/i/Başıma Geldi

Hayatta başınıza gelenlerden ibaret değil midir?
  1. 1.
    +5
    Yıl 2013 beyler. Bu delibal falan hepsi yalan amk. O kadar zor bir durum ki ya kendinden vazgeçeceksin ya sevdiğinden. Benim çok sevdiğim bir arkadaşım vardı ismi Gürkan. Çocuk aşırı iyi çocuk ama duygusal, ailesi incin, akraba ilişkileri bozuk bu da böyle şeyleri çok fazla takan bir çocuk işte. Ne zaman buluşsak ağlamaklı, dertli bir tip. Biz bununla iki ay falan olmuştu görüşmeyeli. Benim de o zaman kafam bozuk, sevgili işleri yamuk gidiyor, istemiyorum bile sevgili falan. Moralimin bozuk olduğu bir dönemdi yani beyler. Her neyse biz bununla 2 ay sonunda buluştuk. Adam böyle gayet mutlu keyifli falan. Dedim çözdünmü problemleri. Yo çözmedim dedi. Ee bu mutluluk niye kardeşim diye sordum. Anlattı. Bir yere gidiyormuş. Arkadaş grubu gibi bir şey. Her iki haftada bir, aralarından birinin evinde toplanıp, dertleşiyorlarmış. Rahatlatıyormuş bu onu. Dertlerini unutmasını sağlıyormuş. Baya konuştuk o gün bu topluluk hakkında. Kafaya koymuştum, bende gidecektim.
    ···
  1. 2.
    +1
    sevdiğin kız (!)
    ···
  2. 3.
    +2
    (Beyler ben burada eskiden yazardım başıma gelenleri, okuyanınız vardı valla sevinirdim derdime ortak olmuşsunuz gibi hissediyorum çünkü. Yine anlatayım geçmişimden bir parçayı okuyun siz)

    Gürkan anlatıyor işte. Kimse birbirinin ismini bilmiyormuş herkesin farklı bir takma adı var. Dedim bu ne lan ne saçma şey. Ben o zamanlar izmirde yaşıyordum. Sonra bu topluluk bölündü beyler kimse gelmemeye başladı. Dedim dövüş klübünemi özendiniz diye çok daha farklı burası dedi bana. Sonra milletin tanıdıklarını getirmesi yasakmış. O yüzden Gürkan bana şey dedi işte abi kimseye söyleme beni tanıdığını, alakan yok benle diye tembihledi beni. Dedim eyvallah. Her iki haftada bir aynı evde toplanıyorlarmış. Bu gruptaki insanlardan birinin evinde. Ama gürkan ismini falan bilmiyor tabi kimsenin herkesin kendi uydurduğu isim var. Her iki haftada bir bunlar toplanıp dans ediyorlarmış, itirafta bulunuyorlarmış, sorunlarını anlatıyorlarmış, en çokta ağlıyorlarmış, sarılıyorlarmış. Bütün ruh hastalarının iki haftada bir birbirlerine destek olmak amacı ile toplandığını düşünün. Fakat terapi grupları gibi değil. Daha aykırı bir grup. Herkes birbiriyle öpüşüyormuş, sevgili oluyormuş falan. Aykırı pis bir topluluk gibi gözükmüştü gözüme. Yine de gidecektim. Kafam dağılırdı belki biraz.
    ···
  3. 4.
    +1
    Sordum soruşturdum o gün iyice. Maske falan takmıyorlarmış direkt herkes birbirinin yüzünü görüyormuş. Sordum hiç tanıdık çıkmıyor mu diye abi şuana kadar çıkmadı hiç dedi bana. O 2 haftayı iple çektim. Gürkanla birlikte gidecektik ama kapının önünde ayrılıp ayrı ayrı girecektik ki birbirimizi tanıdığımız belli olmasın. Yoksa gürkanı direkt atarlar oradan. Gürkanda baya seviyordu orayı. Neyse işte gün geldi çattı rahat bir şeyler giydik gittik. Salı günüydü. Her salı buluşuyorlardı saat zaten 10'da. Bu buluşmalarda en son kişi daha iyi hissedene kadar süresi uzuyordu. Toplantı diyeceğim bir bakıma toplantıdan çıkmanın kuralı odadaki herkesin daha iyi hissetmesini sağlamaktı yani. Odada tek bir kişi bile ağlamaya devam ederse toplantı uzadıkça uzuyor ve üyelerin odadan çıkması yasakmış. Biraz korkutucu geldi bana tabi ama yinede gittik. izmir, torbalı taraflarında bir ev. Bir adamın evinde toplanıyorlar sürekli. O adamında da bu grubu kuran kızın çok yakın arkadaşı olduğu söyleniyor. Fakat isim falan bilmiyoruz kimsenin (sonra öğrendik tabi ama ifşa ettirtmeyin bana)
    ···
  4. 5.
    0
    rezerved
    ···
  5. 6.
    0
    Yaz panpa yaz
    ···
  6. 7.
    0
    devam et
    ···
  7. 8.
    0
    meraklandım panpa devam et
    ···
  8. 9.
    0
    devam panpa
    ···
  9. 10.
    0
    ee devam etmicek mi
    ···
  10. 11.
    0
    Rezzers
    ···
  11. 12.
    0
    Rezullah
    ···