starbucks da basima gelen ibretlik olay

starbucks'a ilk gidişimde yalnızdım.. Bi rezillik çıkarsa mal gibi kalmayayım, ben aslında bu
ortamların adamıyım ama dalgınlığıma geldi mantığıyla sağ elime market poşeti (içinde posta gazetesi ),sırtıma da nike çanta aldım. (çakma). işportacıdan 2 tl'ye aldığım iphone kulaklığı benzeri beyaz kulaklığın teki kulağımda, diğeri ise sol göğsüm üzerinden
sarkıyordu. sesi de sonuna kadar açmıştım ki yanlış bişi yaparsam ya ses çok yüksekti anlayamadım moduna girebileyim diye.. çok yoğundu.. sıra bana geldiğinde kasiyer ne
istersiniz dedi.. sırada bulunduğum yaklaşık 5 dakikalık süre zarfında kasiyerin arkasındaki duvarda bulunan içecek reklamlarındaki yabancı kelimelerin söylenişini kendimce düşünüp bulma gayretindeydim..
sırada önümdeki herkes moka moka diyordu.. ben de cool adamım lan ben, herkesin
içtiğini içmem formatına girip elimdeki poşete, toplam değeri 10 tl bile olmayan sırtımdaki çantaya ve kulaklığa güvenip başka bir içecek söyleyecektim... 'frappicino' yazan ve ne olduğunu bile bilmediğim içeceği söyleyecektim. ve sıra bana geldi..
kasiyer: Ne istersiniz?
ben: fırapi'k'ino
o an starbucks'taki kasiyer bana öyle baktı ki rezil olduğumu anladım zaten.. o 1 sn.lik
bakışı bana 1 saat gibi geldi.. starbucks'un o kafa ütüleyen entel müziği ve kasanın fiş çıkarma sesi durdu ve herkes bana bakıyordu
sanki.. ben ise bu en kötü senaryoya hazır olduğum için yüzümün kızarıklığını minimuma indirmek amacıyla 2 hafta sakal
bırakmış ve o sırada güneş gözlüğü takıp, kafama şapkayı geçirmiştim.. Rezil olduğumun
diğer göstergesi olan yutkunma olayını da gizlemek için mayıs ayında boğazıma atkı dolamıştım..
..derken kasiyer ;-frappi'ç'ino istiyorsunuz, isminiz neydi
dedi. ben de -sorry? dedim.
kasiyer tuhaf bi şekilde tekrar mimik modlarına girerek:
-your name please dedi. ben de ufakken annemin zoruyla izlediğim maria mercedes'teki adamın ismini söyledim nedense. nasıl bir bilinç altıysa artık..
-my name is leonardo.. kasiyer: seven lira seventy five pls. dedi..
ben de ödeme yapmak için kredi kartımı uzattım. tam kartı kasiyer aldığında o an kart üzerinde korkuncadam yazdığını gördüm.. ve fb bonus kartımı aldı kasiyer..
hem adım leonardoydu hem de üzerinde korkuncadam yazan fb bonus kartı uzatmıştım kasiyere.. kasiyer tekrar bana tuhaf tuhaf baktı.. ben de durumu çaktırmamak için kulaklığımdaki müziği dinleyip sakız çiğnemeye devam ediyordum.. çalan müzik de mp3 player'a nereden girdiyse
artık ismail yk'dan allah belanı versin şarkısıydı.. şifreyi girip yan tarafa geçtim içeceği beklemek için.. ve 1 dakika sonra elemanların bulunduğu bölümden bir ses geldi..
- mr. leonardo...
evet bu bendim.. artık bambaşka biriydim. yabancı olmuştum. adım da leonardoydu.. derken içeceği aldım ve dışarı doğru yol aldım.
kapıdan tam çıktım ,kapı önünde şöyle bir yudum alayım dedim, o sırada yan taraftaki mağazadan yüksek bir düşme sesi geldi ve
içeceği ağzıma yüzüme bulaştırdım.. acayip tırsmıştım sesten.. geri döndüm ve starbucks'taki bana içeceği veren elemana; afedersiniz peçete var mıydı dedim.. 30 saniyede türkçeyi aksanıyla sökmüş bir
leonardo olarak karşılarındaydım artık.. ve bana
tam yanınızda dedi...
O gün bu gündür uğramıyorum.