+5
-3
panpalar ya ben güveneceğim insanı yanlış seçtim ya da hayat hakikaten beni eze eze büyütmek istiyor.iki seneye yakın zamanımı verdiğim sevgilim bir gün benden özür dileyerek(!)ayrılmak istediğini söyledi. beni insan olarak çok sevdiğini, ondan daha iyilerini hak ettiğimi fakat ortada aşk kalmadığı için ilişkiyi yürütmenin bana saygısızlık olacağını söyledi. uzun süre ne diyeceğimi bulduramadım, kabustan kötü, ölümden beter bir andı benim için. birkaç damla göz yaşı dışında donmuş gibi durdum.
çok istiyor diye zamanında kendisine harçlıklarımı biriktirip aldığım telefonu, saati ve birkaç ufak şeyi iade etmek istediyse de kabul etmedim. üzülerek de olsa senden kalan hiçbir şeyi görmek istemiyorum dedim.o anda kız da sinirlenip,"seni hiç tanıyamamışım" dedi ve "ben seni kırmamak için üç aydır başkasına olan aşkımı gizlemeye çalışıyorum,sen ne biçim insansın! çok yazık çok.."diye bağırdı. zamanında kız yüzünden küstüğüm amcamın gönlünü aldım, ister istemez de üç aydır kime aşık olduğunu merak edip, beklemeye başladım.
aşık olduğu eleman da aksi gibi kendisinden başkasına hayrı olmayan, kopuğun biriydi. zamanla benim kopmasını engellediğim kızı da kendine benzetti.bir akşam kızın annesi beni arayıp durumu izah etti,ben seni sevmiştim oğlum dedi. kendisine teşekkür edip son kararı kızının verdiğini söyledim. fakat gün geldi devran döndü ve beni yok yere terk ettiği gibi elemanın da ona bağlanamayacağını söyleyip ayrıldığı haberi geldi.iyi ya da kötü hiçbir şey hissetmedim. fakat bir akşam kız beni arayıp hep gittiğimiz bir parka çağırdı.bir saat gitmedim hala bekliyorum diye mesaj attığında gittim.
işte esas olay burada başlıyor panpalar. yokluğunda o kadar sinirlendiğim damarlarında kan değil pislik dolaşıyor olabilir dediğim kız karşımda bir biblo güzelliğinde,bir çocuk saflığında oturuyordu. özür dilerim dedi, uzun uzun anlattı hata ettiğini. ikimiz de ağladık tabi. sonra kollarındaki sigara yanıklarını gösterdi. çocuk basmış, birbirlerinde iz bırakmak için.o anda düşündüm, benim elini tutarken ikide bir çok sıkmıyorum değil mi aşkım dediğim kız, kendisine sigara basacak birine aşık olmuştu. affedip,affetmemek konusunda kararsız kaldım.
fakat bu kararsızlık normal bir kararsızlık değil.onu çok seviyorum ama onun için kırdığım amcamın da dediği gibi,bir kez ihanet eden hep eder. fakat ben bu kızı altı ay öncesinde onun için ölecek kadar çok seviyordum. kararım ne olursa olsun, acı çekeceğim. sizce ne yapmalıyım panpalarım. lütfen bana akıl verin.
