§§§§§§§¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§¶__¶§§§§§§¶¶
______¶¶§§§§§§ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§¶¶____¶¶§§§§§§¶¶
________¶¶¶§ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§¶¶_______¶¶§§§§§§¶¶
_________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§¶¶¶¶____¶¶¶¶§§§§§§§§§§¶¶
_________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§¶¶§§¶¶¶¶¶¶ƒƒ§§§§§§§§¶¶¶¶
________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§¶¶ƒƒƒƒ§§§§§§¶¶¶¶
________¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§¶¶§§§§§§§¶¶¶¶
__¶¶¶¶¶¶¶¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§¶¶§§§§§§¶¶
_¶¶ƒƒ¶¶ƒƒƒ¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§¶¶¶¶§§§§§§¶¶
_¶¶ƒƒƒ¶¶ƒƒƒ¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§§¶¶__¶¶¶###§§§¶¶
__¶¶§§§§§§§§¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§§§§§¶¶¶¶¶#######§§§¶¶
___¶¶§§§§§§§§¶¶ƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§§§§§§§§§########¶¶¶¶¶¶
____¶¶§§§§§§§§¶¶§§§§ƒƒƒƒƒƒƒ§§§§§§§§§§§§§§§§§§§####¶¶¶¶¶¶
_____¶¶§§§§§§§¶¶§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§¶¶¶¶
_______¶¶¶¶¶¶¶§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§¶¶
______________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§¶¶
________________________¶¶¶¶¶¶§§§§§§§§§§¶¶¶¶
____________________________¶¶¶¶§§§§¶¶¶¶¶
____________________________¶¶§§§§§§§§¶¶
____________________________¶¶§§¶¶§§§¶¶
_____________________________¶¶§¶¶§§¶¶
______________________________¶¶¶¶¶¶

hani sessiz bi insan olur böyle biraz muhabbet edersiniz ama sohbet ilerlemez bi türlü ondan sonra sadece merhaba merhaba'dan ibaret bi ilişkiniz olur kimse giblemez sizi hatta adınızı bile bilmez sürekli yanında olduğunuz kişiler ya heh işte bu hikayedeki giblenmeyen sessiz sessiz takılan mal insan benim.

niye böyle oldum ben de bilmiyorum açıkçası. 6 yaşında anaokuluna başlamıştım. orda her gün yemek verirlerdi bize. yemekleri dağıtan yaşlı bi teyze vardı. bi gün bana yemek vermeyi unutmuştu. ben de yanına gidip demedim ben yemek almadım diye bana da verir misin diye. arkadaşlarım yemek yerken bi köşede oturup oyun oynamıştım kendi kendime. niye söylemedim inanın bilmiyorum söylemedim mi söyleyemedim mi hiç hatırlamıyorum. neyse sonra annem geldi beni aldı anaokulundan. yolda giderken ne yedin bugün diye sordu ben de bana yemek vermeyi unuttu ordaki teyze dedim. eve gidene kadar annemden yemediğim azar kalmamıştı. o gün anladım sanırım hiç bişey için ses çıkarmamam ve susmam gerektiğini. yoksa aç kalmanın üstüne bi de azar işitiyosun.

büyüdüm 1 sene ilkokula başladım. o zaman küçüğüz tabi bi tane çocuk sürekli gelip kalem kutumdaki kalemleri falan alıp çöpe atıyo. çocuk benden irice biraz bişey de diyemiyorum. sonra gidip öğretmene şikayet ettim ben bunu. öğretmen o senin arkadaşın güzellikle konuşun anlaşın kavga etmeyin dedi bana. o gün yine anladım giblenmediğimi ve giblenmeyeceğimi. he bi de sürekli susmam gerektiğini.

4. sınıfta bi çocukla kavga etmiştim. okul çıkışında 3 kişi beni sıkıştırdılar. bi tanesi yüzüme yumruk attı. o gün gözüm şiş geldim eve. öğretmene söyledim yine hiç gibinde olmadı tabi ki. üstüne bi de evde kavga ediyorum diye babamdan azar işittim. giblenmemek vücüduma işliyodu adeta.

küçükken akrabalarımız gelirdi bize oturmaya falan. bana sadece naber diye sorarlardı. mesela tanımadığımız biriyse gidip anneme sorarlardı ali kaçıncı sınıfa geçti şimdi diye. ya da alinin dersleri nasıl diye. ulan ben ordayım beni niye adam yerine koyup sormuyosun. neyse dedim ya işte giblenmiyodum amk zorla mı.

neyse ortaokula geçtik. o zaman bi kız var ismi ece. ben bu kıza aşığım ama nası güzel bi kız nası güzel gülüyo hala aklımda. ben bunla işte konuşuyorum falan açılmaya çalışıyorum nası yapıcam onu da bilmiyorum öyle mal bi konumdayım. yine bi gün tenefüs konuşuyoruz falan. bana dedi ki mertin çıktığı bi kız var mı biliyo musun. mert de sınıfın bini işte. durakladım biraz bilmiyorum neden dedim. ya ben ondan hoşlanıyorum benim için öğrenebilir misin dedi bana. he amk he dedim içimden. sonunda bi kız gibledi beni sanırım ama keşke hiç giblemeseydi.

