sikerler öyle işi dedim ben de amk

rezerved

çok fazla gta oynama huur çocuğu bildiğin gta vice city amk

bos zamanlarda calısma yapmaya basladım. ama mermiler anasının amı gibi pahalı. birşeyler planlanıyor kulupte, ben canımı sokakta bulmadım kaçp gidicem ama paramı almayı bekliyorum baska turlu kaçamam. gitti bekiri son kez sıkıstırdım.

"birader bana burdan ne dondugunu anlat yoksa basıma bi işler gelicek. şu kadar arkadaslıgımız varsa büyük ayıp ediyorsun" dedim. yine kafasını öne egdi ama bu sefer çaktırmandan önündeki kagıda birseyler karalayıp bana gösterdi

rezerved

kağıtta "ilk fırsatta kaç, kaybol, soru sorma kimseye" yazıyordu. ne yapacagımı sasırdım. sesimi cıkarmadım, onüme donup işimi yapmaya devam ettim. özellikle hicbir sey sormuyordum bekir'e. ama bi sekilde ne olup bitiyorsa anlattırıcaktım bine.

yine gece boyu çalıştık, arabama bindim çalıştırırken arkamdaki arabanın da farları yandi, içinden beni takip eden adamı net bir sekilde görebiliyordum

anlat bin

yola çıktım, ara ara da arkama bakıyorum, işin en taktan tarafı artık arabamı da takip etmeye baslamıstı. yardım istemek için kimseyi aramıyodum. iki nedeni vardı, birinci olarak adamı suphelendirmek istemiyordum, hala haberim olmadıgını dusunmesini istiyordum. ikinci olarak da bekirin yazdıkları aklımdan cıkmıyordu, cesaret edemiyordum kimseye guvenmeye.

evin onune cektim arabayı kosa kosa cıktım yukarı, saatime baktım, 6:15. yukarıdan yine perdeleri aralayıp asagıya baktım, adam arabadan cıktı, apartman kapısına yöneldi

apartmanın dış kapısında takıldı galiba, rasgele birine basmak için cok erken saat, benden kurtulmak için de gayet optimum saatler. ama neden? kim bana zarar vermek ister? neden dolayı oluyor bu? patronun emri mi? yoksa metin bininin basının altından mı çıktı? kim emir vermiş olursa olsun hersey çok mantıksızdı.

vucuduma adrenalin hucum etti, tane tane terliyorum. zütum tutustu, ne yapacagımı bilemez haldeyim. silahım yanımda ama imkan bulsam bile bende sıkacak birini oldurecek züt yok. hatta elim titremeden silahı kılıfından cıkarabilecegimi bile zannetmiyorum

adam 1 gündür yazıyor rizorvıd son parttayım şimdi

hadi lan en heycanlı yeri bin hızlı yaz

Devam et panpa

adam apartmanın kapısıyla ugrasırken o telasla evden cıktım, hemen kapı komsumuz olan ev sahibinin zilini çaldım. herif uykulu vaziyette açtı kapıyı. "anahtarı almayı unutmusum da kapıda kaldım, çok yorgunum, kendime gelinceye kadar burda kalabilir miyim?" dedim.

adam halimi görüp içeriye davet ederken, apartman kapısından çıt diye ses geldi, kapı açıldı, biri merdivenleri çıkmaya baslamıştı. hemen içeri girdim ayakkabımı da elime aldım kapıyı kapattım.

adam yavaş yavaş adımlarla kapının önüne geldi, sanki yan dairede oldugumu biliyordu zile bastı tabi benim bu arada zütümden soğuk soğuk terlee akıyor, ben hemen mutfağa girdim komşum beni takip eden adamı içeri aldı ikisi birden mutfağa girdi meğersem benim komşuda onlardanmış, mutfağa geldiklerinde benı takıp edende ak47 vardı direk bana doğrulttu ve bana domalmamı emretti ben de o züt korkusuyla domaldım pantolunmu indirip zütüme ak47yi sokmaya başladı ilk başlarda biraz acı hissediyordum ama sonradan hoşuma gitmeye başlamıştı, sonra komşum geldi birden ağzım açık kaldı o ne aln dedim keser sapı gibi yannan çıkardı oda göz bebeklerimi gibmeye başladı ben durun yapmayın derken o acıdan bayılmışım sonra bi baktım ki beni tenha bi yere zütürmüşler

bana bi oda gosterdi yatmam icin. adamın da uykusuzluktan ebesi gibiliyor zaten, gitti yattı hemen. ben de gosterdigi odada iki üc dakika oyalandım sonra cıktım kapı deliginden baktım, evimin kapısı aralıktı, demekki içeri girmiş bakıyor. içeride kimligimi ele verecek hicbirsey yoktu.

15 dakika kadar içeride kaldı. sonra cıktı. gozlerimle iyice süzdüm adamı, bir daha unutmayacaktım. pencereden arabaya binip gidisini izledim, o sahne aklıma kazınmıstı resmen

devam et bin

senaryo fena dıbına koyim dizi falan mı çeksem bu senaryoyla aq

hemen cıktım, evime girdim ortalıga baktım, heryeri karıstırmıs huur cocugu, hızlı hızlı topladım, gerekli olan şeyleri aldım, dışarı fırladım. soruların cevabını tek bi kişiden alabilirdim: bekir.

atladım arabaya, bekiri bulmam lazımdı, kulube gittim, kapalı sadece temizleyen 2 3 eleman var, onların da bi taktan haberi yok, ne metin ne bekir ne de güvenlikçi eleman kalmıs kulupte. dakikalardır arıyorum bekir denen pici acmıyor telefonları.

Devam devam

hadi hammına

Seri yaz amk ya