sosyal fobi

aynından kaynımda da var

bu illet yüzünden kaç yıldır oldu liseden mezun olalı üniversiteye başlayamadım amk. inek bi tipimdir zaten. ah ama zaten depresyona girdim taşaklı bi liseden mezun olmama rağmen son bi kaç yıldır gibildi hayatım. düzelir inşallah.

amk demekki bendeki buymuş ama beyler zorlayın belki gider benmki yawaş yawaş gidiyor :(

dıbına kodumun şeyi yüzünden arada bir insana öyle bir çöker ki düşünceler. hayatının nasıl ellerinin arasından kayıp gittiği, bir daha geri gelmeyecek o gençliğinin nasıl hiçbir şey yaşayamadan bomtak, bomboş, sürekli diken üstünde geçerek kayıp gittiği, bir bir tek tek kafana yıkıldıkça çöker kalırsın. gücün kalmaz. ve hala bir şeyin değişmediğini hala hayat denen şeyi yaşayamadığını gördükçe. nefes alamaz hale gelirsin. dıbına koyim her gün geberip gitmek istiyorum artık. zaten yaşadığım bir hayat yok nefes alıp vermenin anlamı ne o zaman. ağlıyorum amk.

Bu Meslekte Yaşamakta Ölmekte Bir Ekip işidir Yaşamakta Ölmekte..

dipsiz bi kuyu lan bu, düştükçe düşüyosun amk. bataklık gibi içine çekiyo seni, kendini bırakırsan yok oluyorsun kollarında. çırpınmak da fayda etmiyor. öldürüyor ama öldüğünü anlamıyosun. başka bi zaman yine öldürüyor, sonra yine, yine. dinden de kitaptan da soğutuyor seni. inanmıyorsun bir yaratıcının bu kadar gaddar olabileceğine. kör olaydım, sağır olaydım ama birazcık mutlu olabilmeyi becerebilseydim diyosun. öyle bişeyki bu en çok istediğin şeyi senin için en ulaşılmaz şey yapıyor. ne kadar çok istiyorsan o kadar uzaklaşıyorsun ondan. seri cinayet işlemiş ya da 5 yaşında çocuğa tecavüz etmiş olsam da bunlar başıma gelse tamam hakettim diyeceğim ama karıncaya bile basmamak için ayağını sakınan bir insan olarak bunlar başıma neden geldi hiç bilmiyorum.

14 şubatlar, bayramlar, doğum günleri, yılbaşları. hepsi boğazımda düğümleniyor amk, herkesin en mutlu olduğu zamanlar benim kabus gibi çöküyor üstüme her sene. bir konuda şanslıyım o da 29 şubat'ta doğmak. o acıyı 4 yılda bir yaşıyorum.

bu dıbına kodumun hastalığından varmış bende
(bkz: sosyofobi)

rezerved amk turkiyenın yarısı sosyal fobiymiş

liseliyim beyler yaş 18.ama harbi harbi bu hastalıkla 2 senedir boğusuyorum. bu zütünü gibtiğimin hastalığı lise hayatımı gibip attı.

şimdi biraz daha iyiyim ama. yaklaşık 3 aydır lustral kullanıyorum.yan etkileri de küçümsenecek değil ama, kafaya otu taku takma olayı biraz daha seyrekleşiyo, kendinizi daha rahat hissettiriyo toplum içinde ya da siz öyle zannediyonuz onu bilemem. yalnız konsantrasyon eşiğimin düşük olması sebebiyle de doktor aracılığıyla başvurduğum bu ilaç (lustral),konsantrasyonla odaklanmayla uzaktan zütten etki etmiyo, hatırlatıyım gibikler. aksine daha kafam dalgın.

yan etkileri: sığırlar gibi uyumama rağmem sabah uykulu gaktırıyo.
ilk zamanlarda deli gibi diz titretir, durduramazsınız
ve değinmeden olmaz. prospektüste de yazar geç ejakülasyon diye.(dıbına koduğumun entel tıpçıları geç boşalma desenize şuna, illa bilimsel olacağn dimi at yarra) olum size yemin ediyorum 40 dakkada boşalttırıyo. haliyle çavşu yıprattırıyo amk o ne.tamam biriyle sokuşacaksan yararı olabilir ama bizim gibi 31 müdavimlerinin başına dert açar. hele hele düşünce gücüyle yapılan mastürbasyonu unutun bu ilacı kullanırsanız,bi iniyo bi kalktırıyo benim aleti. çok gibten la.

yararlarına değinirsek; arkadaş ortamlarında daha etkin olmaya başladım. sıkıntı katsayım daha az.otobüste kaptanın orta kapıyı benim dememle açmasını bırakın, kaptan orta kapıyı zütüne sokarmısın dememle kaptanın içine alması..(yoh artık la o kadar değil amcık tırtılları)harbi harbi etkisi baya oldu. tabi tamamıyle geçmedi.

alkol konusuna gelirsek, ilaçtan en az bi 2-3 saat geçsin la öyle için.ü

neyse aklıma gelirse gene yararlarından bahsederim dıbına koduğumun sorunluları.iyi akşamlar.

en çok koyan da ne biliyo musunuz. insanın en güzel anıları lise yıllarından üniversite yıllarından kalır. ama sen o yılları bu tak ile geçirmişsen, gençliğin bomboş bomtak bir halde geçmişse. bir daha o günleri geri getiremeyeceğini bilmek. o günlerden hatırlayabileceğin bir tane güzel anın olmaması, olamaması. çok koyuyor insana.

bunun nasıl bir şey olduğunu anlamak isteyen varsa şöyle düşünebilir: hayatınızı "pause" ettiğinizi düşünün. nefes alıyorsunuz ama bir tak yaşamıyorsunuz. öyle bir şey işte. ilerlemeye çalıştığınızda ya da kendiliğinden sizi itecek bir şeyler çıktığında ise acı çekiyorsunuz.

vay amk yalnız değilmişim duygulandım :(

lan güzel yanlarıda var. kızları giblemiyosun kızlarda sende bişe var diye hemen yapışıyolar. size yazıolar hemen

kalabalıkta inanılmaz kızarıyorum sonra ahha pancar gibi oldun lan diyor ozaman daha beter oluyorum biri beni gibsin

allahını seven zütüme sanayi tüpü soksun

yok yok yenemicem sanırım ben bunu

amk arkadaş çevresi kurmakta hiç zorlanmıyorum öküz gibide çevrem var ufak çaplıda sevilirim ama o bu hakkımda ne düşünüyo diye oturup saatlerce düşünebiliyorum çok düşünüyorum ne düşündüğümü bilmeden düşünüyorum bazen amk
ufacık bir streste ufacık bir heyacanda kızgınlıkta midem deli gibi bulanıyo tansiyon fırlıyo tip kayıyo karı kız meselesi olunca mide yine ayaklanıyo yaşanır mı böyle amk

benimkisi %20 sosyal fobi, %80 karşı cins fobisi gibi bişey galiba. bir amlıya ne kadar ilgi duyarsam o kadar çaresizleşiyorum karşısında. yoksa çaycıdan, manavdan falan bi çekincem olmuyo yani. sizde de böyle değil mi?

@4 pgiboterapi karşılıklı yapılan bir eylem sormuşun ki pgibolog semptom anlatmış hem sen onları öğrenene kadar o pgibolog ne çekmiştir biliyor musun amk bırak anlatsın :( bide ingilizceyse neyse gittim