seni götünü sikmek için çağırdım

merhaba arkadaşlar. hayatımda yaşadığım en sinir bozucu günlerden biriydi. evet, ne yazık ki bu kelimeyi duydum. aklıma geldikçe deliriyorum.

çalıştığım yerdeki iş arkadaşlarımdan mehtap, iyi anlaştığım bir kızdı. iş dışında da görüştüğümüz, muhabbeti güzel, kafa biriydi. günlerden bir gün sohbetimizin ortasında arkadaşlarından birinin beni gördüğünü, çok beğendiğini ve benimle tanışmak istediğini söyledi. ilgimi çekmişti açıkçası. fazla düşünmeden kabul ettim. o gün o konu öylece kapandı gitti.

ilerleyen günlerde sürekli bana bu arkadaşından söz etmeye başladı. sürekli ne kadar iyi bir kişiliği olduğundan, ne kadar fedakar, ilişkisine ne kadar bağlı bir kişi olduğundan falan söz ediyordu. açıkçası ilgimi çekmeye başlamıştı. onu giderek daha çok merak ediyordum. birkaç gün sonra mehtap gelip "bizimki seninle görüşmek istiyor." dedi. "aa tamam. nerde görüşmek istiyomuş?" diye sordum. cevap çok şaşırtıcıydı: "evinde."

"delikbeyin sen çok şanslı bir ineksin." dedim kendi kendime. "kızla daha ilk günden orgazmdan orgazma koşacaksın. senin için mükemmel bir ilişki olacak."

kendimle konuşma faslını fazla uzatmayıp, "ee nasıl olacak o iş?" dedim. mehtap bir kağıt kalem çıkarıp evinin adresini yazdı. "cumartesi günü. seni evinde bekliyor olacak." dedi. fazlasıyla heyecanlanmıştım. umarım güzel bir kızdır da yaptığım işten zevk alırım diye düşündüm. gerçi, mehtap kadar olsaydı bile fazlasıyla gideri vardı.

cumartesi gününü iple çektim. akşam olana kadar bir sürü hazırlık yaptım. severek uzattığım sakalımı kestim. iyice temizlenip, en güzel parfümümden sıktım. en güzel elbiselerimi ve ayakkabılarımı giydim. çiçekçiden de bir gül alıp, koşar adım evinin yolunu tuttum.

evinin olduğu apartman gayet lükstü. binanın içi kalebodurlarla döşenmişti. iki kat yukarı çıkıp, 11 numaralı evinin kapısını çaldım. kapıyı açana kadar geçen süre içinde fazlasıyla heyecanlıydım. karşıma nasıl bir kız çıkacağı konusunda oldukça meraklıydım. derken kapıyı açt... bi dakka lan? kapıyı açan erkekti?

kapıyı açan erkek beni görür görmez "gel gel." dedi, "ben de seni bekliyordum." garipsemiştim. ulan yoksa bana şaka mı yapıyolardı? ya da mehtap bana bi şeyden ötürü uyuz oldu da dövdürecek miydi? şaşkın ve ürkek adımlarla içeri adımımı attım ve ne olup bittiğini sezmeye çalıştım. içeri girer girmez herifçioğlu kapıyı kapatıp bana sarıldı. "hagibtir lan dövecek galiba!" derken dövmek gibi bir niyetinin olmadığını, sakin sakin sarıldığını farkettim. "beyefendi siz napıyosunuz?" dedim şaşkın bir şekilde. "aa? mehtap sana günlerdir benden bahsediyor. seve seve geleceğini söylemişsin, şimdi bu nasıl muamele ayol?" dedi herif.

o an beynimden vurulmuşa dönmüştüm. mehtap beni haince bir tuzağın, bir kapanın içine sürüklemişti. safça duygularıma yenilip, beni bir erkeğin evine girmeye zorlamıştı. başımdan kaynar sular dökülmüştü. yine de sükunetimi kaybetmeden durumu açıklamaya çalıştım.

"beyefendi. mehtap'ın bahsettiği kişiyi ben kız zannediyordum. o yüzden heyecanla buraya geldim. anlayacağınız eşcinsel değilim. sizinle aramızda bir münasebet olamaz." demeye kalmadan, aklıma geldikçe çıldırdığım o kelimeleri etti:

"seni zütünü gibmek için çağırdım. yapmadan da bir yere yollamam."

kan beynime sıçardı. öfkeden gözlerim kıpkırmızı oldu. kafamdaki damarlar meydana çıktı. öfkeyle ağzımı açıp "ne diyon lan sen?!" diye bağırdım. yumruğumu kaldırıp "gibtir git laaaayyn!" diye bağırarak suratına indirdim. kanlar içinde yere yığıldı. ben ise koşarak orayı terk ettim.

evime vardığımda çökmüştüm. tam anlamıyla çökmüştüm. pgibolojim altüsttü. doğru yatağıma koştum. üzerine oturup sabaha kadar titreyerek ağladım. ışıkları bile yakmadım. çok büyük bir ders almıştım. o günden sonra kimseye güvenmemem gerektiğini bu acı olay sonrasında anladım.