sosyal fobi ve depresyon

Evet hayatımızı giben depresyon ve sosyal fobi hakkında yazı yazıcam her gün biraz ilaçlar hakkında da bilgi vericem..

hayatım hakkında kısa kısa bilgiler yazıcam...

Bunu atlatmak istiyorsanız okuyun arkadaşlar sizler için yazıyorum.

bende şizoid kişilik bozukluğu var, üstüne sosyal fobi var iyileşeceksiniz siz sadece yazıları düzgünce okuyun anlayın.

antidepresanlar hakkında bilgi almak isteyen olursa mesaj atabilir beyler yardımcı olurum ..

depresyonda olanlar ve sosyal fobisi olanlar özelden yazabilirler her zaman dinlerim dertlerinizi filan beyler..

bizi bizden başka kimse anlamaz ..

Dertlerinizi filan başlık altında anlatabilirsiniz arkadaşlar yardım için açtım bu başlığı.

Bir sosyal fobiğin hayatı, duyguları ve yazıları bunlar sosyal fobisi olmayan arkadaşlarda yazıları okuyup biraz düşünsün, insanları yargılamayın.

Sosyal fobisi olanlar ve bu yüzden depresyona girip hiç bişeyden zevk alamayan insanlar,

Evet biz sosyal fobisi olduğu için asosyal olan biz insanlar neden böyleyiz..

belki bazılarımız çirkin veya kendi hakkında güzel, olumlu düşünceleri yok.

toplum içine çıkınca kimsenin yüzüne bakamıyoruz neden? çünkü utanıyoruz kızarıyoruz.

- Akşam devam edicem yazıya.

hayatımı kısaca anlatıyorum beyler pskiyatri geçmişimi filan yıl 2003 adım gibi hatırlıyorum o yılı hiç aklımdan çıkmaz yaz ayları filandı gece 1 gibi filan tek başıma televizyon izlerken kapıdan içeriye giren bir şey gördüm ne olduğunu çözemedim herşey gitti mavi renkte değişik bi suratı var yaratık mı desem bilmiyorum.. hiç unutmuyorum zaten onu ... bana bişeyler söylemeye çalışıyor. ben korkuyorum anne diye bağırıyorum ama babamı ve annemi göremiyorum sesleri geliyor ama görüntü yok sadece o yaratık mı desem bilemiyorum onu görüyorum ve korkuyorum sadece çığlık atıyorum o gece direk hastaneye zütürdüler.. hemen bir sakinleştirici yaptılar yavaş yavaş kendime gelmeye başladım.. o günün sabahına doktor beyin filmi istedi ben deli sandılar amk.. ama bişey çıkmadı eve döndük..

2 gün sonra yine aynı şey oldu gece ansızın yine o şey,
annem ve babam konuşuyor.
- Ne yapıcaz neden böyle oluyor bu çocuk?
- Benim bildigim bi hoca var ona gösterelim yarın.
- Tamam

olayları cine bağlamayın beyler tamamiyle gerçek olayları anlatıyorum. ruh hastasımıyım? Evet öyleyim ..

bişeyler hazırlayıp devam edicem açlıktan ölüyorum amk.

Devam ediyorum..
diyeceksiniz bunların sosyal fobi ve depresyonla ne alakası var. evet çok var.. bütün herşey bu olaydan sonra başladı takıntı, sosyal fobi, depresyon hepsi hayatımın bi parçası oldu..

Evet beyler bildiğiniz hocaya gittik neymiş efendim cinler geliyormuş korkutuyormuş yalana bak. neyse içeri girdik. hoca sordu buyrun anlatın nedir derdiniz..
- oğlum her gece korkuyor bizi tanımıyor çığlık atıyor hocam doktora gittik birşey çıkmadı son çare size getirdik.
- korkutuyorlar bu çocuğu muska yazıcam bişeyi kalmıyacak.

yaklaş yavrum sen dedi bana gittim yanına bişeyler okudu üfledi filan muska yazdı gönderdi. tabi annem filan inandı evet olmucak bidaha filan nah olmucak ne cini amk? sonra tekrar oldu aynı şey.. bu sefer pskiyatriye zütürdüler gittik bekliyoruz içeri girdik..

annemle pskiyatri arasında geçen konusma.