orta okulda hiç bi zaman çalışkan bi öğrenci olmadım. teşekkürü bile zor alıyodum. neyse 8. sınıfa geldim lgs'ye giricez. fatih dersanesine gidiyorum ben o zamanlar. çok kötü bi sınıfta çok kötü puan yaparak başladım. ama sonra ders çalıştım sürekli. şimdi bunu söylemem saçma olucak mı bilmiyorum ama zeki ve çabuk öğrenebilen birisiyim ben. yarım dönem içinde puanım 600'lerden 850-900 arasına çıktı. o zaman dersanede bi proje sınıfı vardı. en iyi sınıfı oranın. o sınıfın danışman hocasına dedim ki hocam beni proje sınıfına alın ben de o sınıftakiler kadar puan alıyodum çünkü. almadı bi de üstüne dalga geçer gibi senin o sınıfta ne işin var huhahah demeye getirdi huur çocuğu. ben hırs yaptım. bi deneme sınavında onların proje sınıfındaki tüm çocukları geçtim. proje sınıfının matematik hocası sonuçları gördü yüzü mosmor şaşkın. hala o ifadeyi unutmadım birisini züt etmenin en kanlı canlı örneği buydu hayatımda. neyse bu başarıma rağmen tek bişey demedi o adam bana aferin tebrik ederim falan. işte o gün de başarılı olsan bile yine de giblenmeyeceğim gerçeğine alıştırdım kendimi. giblenmiyodum işte türkiye birincisi de olsam giblenmiycektim.

neyse iyi bi anadolu lisesini kazandım oraya başladım. giblenmeyen birisiyim evet. bu yüzden fazla arkadaşım olan birisi değilim. lisede 1 tane arkadaşım vardı adam gibi arada sırada kavga ederdik ama yine barışırdık. hatta sürekli birbirimizle takıldığımız için gay derdi millet kafasını gibtiğimin liseli ergenleri işte * neyse bu çocukla lise sona kadar takıldık böyle. lise sonda o farklı bi dersaneye ben farklı bi dersaneye gidiyorum. bu çocuğun yaptığı netler öyle çok iyi değil. ikimiz de lisede tembeliz notlarımız öyle iyi değil. benim hiç bi okulda hiç bi zaman notlarım iyi olmadı zaten. hocalar giblemedi beni. veya ben gidip yavşaklık yapmadım taşşaklarını yalamadım onun için sözlü notu verip şişirmediler notlarımı. işte ondan hep kötü oldu notlarım. neyse bu çocuk lise sonda iyi yapamıyo dedim ya deneme sınavlarında falan. muallak benimle dalga geçmeye başladı bizim dersanenin sınavları çok zor sizinkiler çok kolay ondan öyle yüksek yapıyosun falan. sustum bi süre bişey demedim ama sonra biz de insanız amk. neyse başka bişeyden kavga etmiştik biz bunlar asıl sebebiydi ama işte o da bahane oldu ben bunla konuşmamaya başladım. bundan önce kavga ettiklerimizde hep ben gidip yeniden konuşmaya başlamıştım. ama bu sefer dedim yok o gelip bi kere de özür dilesin amk. dilemedi tabi ki 3 yıllık can ciğer arkadaşım bile giblemedi beni. mezuniyet gününde bile vedalaşmadık bişey demedik. konuşmadık hiç. he noldu ben 750. oldum öss'de o 20 binli bişey. giblenmemenin verdiği hüzün paha biçilemez.

lise 1'de bi matematik hocam vardı yine. nedir benim bu matematikçilerden çektiğim bilmiyorum amk. neyse ilk yazılıya girdik konu kümeler. ben sınavdan 55 aldım. ama benim matematiğim her zaman iyi olmuştur. derste sürekli parmak kaldırıyorum soruları ilk ben çözüyorum falan niye hocanın gözüne giriyim diye. ondan sonraki 2 sınavda da 90 civarı not aldım. sınıfta benden yüksek başka not yoktu. dedim heralde hoca eşşek değil ilk sınavda bi terslik olduğunu anlar karneme 5 verir. vermedi huur çocuğu giblenmeme tam gaz devam ediyodu hayatımda. neyse 2. döneme geldik ben 2. dönemin 3 yazılısında da sınıfın en yüksek notlarını aldım 90 civarı. 2. dönem 5 geldi tabi gibe gibe ama durun şimdi. sınıfta bi çocuk var aldığı notlar sınavlardan 45 70 55 gibi bi üçlü. bu çocuk istanbul liseler arası şiir okuma yarışmasında bi şiir okuyup birinci olduğu için sevgili matematik hocamız kanaat kullanıp çocuğun karnesine matematiği 5 düşürdü. işte o gün ne bu memlekette başarı çalışma zeka gibi şeylerin bi taka yaramayacağını hiç bi zaman hakkını alamayacağını eğitimle falan bi gib olmayacağını anladım.

üniversite var bi de ama onu artık başka bi ara yazarım bunu bile okuycak kaç kişi var zaten amk.

neyse işte böyle amk giblenmeyen bi insanım hiç giblenmedim bundan sonra da giblenmiycem muhtemelen. hatta yaklaşık yarım saattir yazdığım bu yazı da biraz sonra özet geç bin kim okuycak bunu dıbına koduğum naralarıyla sizler tarafınızdan da giblenmeyecek. olsun napalım alıştık böyle yaşamaya:

http://fizy.com/#s/1ajenl