siz de kendinizi dışlanmış hissediyo musunuz

lan olum ne bileyim çok üzülüyorum. sosyal ortam kuruyorum bi sürü, bu sefer iyi olacak diyorum, olmuyo lan. sığmıyorum bi yere, taşıyorum böyle, patlıyorum, sonra eve kapanıyorum aylarca. sorun bende mi yoksa insanlarda mı diye düşüneyim diyorum ama bu sefer de ego çıkıyo karşıma, sinirleniyorum. kız arkadaşlarıma da hiç karşı cins gözüyle bakamıyorum, "insan" gibi görüyorum, gay de değilim. sevgili de istemiyorum, çok sahte geliyo bana. fakat yalnızlıktan da çok sıkıldım, ölüm gibi, olmuyo aq.

ev, ev, ev... mutfak ülkesi, odamdaki dolapla duvarın arasındaki boşluk ülkesi, kahve ülkesi, televizyon ülkesi, yatak ülkesi, banyo ülkesi... dünya kurmuşum kendime sanki, atmosfer yaratmışım, evden dışarıya çıkınca nefes alamıyorum sanki.

özetle, çaresizliğin içindeki çaresizim. çok yok olmuş hissediyorum.

http://youtu.be/cugWn3hHqOc

öleyim diyorum, kurtulayım. fakat olmuyor lan, korkuyorum, bilmediğim bi yer sonuçta, görmediğim. açıkçası inanmıyorum ben ölümden sonra yaşam falan olduğuna, cehenneme bile gideceğimi bilsem düşünmeden öldürürdüm kendimi, giderdim, tasvirini gözümüze gözümüze sokmuşlar çünkü en azından, biliyoruz az da olsa. korkmak değil de, yok olacak olmak koyuyor belki de, bilmiyorum. ama ölmek de istemiyorum lan sanki, o gibtiğimin umudu var işte içimizde. keşke o umut hiç olmasa. lan aslında çok basit biliyo musun? alıcan yadigar tabancayı, dayayacan kafana, tak! bitti. yoksun. bi şey hissetmiyorsun. olm olmuyor ya.

@3 ya konuşuyosun, tavlıyosun, her türlü oynayabiliyosun onların istediği gibi. ama bu çok can sıkıcı lan, patlıyosun bi zamandan sonra, kırıyosun bu sefer insanları, olmuyo. düşünüyosun sonuçta onun da düşünce tarzı bu diye, basit geliyo. diyorum ya, ego çıkıyo karşına bi anda, sinirlendiriyo adamı. lan sanki birisi böyle özenle torbanın içinden cımbızla çekip koymuş gibi bizi bu dünyaya.

@4 tumblr diyor aq ya.

ölmek istemiyorum lan, sadece azcık yaşayabilmek istiyorum, çok mu şey istiyorum aq.

@14 seninki daha taktanmış panpa be, var ve giblemiyor. bizim yine yok, istemiyorum da gerçi sokarım sevgilisine, kimse bu zamanda kimseyi karşılıksız sevmez, hayal o. herkes çıkarcı ibinenin teki olmuş soktuğumun dünyasında.