- merhaba
- merhaba hoşgeldiniz. oturun lütfen.. buyrun anlatın nedir sorun?
- doktor bey oğlum geceleri değişik şeyler görüp çığlık atıyor bizi tanımıyor..
- peki gördükleri şeyi sizede söyledimi.
- Evet garip yüzlü mavi yaratık filan diyor.
- Hmm anladım. oğlunuz halüsinasyon görüyor galiba. ilaç yazıcam düzenli kullanın bu ilacı geçicek.
- Peki doktor bey.

evet ilk ilaçlarla o zaman tanıştım doktor antipgibotik ilaç yazmıştı ismini hatırlamıyorum.. normale dönmüştüm 2 yıl filan ilaca böyle devam ettik sonra bıraktım.

devam ediyorum...

ilacı bırakmıstım herşey güzel evet düzeldim ne güzel?

herşey normal gibi görünüyor dışarı çıktım okula gidiyorum o zamanlar bende bi gariplik var.. yolda çizgilere basmadan yürümeye filan çalışıyorum. insanların yüzlerine bakamıyorum acayip utanıyorum yürüyüşüm değişmiş herşey çok garip geliyor. insanlarla iletişim kuramıyorum.. çok kısık sesle konuşuyorum bu kısır döngü devam etti böyle yıllar boyunca.
• her zaman ezildim ..
• dalga geçtiler özgüvenim 0' a indi hiç yok dalga geçenlere tepki bile veremiyorum sesim çıkmıyor..
• hep yalnız kaldım.
• hiç bir zaman içten gülemedim ..
• aklımda rezil olucam korkusu.
Aynaya bile bakmıyorum artık mimiklerimi oynatmamaktan yüzüm çöktü beyler bildiğiniz çöktü.. gözlerimin altı morardı halen öyle depresyon kısır döngüsüne girdim bu yüzden her zaman aynı şeyler ..

Sonra bilgisayar hayatımın bir parçası oldu oyunlar onlar benim herşeyim oldu. Hoop Asosyal oldum direk. Hiç bişeyden zevk alamazken bilgisayar başında çok rahattım eğleniyordum. Ama yıllar geçtikçe sıkmaya başladı bilgisayar tabi insanların iletişime filanda ihtiyaçları var..

Ne zaman gülen birilerini görsem içim acırdı.. sevgili görsem üzülürdüm neden benim yok? Senin sosyal fobin var pekekent utanırsın, heycanlanırsın.. sen bu hayattan soyutlanmış kişisin.

içimde sanki biri var benimle konuşuyor ama hiç bir zaman susmuyor.. aklımı yitirmek üzereydim. Sakın onu yapma rezil olucaksın. şunu yapma çok kötü görünüyorsun filan vs.. Sonra içkiye başladım tabi sarhoşken herşey iyi, güzel saçmalıyorsun hiç bişey umrunda olmuyor. Her gün içmeye başladım bilinç gidiyor tabi saçmalıyoruz bi güzel.. alkolik olmuştum Evet babam beni görene kadar o zamanlar 15 yaşındayım bi güzel babamdan dayak yemiştim unutmam.. sonra tekrar başlasın kısır döngü..

Yine 4 duvar ve bilgisayar.. günler geçti tabi her zaman içim acıyor neden böyleyim. herkes gülüyor eğleniyor ben neden gülemiyorum. onlara öyle bakıyorum konuşamıyorum doğru düzgün. herşeyim bitmiş durumda. uzun süre yalnız kalırsan kafayı yersin olayı doğru galiba..

bir gün sabah kalktım kafamda konuşabileceğim bi karakter kurmaya başladım. artık o beni anlıyordu şizofren miydim lan acaba demişliğimde olmuştur. delirmiştim galiba. o bana emir veriyordu artık. yalnız kaldığım zamanlar onunla konuşuyordum dışarıda, evde heryerde.. beni anlıyan tek şey kafamda kurduğum karakter. böyle olmuyacağını fark ettim ve pskiyatriye gitmeye karar verdim ..

