Nerden başlayım ki dıbına hoim. Beyler ben pekte insanlarla haşır neşir olan bir insan değilimdir. Hiç te olmamışmdır. Ama bu dıbına kodumun kürdü (Nasıl yaptığını hiç bilmiyorum) beni kendine öyle bir bağladı ki güvendiğim tek şey olan mantığım bile işlemez oldu. Ciddi anlamda gözümü kör etti. Bu kör oluşumu ise güzel bulduğum bir kızın \"Biz geçen sene aynı sınıftaydık\" demesi ile anlamıştım. Çünki o seneyi hiç hatırlamıyordum. Hatırladığım anıların içinde sadece hürkan ( adamın dibidir bi çok konuda bana destek ve yardımını esirgemedi) ve verem (bu dıbına kodumun sosyalist bozuntusu kürt kızı) vardı. Eğer dinleyecek bi 5-10 kişi varsa bir hikayem var ve size anlatmak isterim.

Kürt kizi tarafindan gibileni ilk defa goruyorum

Bu okula lise 3 ün 2. döneminde gelmiştim ve size şunu çok açık bir şekilde söyleyebilirim ki o 6 ayda ne yaptın neler oldu derseneiz hiçbirşey hatırlamıyorum. Hergün sınıfa gelir köşeme çekilir icetea mi içer ve yerimden pek kalkmazdım. Hep verem denen kız ve onun arkadaşıyla muhattap olurdum. Onların arkasında otururdum ve yanım boştu. Öğlen yemeyinde döner alır bizim mekana giderdik (bi binanın altıydı ve basamaklar fln vardı oraya oturur yerdik) işte o 6 ayın özeti buydu. Bu verem denen kürtle yakınlaşmamız o yılın sonu ve lise sonun başlamasıyla başladı (bana hep ablammış gibi davrandı ve bende onu hep öyle gördüm. Şuan ise kendi yaptığı bir hata yüzünden hem bana küs hemde ben benim onun benle konuşmaması yüzünden girdiğim bunalım yüzünden damadan ve hürkanla küsüm.) anlayacağınız hiçkimsem kalmadı. Beraber oturup muhabbet edebileceğim. Beraber birşeylere gülebileceğim hiçkimsem kalmdı

beni dinleyen yoksa bu hikayeyi burda bitiricem

keşke burda bari biraz giblensek amk

Bu kızın birde çok yakın bir arkadaşı vardı dizem diye. Onunla pek te yakın olmadık. Verem ile arkadaş olduğumdan onunlada muhattap oluyordum ama öyle pekte yakın olmadık yani. Bu verem kaşarıyla okulun sanırsam 2. haftasında tanıştık. Bana tam anlaymıyla klavuz oldu. Beni hiç yanından ayırmadı. Ve şöyle bişey var ki ses tonum biraz kalındır. Ve insanlar genelde benden çekinir ve hatta korkar. Ama o benden korkmamıştı. Ve nedenini anlamadığım bir şekilde benimle iletişim kurmaya ve arkadaş olmaya çalışıyordu.

Size biraz veremden bahsedeyim. Ten rengi veya kafatasından anlayamazsınız kürt oluşunu. Hatta o kadar az kürt imajına sahip ki. Bunca zamandır yaptığı kürt milliyetçiliğini bile anlayamadım. Hani vardır ya çekici kadın. O tanımın Tanrıçalarından biri. Çok güzel bir fiziği yada yüzü yok. Ama ses tonu olsun. Hitap şekli ve cana yakınlığı olsun sizi çok kolay etkileyebiliyor. Ve bende bunlara kapıldım işte. içindeki zifti çok iyi gizleyebiliyordu. Onun hakkında çok ama çok fena ve kötü şeyler duymuştum. Ama aslağa ve aslağa onun hakkında kötü düşünemezdim. Daha yeni yeni anlıyorum nasıl bir insan olduğunu.

Kültürel ve diğer biçok yönden dışlanma korkusu ile buraya geldim. Ki ilk haftalar zaten insanlara ısınamadım. Tahmin ettiğim gibi beni ilgilendirmeyecek konular konuşuyorlar ve benim kültürüme yakın görebileceğim birşeyler yapmıyorlardı. Ve kafamı ve kaşlarımı turuncuya açmıştım. Tupturuncu oturuyodum yerimde. Benle ilk konuşan insan evladı damadan adıdnda sarışın mavi gözlü biriydi. Gariptir ki ilk gördüğüm anda yavşama isteği uyanmadı. Evet yakışıklıydı ve kafatasından anladığım kadarıyla Türk tü. Ama ona karşı o tür şeyler hissetmemiştim. 2. konuşan insan ise hürkan dı (bu adam beni sosyal ve pgibolojik yönden iyileştirmek adına cidden çabaladı uğraştı. dertliyim dediğimde kaç kez kilometrelerce yol geldi ve parkta oturup dertleştik. Adamın hasıydı. insaniyetime birşeyler katabilmek için uğraşıyordu. Damadan ve hürkan ile şuan konuşabilecek kadar bile yüzüm yok ve bu duruma düşmeme sebep olan bu verem kürdü.)

Yavaştan başlayım anlatmaya... Beyler benim babam gemi kaptanıdır. Max 2 Min 1 sene de bir okul değiştiririm. Bu yüzdende sosyal yönüm pek gelişmiş değildir. insanlarla kolay kolay iletişim kuramam. Ve kültürel yapılanmam normal bir insanınkinden farklıdır. Bu gibi şeyler birleşince asosyal bir huur çocuğu pgibolojisine girmem zor olmadı. Neyse en son marmara ereğlisindeydik ve bir nedenden ötürü çoruma gelmek zorunda kaldık. (Babam ise marmara denizinde hala dümen sallıyor (dümen dediysek lafın gelişi joystick ile kontrol ediyo gemiyi amk) Çorum gibi bi yerde muhattabımı bulabileceğimden çok şüpheliydim. Bu arada ben Tengrist, Biciksüel 1.90 96 kilo yakışıklı sayılabilecek internet kültürü olan bol bol film izleyen ve pc oyunu oynayan biriyim. Çorum gibi biryerde ise bunların bir önemi yok. Tahmin edebileceğiniz gibi futboldur tofaştır klagib muhabbetler döner. Ve ben bunların arasına girebilecek biri de değilim

neyse dıbına koyim ya