en sevdiğiniz şiirleri

Benim ki Necip Fazıl Kısakürek kitaptan o şiiri bulup atıcam sizinkileri de bekliyorum.

BUYRUN;

Ruhuma bir kefen bezi yeter de; 
Yetmez aç nefsime sırma ve ipek. 
Çare yok yüzünden düştüğüm derde, 
Yesem de toprakla karışık kepek. 

Güneşle bir tutsam girmez hizaya, 
Dar bulur sığmam der dipsiz fezaya. 
Kuyruk sallar, sonra hırlar ezaya, 
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek!

BU ŞiiRi DE ÇOK GÜZELDiR;

Bu yurda her bela içinden gelir; 
'Hep'leri hep, hiçin hiçinden gelir. 
Gelemez bir ithal malidir akil, 
Kaf dağından, Cinden, Macinden gelir. 
Dünküne eş, bu gün küfür yobazı; 
Bütün derdi festen, lap cinden gelir. 
'Allah vardır! ' dersin; sorarlar: Niçin? 
Sonra tokat, puta 'niçin' den gelir. 
Benim nur mayama pislik atanlar, 
Şeytan, senin büyük elcinden gelir! 
Biricik selamet yolu tarihte, 
'Sormayın, görmeyin, geçin! ' den gelir. 
Genç Osman’ı lif lif yolan o güruh, 
Kahpe devşirmenin bininden gelir. 
Bir gün bu gidişle çatlarsa yürek, 
Dile vurdukları perçinden gelir...

Kapıları çalan benim 
kapıları birer birer. 
Gözünüze görünemem 
göze görünmez ölüler.

Hiroşima'da öleli 
oluyor bir on yıl kadar. 
Yedi yaşında bir kızım, 
büyümez ölü çocuklar.

Saçlarım tutuştu önce, 
gözlerim yandı kavruldu. 
Bir avuç kül oluverdim, 
külüm havaya savruldu.

Benim sizden kendim için 
hiçbir şey istediğim yok. 
Şeker bile yiyemez ki 
kâat gibi yanan çocuk.

Çalıyorum kapınızı, 
teyze, amca, bir imza ver. 
Çocuklar öldürülmesin 
şeker de yiyebilsinler.

                                              

Can yücel'in her şiiri güzel bana aga buda nazım hikmet'in şiiridir

Çatırdıyordu sesim karanlık sokaklarda
Aydınlığın gölgesinde bir yudum umut arıyordum
Gözlerimin sarhoşluğu varoşlara uğrar, anılara sığınır
Süzülürken nefretim, sarkık sevinçlere inat

Rüzgarın serinliği yakıyordu kalbimi
Kızarık sesler... şehir azgın güne bileniyordu
Ayazın bileklerine sarılıyordu serseri barış
Seyrelmiş düzenin arsızlığı karışmış bedenime
Susar, duymaz , umursamaz...

iLK DEFA SEViYORUM
Ben seni bir okyanusun derinIiginde buIdum da sevdim
ParIak bir inciydin benim için
Paha biçiImez bir inci
Ben seni soguk ve yagmurIu bir günde
Seni düsünürken güIüsündeki sicakIigin içime doIup da
Beni sardigi bir anda sevdim
Seni sadece seIvi boyun, siyah saçIarin yada kara gözIerin
GüzeI bir yüzün var diye degiI
FikirIerinIe, konusmandaki güzeIIigin ve benim o kor haIde yanan yüregimIe sevdim
Ben seni derinden ve hissederek sevdim
Her kaIp atisimda vücudumun dört bir kösesine yayiIdigini
Beni sardigini her nefes aIisimda cigerIerime isIedigini biIerek sevdim
Seni kis geceIerinin o soguk yataginda birIikte uyuyup beni isittigin
Yaz sicaginda uyuyamayip gibintiIarim oIdugun
Ve rüyaIarimda buIustugumuz geceIerde sevdim
Seni eIIerinden tutup kanimin kaynadigi
KaIbimin yerinden firIayacagini hissettigim anIarda
O isIak dudakIarinIa beni sevdigini söyIeyecegin anIari düsünerek sevdim