@17 mesaj at panpa var bilgim

Sonra sosyal fobi ve depresyon yüzünden pskiyatriye gittim.. girdim içeriye;

- Merhaba hoşgeldin xperson
- Merhaba ( utanıyorum kızarıyorum tabi zorla konusuyorum yine )
- Anlat bakalım xperson Nedir sorunun çözelim.
- Hiç bişeyden zevk alamıyorum. utanıyorum toplum içinde konuşamıyorum, herkes beni izliyormuş gibi oluyor toplum içine girince.
- Anlıyorum. bu durumdan şikayetci misin yani rahatsız oluyor musun?
- Evet
- Peki sana ilaç yazıcam bunu düzenli olarak kullan 1 ay sonra tekrar görüşelim seninle.
- Tamam

Antidepresan yazmıştı bana.. 1 ay kullandım baktım iyi geliyor. hayatı hafife almaya başladım artık kısık sesle konuşmamaya başladım.. kendi kararlarımı verebiliyordum dışarı çıktığımda utanma duygum azalmıştı.. ilaç bitti gittim tekrar ilacın nasıl iyi geldimi diye sordu evet dedim 6 ay bi tedavi uyguluyacaz sonra düzeleceksin dedi..

@24 pgibologa dertlerini anlat panpa için dök açılırsın gerçekten etkili oluyor antidepresan kullanırken birilerine sürekli içini dök birde rahatlarsın. pskiyatri kontrol ediyor ilacın etkilerini filan iyi geldi mi diye işte.

@30 açabiliyor evet. vur zütüne rahvan gitsin kafası doğru oluyor. doğal olarak zaten antidepresanlar derin düşündürtmüyor.

antidepresanı 3 ay kullandıktan sonra kendimi iyi hissediyorum diye. bıraktım bırakmaz olaydım dengesizleştim bildiğin yoksunluk hissettim. Herşey taka gidiyordu dedim nereye kadar gidecek? Gidecekse gitsin yeter artık bitsin dıbına koyduğumun dertleri kurtulayım dedim. 1 ay öyle geçti tedaviyi taka sardırdım. intihar etmeye kalkınca ailem beni zorladı tekrar pskiyatriye gönderdi..

halen kullanıyorum antidepresan beyler.. bir sosyal fobiğin, depresyonda olan birinin hayat hikayesi işte kısaca benim hikayem beyler.

bu illetin sonu yok ya intihar ya kafayı sıyırmak bu başlığı benim gibi olanlara yardım etmek için açtım..

ruhsal sorunlar fiziksel sorunlarda açıyor beyler haberiniz olsun.

biraz ilaçların etkisini yazıcam birazda sosyal fobi hakkında filan yazı yazıcam..

@32 ilacın adı ve mg söylermisin panpa?

@36 tekrar git pskiyatriye etkilerini anlat herkese aynı ilaç faydalı olmuyor malesef. birine lustral iyi gelirken öbürüne paxil iyi gelir.. yani böyle tekrar git kardeşim sonu yok bunun. çekinme pskiyatriden kendini telkin ederek git benim ilk taktiklerden panpa

@38 Bendende o kadar panpa.

@26 sende bizdensin panpa okudum. şuan iyiyim çok şükür ben zor panpa gibtiğimin şu yalnızlığı zaten gibti attı beni.

@42 özgüven çok önemli haklısın. yalnızlık baş konu zaten gibik şey.. herşey taktan gözüküyor işte böyle bişey diyemiyorum artık ben.

Antidepresan ilaçlarının etkilerini yazıyorum beyler kullanmak isteyen olursa bilgilensin..

- bilinciniz allak bullak olur gerçek hayatınız bir rüya gibi olur
- ilacı kullandığınız süre çok hızlı geçer uykudada öyle.
- Çevrenizdeki sorunları filan umursamamaya başlarsınız..
- eğer dertlerinizden dolayı yapamadığınız bişey var onları yapabilirsiniz.
- mutluluğu özleyipde içiyorsanız gerçekten mutlu olabilirsiniz..
- rüyanızda çok matrak rüyalar görürsünüz birbirinden çok garip şeyler.
- mesela dün ne yaptığınızı hatırlamazsınız.. kullandığınız süre yokmuş gibi olur.
- üzülemezsiniz, kafanıza taktığınız şeyleri takmamaya başlarsınız.
- utangaçsanız koy züte rahvan gitsin durumu olduğu için utanmazsınız direk söylersiniz istediğinizi giblemezsiniz olayları.

@48 durum cekilmiyecek gibiyse git panpa her gece guzel hayaller sabah kalkiyorsun taktan dunya.