Merhaba hayat yolcusu
Doğdun,
Ağlayarak geldin bu dünyaya
Belki bir lüks hastanede
Belki de bir gecekonduda
Sormayacaklar sana fikrini, ismini
Yazacaklar nüfus cüzdanına ilk defa gördüğün sana garip gelen, sonradan anadilin olacak sembollerle
Bilir misin daha hiç birşeyin farkında değilken bir dine sahip oldun, belkide yaşdıbının tamamini etkileyecek bir etken,18 yıl düşünülmesi gereken bir şeyi yazması 2 saniye sürdü, bu dünyada gördüğün ilk haksızlık ve saçmalık

7 yaşındasın,
Bugün okula başladın, ailen mutlu sen ise şaşkın ve heyecanlisin, seni kendilerinin belirlediği bilgilerle donaticaklar, onlarin dediklerini yaparsan ve saçmalıklari görmezden gelirsen iyi öğrenci diyecekler, kendini özgür hissedersen ise serseri yaramaz öğrenci olacaksin, seni çok seven ailen sana ilk defa gördükleri bir yetişkinin düşüncelerine göre davranacak. seni bu düzene küçükken alistircaklar ki ilerde yadırgama saçmalıklari

18 yaşındasın,
Hayatın en kritik dönemindesin, karakterin oturmaya başladı, kendine bir karakter olusturmaya başladın. insanlarin düşünceleri senin için çok önemli, öne çıkmak istiyorsun. bunun için yeri geldi vücudunu sergiledin, yeri geldi zeki gözükmeye çalıştın, yeri geldi başkalarinin kusurlarini göstererek kendi kusurlarını kapatmaya çalıştın, yeri geldi zorbalık yaptin, yeri geldi ailenle zitlastin. sevmedin onları bu donemde çünkü onlar bu dönemde saçma davranışların olacaklarini biliyorlardi onlarda bu dönemi atlatmisti,ama sen anlayamiyordun birsürü aptallik yaptın. çok mutsuzdun ama dışarda mutluydum, çok kizgindin ama dışarda mutluydun. doğruyu yanlısı kavradın, kendine düzgün bir karakter yaratmaya çalıştın,bu dönem çok önemliydi bu dönemde içinde kalan tüm şeyleri yaptin, yapmadiysan da ileriki yaşlarda mutlaka yaptin.

30 yaşındasın,
Adam veya kadınsın artık, çocukluk bitti. karakterin oturdu, sorumluluklarin arttı. eskiden manevi dertlerin vardı, şimdi ise maddi dertlerin var. duygularin korelmeye başladı. çocukların oldu, kendi hayallerini onlarin yapmasını istedin onlari ona göre yetiştirdin. kendi yapamadıklarını onların yapmasini istiyorsun. yaşama amacin yok olmaya basladi, aslında bir hiç olduğunu  anlamaya başladın kendini çocuklarım için yaşayacağım diyerek avutmaya çalıştın. çocukların senden daha üstün olsun istiyordun çünkü övünecek bir basarin yoktu fazla ,onlarin kendin gibi olmasini istemiyordun.

70 yaşındasın,
Artık hayata herşeyi gördun yaşadın, herşeyi biliyorsun, herseyin boş olduğunun farkına vardin, yaptığın aptaliklari farkettin onlari kalan kısacık ömründe düzeltmeye çalışıyorsun.hep bir keder var üzerinde, kanitlamaya çalışıyorsun herkese vazgeçmediğini hayattan ama sende biliyorsun yolun sonu yakın yolcu.

Ölüm döşeğindesin,
Yol bitti bitecek yolcu. düşünmeye başladın acaba yolculuğa devam edecekmisin başka bir yerde, yoksa bu kadar mıydı senin yolculuğun.aci tatli anilarinin hepsini unuttun be yolcu, tüm saçmalıklar, mutlulukları,üzüntüleri.ne mutlusun nede üzgün. sonucu gördün.o mutluluklarin, üzüntülerin,paralarin, düşmanlıkların dostluklarin, pismanliklarin,saçmalıklarin hepsi senin zamanini geçirmen içindi. sonucu gördün, yola çıktın ve yolculuğun bitti hepsi bu kadar yolcu, yolculuğun sonuna geldin sana verilen tüm şeyler yok, tıpkı yola çıktığın gibi yolculuğun sonuna da hiçbirşeyin olmadan vardin, tıpkı diğer yolcuların hepsi gibi...

-üzülmeyin kafaya takmayin biseyi panpalar ölüm döşeğinde herşeyi unutacaksiniz, salin kendinizi,ani yaşayın...