bir fıkra kahramanı. kendisi kedidir.
fıkrayıda anlatayim bari.
bir gün adamın teki bakkala mutlu mutlu girmiş bunu gören bakkal sormuş:
-hayırdır niye böyle mutlusun?
-ya sorma bizim büyük oğlan eve kız attı ben gibtim, büyük oğlan gibti, ortanca oğlan gibti, küçük oğlan gibti, seyfi var ya seyfi o bile gibti. der ve kahkahalarla defolup gider.
başka bi gün adam tekrar bakkala gülerek mutlu mutlu gelir. bunu gören bakkal yine sorar:
-hayırdır niye bu kadar mutlusun?
-yahu sorma bizim ortanca oğlan eve kız attı ben gibtiim, büyük oğlan gibtii, ortanca oğlan gibtii, küçük oğlan gibtii, seyfi var ya seyfi o bile gibti. der ve gider.
yine başka bir gün adam bakkala gelir. bu sefer üzgün ve gayet ezik bir vaziyettedir. bakkal şaşırarak sorar bu sefer.
-hayırdır niye bu kadar üzgünsün?
-yahu sorma bizim kız eve oğlan attı. beni gibtiii, büyük oğlanı gibtiii, ortanca oğlanı gibtiii, küçük oğlanı gibtiii. seyfi var ya seyfi. öldü öldü :(
özet: abi kas biraz oku. ama kavrayarak. adam gibi yazdık oraya
* 
