sevgililer günü

lan ilk defa bir 14 şubat sevgililer gününe çift olarak giriyorum, üzülsem mi sevinsem mi bilemedim.
gerçi kız yanımda değil, başka bir şehirde öğrenci. yani bu gece de yalnızım anlayacağınız.
yav bu kız da benden 5 yaş küçük amk, ama ben de yaşımı göstermiyorum zaten. ruhum genç benim oğlum.*

garip bir ilişki bizimki, tamamen tesadüf eseri facebooktan tanıştık. önceden tanışmıyorduk.**:)
kızı hiç görmemiş olmama rağmen böyle netten tanışınca bilirsiniz insana nedense daha cazip geliyor.
william shakespeare'ın güzel bir sözü vardır, "beğendiğiniz bedenlere hayalinizdeki ruhları koyup adına aşk diyorsunuz."
hani karşıdaki insanın karakterini tanımıyorsun, ama kızı kafandaki şablona oturtuyorsun, öyle olacağını umup seviyorsun.

benim uzmanlık sınavı vardı o bitti, 1 haftalık iznim vardı, boşluktan canım sıkılıyordu.
Öyle konuşurken falan bayağı bayağı ilgimi çekti kız, ben bunu yaşadığım şehre davet ettim.
yerim yurdum belli abi, serseri değiliz sonuçta. kız da güvendi lan bana, olur gelirim dedi. inanamadım.
kız 2 hafta önce otobüs biletini aldı ama öğrencilerin ara tatil dönemi olduğu için buraya direk bilet bulamadı.
ankara aktarmalı gelirim diye düşündü, sabah 6'da ankara'da inecek, oradan da buraya bilet bulur mu bulmaz mı muallak amk.

yav ben ne manyak bir adamım, dedim ya ruhum genç diye. bir çılgınlık yapayım, arabamla ankara'ya gideyim de ben alayım şunu dedim.
sabah 6'da orada olmam için gece 2'de yola çıkmam lazım. ben uykuyu seven adamım, gece hayatta kalkamam.
dedim erken yatayım, gece 2'de kalkar yola çıkarım diye düşündüm ama heyecandan yatamıyorum ki.:)
baktım olacak gibi değil, gece 00:00'da çıktım buradan. sabah 04:00'de aşti'ye girdim.
ankara ayazı meşhur, dışarısı buz gibi amk zütüm döndü. arabada battaniye vardı geçtim arka koltuğa uzandım biraz.

bir telefon sesiyle uyandım, ohaaa lan saat 06:30 olmuş. uyumuş kalmışım, kız yarım saattir beni bekliyor.
neyse hemen kalktım saç baş dağılmış, yanağıma koltuğun izi çıkmış, dudaklarımda salyam kurumuş, pis iğrenç haldeyim.
bir de kızla ilk defa görüşeceğiz, o halimle beni görüp kim bu kıro dese yüzde yüz haklı hani.

derken hafif heyecanla, belki de böbrek avi olabilir diye hafif endişe ile kızın karşısına çıktım.
peronda üşümüş halde beni bekliyordu, karşısına çıkıp öyle çekingen bir halde hoşgeldin dedim.

kızdan bahsedeyim azıcık. kendisi uzun boylu, beline inen siyah saçlı, kahverengi-siyah arası iri gözleri, minyon yüzü, ağzında diş telleri ile bana tatlı tatlı bakıyordu.
işte o zaman bir duygu, sıcak bir battaniye gibi tüm vücudumu sardı.

keyfim yerine gelmişti, yol boyunca hafif müzik eşliğinde araba kullanırken sohbet ettik.
tam 1 hafta beraber takıldık, harika vakit geçirdik.** gezdik, tozduk, tavla oynadık, nargile içtik, maç izledik.
bu arada kız fanatik fenerli çıktı, beraber fb-sivas maçını izledik. sivas attıkça ben bunla dalga geçtim, çıldırttım onu.:)

vs vs vs...
Çok alıştım kıza, aşık değilim belki ama bayağı hoşlanmıştım ondan. ne yazık ki okulu olduğu için döndü kız.
sevgililer gününde tekrar görüşmek üzere sözleşmiştik. bugün sevgililer günü ve biz buluşamayacağız maalesef.
neden mi?
bunun dogo cinsi yavru bir köpeği var, salak hayvan gece kızın çantasını karıştırıp, ilaçlarını içip kendini zehirlemiş.
ağlamaktan bitap düştü kız. Şimdi veterinerin yanında solunum cihazına bağlı yaşıyor, bizim hatun da başında bekliyor.
gerizekalı hayvan herşeyi mahvetti, hani orada olsam fişini çekeceğim bu itoğluitin.:)

bu nasıl sevgililer günü amk, keşke yanımda olsaydı şimdi.
bunları da niye anlattım? canım sıkkın anlatacak kimse yok yazdım işte buraya. bu bile iyi geldi.
sevgilisi olmayanlar, yalnız olanlar üzülmesin lan. varlığı ayrı dert, yokluğu ayrı dert bunların.
Öyle işte, allah hepinizin gönlüne göre versin.