Ben seni o sensiz anIardaki bos ve degersiz geçen dakikaIarda
Kayip zamanIarimizda, seni arayip buIamadigim
ÇaresizIik içinde oIdugum, içki sofraIarini dost biIdigim anIarda sevdim
Sen ne kadar uzak oIsan da,
Aramizdaki kiIometreIer nasiI çoksa
Bende seni o kadar yogun ve o denIi çok sevdim
Seni kaIbimde yanan atesin iIe
Zihnimde oIusan hayaIIerin o ay parçasi çehrenIe
Bana derinden bakan o gözIerindeki isiItiyi görecegim anIari bekIerken
KaIbimin yanip tutustugu anIarda
GeIip o bu atesi aIevIendirerek
Bana sariIarak beni sevdigini söyIeyecegin anIari düsünerek sevdim

Korkuyorum!
Hakkettigin mutIuIugu sana verememekten korkuyorum.
Seni beni sevdiginden fazIa sevememekten korkuyorum.
Senin sevgine Iayik oIduktan sonra baskaIari tarafindan o sevgiyi kaybetmekten korkuyorum.
Seni kazandim derken kaybetmekten korkuyorum.
Aramizdaki maneviyat haricindeki uçurumIardan korkuyorum.
Senin kaIbini daha fazIa kirmaktan korkuyorum.
O temiz ve masum göz yasIarini daha fazIa akitmaktan korkuyorum.

Evet korkuyorum;
seni kaybetmekten, seni daha fazIa üzmekten
Sana kendimi ifade edememekt

Evet korkuyorum;
seni kaybetmekten, seni daha fazIa üzmekten
Sana kendimi ifade edememekten korkuyorum.
Yada yanIis anIasiImaktan korkuyorum.
Uçurumun kenarinda yaIniz kaImaktan korkuyorum.
DostIuguna doyamadan uIuorta yaIniz kaImaktan korkuyorum.
Yüregimdeki o ince sizinin bir gün çogaImasindan ve beni sarmasindan korkuyorum.
Sevgi denen güzeIIiginin bir gün beni terk etmesinden korkuyorum.
DostIugun öIüp yerine nefretin yesermesinden korkuyorum.

Korkuyorum evet;
seni kaybetmekten ve seni daha fazIa üzmekten
Bir çiçek misaIi ne eIIemeye nede koparmaya kiyamiyorum uzaktan seyrediyorum çünkü;
Seni daha fazIa incitmekten korkuyorum.
Ömründe yasadigin mutIuIugu huzuru sana yasatamamaktan korkuyorum.
Sana kaIbimden fazIasini verememekten korkuyorum.
Sonunda sana gözyasindan baska bir sey birakamamaktan korkuyorum.
Seni sevmekten degiI;
dostIugunu suiistimaI etmekten,
Seni kaybetmekten ve degerini biIememekten ve Yüce Rabbime hesap verememekten korkuyorum.
BeIki de çok fazIa korkuyorum
ÇÜNKÜ; BEN ILK DEFA SEVIYORUM
AtiIIa iIhan

Atilla ilhan bu şiirde beni hep ağlattı çünkü aynı şeyleri yaşadım ben de çok kötü lan

Gecenin sessizliğine boğuldu gözyaşlarım
Senin gidişine değil ölenlere ağladım
Hiç tatmadan göçenlere
Şarabın tadını
Gözyaşlarıyla doldurdum mezarlarını
Kahpe bir kurşuna hedef olanları
Babasız kalan tüm çocuklara sarıldım
Tıpkı sana sarıldığım gibi
Ve umudunu kaybetmeyenlerle kolkola
Bir Fatiha mezarının başucunda

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
incinirsin.

Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.

1957

Özdemir Asaf