son zamanlarda hangi kitapları okuyorsunuz

Bu da Mesut Karaşahan'ın ırkçılık cehennemi kitabının özeti:

Avrupa kaynaklı ırkçılık; sömürgeciliğin, emperyalizmin, soykırım hareketlerinin, kapitalizmin, liberal ekonomik modellerin ve nihayet aşırı tüketim, israf ve konfora dayalı modern Batılı hayata tarzının ideolojisidir.

Irkçılık ideolojisi gereği, insanların deri rengi veya kafatası yapısından yola çıkarak yetenekleri, eğilimleri ve davranış biçimleri belirlenmeye çalışıldı. Rudyard Kipling'in yücelttiği "beyaz adamın yükü"nü kavramaktan aciz, onun uygarlaştırma çabasına karşı koyan "vahşi" ve "yarı şeytan" topluluklar, ortadan kaldırılması gereken hilkat garibeleri olarak muamele gördü insanlar.

işte Güney Afrika'nın yerli insanları bu gerçeği, bütün bu farklı aşamalarda alttan alta işleyen, hemen hiç kesintiye uğramayan bir ırkçı damarın varlığını bizzat yaşayarak öğrendi. Güney Afrika'da apartheid öncesinde, esnasında ve sonrasında yaşananlar bunun en çarpıcı örneğini sunar.

Yerli halk, çiftliklerde veya altın madenlerinde beyaz azınlığın hizmetine girmesi gereken insanaltı varlıklar olarak görüldü, açlık ve sefalete mahkum edilerek itaate zorlandı. Topraklarının ve emeklerinin sömürüsüyle ortaya çıkmış bir zenginlikten pay almamaları için onları şehir merkezlerinden, Avrupalıların her türlü yaşam alanından uzak tutacak acımasız ve insanlık dışı önlemlere başvuruldu. Irk temeline dayalı ayrımcılık/apartheid, sadece şehirleri beyazlar, siyahlar ve melezler için birbirinden kopuk ve müstakil bölgelere ayırmakla kalmadı aynı zamanda kamu binalarından ulaşım vasıtlarına, park ve bahçelerinden sinema salonlarına kadar hayatın her alanında insan onurunu ayaklar altına alan uygulamalara yol açtı.

Ve ayrımcılık, beyazlara tahsis edilen bölgelerin içinde dahi şehir planlaması gereğince krokilerde açıkça belirtilen, "yüksek", "orta" ve "aşağı tabakadan beyazlar"ın oturabileceği semtler ortaya çıkarıyordu.

Bu çalışma, Avrupa kökenli beyaz azınlığın Güney Afrika'da "apartheid" adı altında tatbike koyduğu ırkçı projeleri, yaşanan trajedi ve katliamları, yerli halkın Afrika Ulusal Kongresi öncülüğünde yürüttüğü direniş karşısından beyaz ırkçı rejimin çözülme sürecinin ve siyahi lider Mandela'nın şahsında ulaşılan zaferi irdelemektedir.

Yazarın Güney Afrika'ya gerçekleştirdiği seyahatten izlenimler ve ülkenin değişik kütüphanlerinde yaptığı araştırmalar, çalışmanın temelinin oluşturmaktadır.