sizin üç yılınız hiç boşu boşuna gitti mi

reserved

telefonu açtı sonunda..
neredesin dedim..
ne oluyor dedi..
telaşlıydı..
çabuk nerede olduğunu söyle dedim..
plajda olduğunu , zaten bunu söylediğini söyledi..
aklım yerine geldi..
durduk yere güldüğümü hatırlıyorum..
içimin ısındığını ama vücudumun titrediğini..
seni seviyorum diyerek kapattığımı hatırlıyorum...

o an anlamıştım işte ne kadar özel birisi olduğunu..
doğru bir iş yapıyordum..
doğru bir beraberlikti bu..
her erkeğin hayatında bir kez karşılaşacağı kişiydi benim için o...

sonuçların açıklandığı gün yine ortalama bir dereceye sahiptim..
yazacağım yerler belirliydi ..
bir kaç ankara ve istanbul...

öyle zor gittim ki tercih yapmaya..
son gün gitmiştim..
çünkü ne yapacağımı düşünüyordum..
bazen yalnız başıma.
bazen ailem ile..

babam çoktan istanbula yerleşmişti..
annem de yanına gidecekti ama ankara da kalmak istiyordu..
ve derken kararımı verdim..ilk on sıradan yedisi istanbul üçü ankaraydı..
gelebilecek iki tanesi vardı..
gerisi laf olsun diye..

on sekiz mi yirmi mi tercih ne yapmıştım..
on birinci tercihim geldi..
beklemiyordum ama gideceğimi çoktan biliyordum...

anlat sıkerun

çok iyi ya

keep up motherfucker

yarın erken kalkcam ama fena sardı bu edebi anılar

bu arada sınavdan iki ay önce bir kaç arkadaş ile bir yere oturmaya gitmiştik..
bir kadın arkadaşlara türk kahvesi için bir şeyler söylerken bana senden ve çevrendeki birisinden çok iyi uluslararası ilişkiler mezunu olacak demişti..
çevremdeki birisini de tarif etmişti..
kim olduğu belliydi işte bu entryleri yanında girdiğim adam , ama sorun şuydu ki ikimiz de fen bölümü öğrencisiydik..
ama ne hikmettir ki ikimizde uluslararası ilişkileri kazandık ve ikimizin de hayatını birer kız söndürdü..
en azından birimizin kini söndürdü..
benimki ise hala umut dolu...

her neyse bahsettiğim gibi on birinci tercihim geldi..
istanbul..

şehir belliydi..
o aradı..
hem o kadar üzgün olup hem de nasıl mutlu olunur o gün öğrendim..
zar zor konuşuyordu..
ama çok mutluydu benim adıma...
asla beni unutma diyordu..
asla bırakma..

asla unutmayacağıma dair sözler verdim..
asla bırakmayacağıma...
çünkü o tektir ya..
özeldir..
bırakırsanız onu..
bir daha bulamazsınız aynısını..
korkunuz budur..
bu yüzden vaz geçemezsiniz ondan...
o sizden vaz geçene kadar...

tam da 3 yılım gitti hemde hayatımın en binlik yapabileceğim zamanalrıydı ama neydi ben sadıktım ben efendiydim yannan var efendilikte ağırbaşlılıkta tak var

amk dalga geçmeyin giberun adam aşık olmuş bi hatalar yapmış. böyle böyle pişicek amk hayat tavasında !

daşşak geçmeyin lan adamla adam aşık bende yaşadım panpa bendemi anlatsam düşünüyorum bir sürü kız zütürdüm ama bi kız çıka geldiki

http://www.youtube.com/wa...yu5i3k&feature=relmfu

üniversite zamanına geçiş yapacağız artık..
hızlı hızlı geçtim özellikle..
görüyorum ki aynı durumda olan o kadar çok adam var ki..

hepimizi birisi indirmiş işte..
olmuyor beyler ben yaparım ederim demek ile..
hepimizi birisi oturduğumuz tahttan indirebiliyor güzelce...

senle dalga geçenin dıbına koyayım devam et panpaa

gibtin belamı gece gece

biraz daha seri ol

benm de gibti amk durduk yere derbeder olduk :/

btane daha yazsın yatcam söz verdm kendme

@93 aynen öyle panpa bende bana bişey olmaz diyodum ama hayatımı gibti kevaşenin biri okadar kızla beraber olmama rağmen hatırlarım bazen onu

üniversitenin ilk günü neredeydim ben biliyor musunuz?
ankaradaydım..
onun yanında...

öyle bir kopmuştum ki hayattan okulun başladığı günü bile bilmiyordum..
toparlanıp istanbula gitmek için bilet almam 2 saat sürdü sadece..

o gün okula gitmemiş olsam da ikinci gün gidecektim..
ama yine 'o'nun için gitmemiş gibiydim..
öyle korkuyordu ki bir şeyler olacağından..
onu bırakacağımdan..
başkasını bulacağımdan..

babam otel de kalıyordu..
bende yanına yerleştim..
ve bana göre yeni bir hayatın ilk günü başlıyordu..
ama her zaman aklımda o vardı...

üniversite liseden yeni mezun olan adam için çok farklıdır.
kızlar..
insanlar..
genelde her şey çıkar arkadaşlığına dayanır yazın bunu bir kenara..

etrafımda bir çok insan vardı..
bizim bölüm zaten 36 mı 37 kişimiydi neydi..
tanışmak kolaydı sadece 9 kız vardı..
ama diğer bölümlerle de içli dışlı olunuyordu..
ben ise kızlara öyle bir mesafeliydim ki..
okul yeni bir okul..
ilk öğrencileri bizdik..
herkes birbirine yanaşıyor..
ben ise bana yanaşıldıkça uzaklaşıyordum..

işte öyle bir aptaldım ki hala öyleyim..
belki nice değerli insani kaybettim bu yüzden..
ama yinede sırf o üzülmesin diye uzak durdum neredeyse tüm karşı cinsten..

cezerye