selam beyler bir deli olarak

ne demek istemediğimi anlamayan kayısımla birlikte oturuyoruz. tesadüf mü yoksa kader mi bilmiyorum ama karşımdaki kayısıyla nüfus kağıtlarımızdaki ortak haneler oldukça fazla. soyadlarımız bile aynı zira evliyiz. ona ilk defa sigara içirdiğimde kurumuştu, fırsatçı bir yemişçiyse elimden onu almıştı huurnun da gönlü varmış demek hiç karşı çıkmadı. çok sonraları onu mutsuz diyetisyen rejimlerinde görünce içim acımıştı, kötü yola bu kadar çabuk düşeceği hiç aklıma gelmemişti. yine bana yalan söyleyecekti ki tutkuyla yedim onu. midemde bir ağrıya bile neden olmadı ki sanırım artık büyüdüm. karpuz çekirdeklerinin içimde ağaç açacağına bile inanmıyorum ya da köpek dişlerimin ilahi bir güç olduğuna.

bunu okuyorum ya oy beni ben gibeyim amk
devam et panpa

evrenin yaratılmadığını yumurtlandığını hala anlayamadınız değil mi beyler çünkü ya şeytanın çatalı olacaksınız ya da tanrının musluğu.

ağzımdaki garip tatın nedenini merak edip yoğunlaşıyorum. önce basit bir meditasyon gibi gözüken bu yoğunlaşma havanın sıcaklığıyla birlikte fiziksel bir hal alıyor. artık bir sıvıyım ve kendime yön vermeyi öğrendiğim anda istediğim şei yapabilirim, belki çizgi karakterim bile çıkar o derece havalıyım. havalı olduğumu kendime hatırlatıp bekliyorum, sıvılıktan gaza geçmeyi bekliyorum. sıvıların bekleme odasına giriyorum ve kapıda ucuz bir espri gaza gelmeye hoş geldiniz esprisi bir dolara satılıyor. çok da ucuz değil diyen bir sıvıyla tanışıyorum. o kadar açık bir kırmızıya sahip ki bu sıvı merak ediyorum kim acaba diye. kansız kanı diyorlar. hep merak ettiğim kansız kanıyla tanışıyorum ve insan alemini özlediğimi sağlıyorum, gaz olmaktan vazgeçip hemen katı oluyorum. katı olma sürecim devlet memurlarının arasında geçiyor, aslında sıkıcı değil hatta tanımadığım sıvılara sıra numaramı verip onları mutlu edince ben de mutlu oluyorum. hem hepsinin kafasını kesip lisa simpsonın kafasının şeklini alan boyunlarını izlemek isteyip hem de hepsine yardım etmek istiyorum. bir karar vermek zorunda olduğumu anlıyorum ve veriyorum. artık elimde karar olmadığı için kafamın rahat olması lazım ama hala sıvıyım ve lanet kafam yerinde değil. meğersem sadece basit bir sarhoşlukmuş, tanımadığım birinin evinde uyandığımda her şey daha mantıklı oluyor.

devam et yarram

devam et panpa dinliyoruz.

anlıyoruz demedim dikkat edersen.

soru cevap mı yapalım ya da gibtir et ben sorayım. siz hiç sadece bir anda bakışınızı değiştirdiniz mi ve o saniyelerle kolye yaptınız mı. annenize, doğumgünü hediyesi diye. çikolatayı sardıkları o garip şey sizin bakışlarınızı birden değiştirdi mi. hiç gerçek anlamda delirdiniz mi. o çok özendiğiniz deliliği hiç tattınız mı hiç durduk yere acaba istanbulda kaç tane lunapark taşıyıcısı vardır diyip hesaplamaya çalıştınız mı - bence cevap 4 merak edene mesajla açıklarım - bi şarkının başının nakaratında önce gülüp sonra aynı nakarat geldiğinde ağladınız mı oçlar. siz dışarda sizi üzmek için bekleyen binlerce insanla konuşup üzülmeden kurtulurken, başka birilerinin hem dışardakiler tarafından üzülüp hem de kendini üzmesinin ne kadar gibten bir şey olduğunu biliyor musunuz. neyse, sonuçta ikimizden biri şeytanın çatalı olmak zorundaydı, diğerise tanrının musluğu.

neyse beyler, şimdilik arkadaşım gitti belki yazar tekrardan.

▲ ▲
[o.o]
/)__)
-"--"-

beynim gibledi

fatal:error

berebere gittiğimde her seferki gibi katil gibi aynaya bakıyodum. sanırım istanbuldaki tüm berberler beni ağır bir mafya babası zannediyodur çünkü her seferinde aynaya ağır mafya babası bakışları atıyorum. o kadar sert duruyorumki doğa ana bi gün doğadaki sertliği ayarlamak için aynanın arkasından ordu ordu şirini üstüme salmıştı bi kere. zar zor ikna olmuştum şirinlerle sert olmamak için hem şimdi benim sertliğimi ölçecekler falan labrotuarlarda. evet ben bir suyum. musluğu açınca birden bire aşağı dökülen, sertlik katsayısı olan o garip yaratığım. neden şu ana kadar hiç bi dövüş oyununda kullanılmadım orası da garip oysa insan çocuğum olsa kesin beni seçerdi. insan çocuk yaratabilmek için de ne gibi bi maddeyle bu su halimle sevişmem gerekirdi orasını da bilemem. benim için kaside bile yazmış zamanında birileri beyler, aşığım boldur. yüzde 78 oranla a şıkkı çıktı seyircilerden. seyircilerden biri oran çıktı. açılın ben oranım diye bağırdı, insanlar açıldıkça açıldı oran karşısında. borçlar büyüdü, devletler orta sınıflardaki tarih derslerinde bahsedildiği gibi doğdu büyüdü ve öldü. yine de o oran oran olmakla kaldı. kendini geliştiremeyen orana ben baskın derim.

sonunda amacıma ulaşmıştım, artık ailemi memnun edebileceğim bir işe sahibim ama etrafımda ailem kalmamış bunu farkettim. hemen bir aile yaratmak istedim, yüzünü, kaşını, saçını hatta zütünün kalkıklık oranını bile ayarlayabileceğim bir sistem önüme konulmuştu. ben sanırım oniki yaşındaydım. tabiiki zenci yarattım herkesi, tıpkı tanrı gibi benim de ilk yarattığım insan zenciydi bırakayım sonradan depigmantasyon geçirsin muallaknin doğurdukları. kaldırımda yürüyeyim dedim, çimleri ezmeyeyim dedim bana güldüler. arkamı döndüm güleni görmek için KUKA diye bağırdım sonra çakal mıydı lan acaba dedim bu leş oyunda ne diye bağırınca saklananlar dışarı çıkıyordu, amacın saklanmak olduğu bu oyunda amacı bozacak o müthiş anarşist kelime neydi. ironinin allahıydı, sadece türklerin anlayabileceği bir allah ama ya da ironi işte her ne gibimse. ne yani şimdi yargılancak mıyım sayın postahane? tamam ama daha sayfaları hızlı hızlı geçme işini bitirmemiştim bile.

kanlı cumaya girdik, bir camiinin adını neden kanlı koyarlar bilmem. hele ki senegalin tam merkezinde. büyü dedikoduları falan çıktığında çok dertlenmiştik tüm senegal halkı olarak, aslında ben senegal halkından sayılmazdım oraya sadece küllüğüm dolduğu ve odamda boşaltacak bir poşet bulamadığım için gitmiştim. poşet toplayıcıların en büyükleri senegaldeymiş diye duymuştum, söyleyenler yalan söylememiş. zaten siz hiç dürüst olmayan bir yanılsama gördünüz mü beyler? halüsinasyonlar kadar dürüst kimse yok yani aslında dünyada, zaten bize o tarihte verilen sahte kahramanların hepsi gerçek bir halüsinasyon. şimdi gerçek halüsinasyon diyerek aklınızı karıştırmak istemiyorum o yüzden işi basit tutucam. basit tutagaçlardan birine ihtiyaç duyduğumu farkettim ve hemen lise 2 fizik kitabını açtım çünkü hafızam beni yanılmıyorsa tutagaç gibi bir kelime yanında basitle birlikte servis ediliyorsa hiç çatal bıçağa gerek duymaz, basit makinalarla bir güzel mideye indirirsin. indirdim ben de mideye. karşımdaki iki büklüm oldu, yumruğumu midesine indirmiştim çünkü. midesine yumruk yemişti. midesini yemişti karşımdaki adam benim yumruğum sayesinde. tarih karşımda midesini yemiş bu adamı nokiadaki snake olarak hatırlayacaktı. sorun değil.

uyandığımda oniki dakikalık bir vidyo müthiş ayarlanmış bir setle karşımda hazır olda duruyordu. karşımda duran aslında bir vidyo değil, bir naziydi. teletabislerin göbeklerindeki televizyona benzer bir sisteme sahipti nazi, göbeğinde değil tam kalbinin üstünde taşıdığı armanın ortasında bir ekran vardı. önce saygıdandır yataktan kalktım, yatağımı ıslattığım için kulağıma su kaçmıştı ve kulağımı temizlemek istedim, bulmacada doğru soruyo arıyordum kulağımı temizlemek için derken nazi ika dedi. ikra mı demek istedi anlamadım. çünkü eğer ikra demek istemişse nazinin melek olma ihtimali vardı. dikkatle baktığım nazinin önce vidyo vücudu ortadan yok oldu, havada asılı kalmış bir kafayla karşımda duruyordu. havada asılı kalmış bir kafayla karşı karşıyaydım anlayacağınız. neden sonra aklıma geldi o film sahnesi, davidi alıp çantaya koyuyorlardı. koca dünya kurtaran davidin kellesi çantada ama hala konuşuyordu. kurtarmaya devam etmek istiyordu boş bir çabayla ama kurtarmak istediği kişi, onu o çantaya koyan kişi basit bir huurydu. huurnun babası da naziymiş, rakı sofrasında bahsedecekti bu durumdan sonraları.

eee öldü mü bacanak sonra?

kandil günü 31 çekerseniz böyle olursunuz !!

çok heyecanlı, dur çekirdeğimi alıp geliyorum

birazdan yazmaya tekrar başlayacağım. size bi kaç anımdan bahsedicem. hiç yaşamadığım küçük sevimli turuncu, anasınıfında çocukların kanla boyadıkları küçük sevimli turuncu, anasınıfında çocukların kanla boyadıkları, büyük sevimsiz mavi, anasıfında çocukların panda soydukları anılar.