survivor ertan dan açık mektup

---

şimdi herkes elindekini yavaşça yere bıraksın ve bu entry'i okumaya başlasın..

çünkü uzunca bi "iç dökmenin" vakti geldi..

.

size harbiden alışmışım be gıdısını emdiklerim..
naapıcam bu hikaye bittiğinde bilemiyorum..

yeri geldi sevincimi paylaştınız ,
yeri geldi üzüntümü ,
yeri geldi pişmanlıklarımı
ve yeri geldi geçmişe duyduğum özlemimi..
ben hiç biyerde böyle bi samimiyet bulamamıştım lan daha önce..

hiç tahmin edemezdim bu başlığı ilk açtığımda böylesine güzel bi ortam oluşacağını..
o kadar samimi bi muhabbet havası oluştu ki , ara ara bunu kıskanıp bozmaya çalışanlar bile oldu..
baktılar bozulmuo , onlarda özenip taklite girişti..
bu gece biraz dolandım sözlükte , kaç tane başlık gördüm bizimkisi gibi ortam kurmaya çalışan..
ve harbiden kendim dahil burdaki herkesle gurur duydum..

evet eskidende "hikayeciler" vardı ama bu kadar yoğun değildi..
biz öyle bi ortam oluşturduk ki incide resmen "hikaye devrimi" oluştu..
ve beni en çok mutlu edende o diğer hikaye başlıklarında "bana sövmeleri" oldu..
"demek ki hakkaten başarmışız" dedim (bkz: meyve veren ağaç taşlanır misali)
ve beni dahada mutlu edecek başka bir şey varsa , o da bu söylediklerimin inkar edilerek karşılanacak olmasıdır =)
(ulan attığınız partların şekli şemali , millete hitap ediş tarzınız , girdiğiniz entrylerin başına koyduğunuz (---)'lar bile benimkilerle aynı bea =)

en başından beri söyledim ve söylemektende çekinmedim..
amacım "popülarite" olsaydı eğer ;
ne bu başlıkta "up up up" yapanları modlara şikayet edip sildirirdim ,
ne de sizlerden "şuku + nick altı" almadan caps verirdim
ya da "şu kadar entry girilirse hikaye devam ederim" derdim..

fakat buna rağmen çıkmadı mı çıban başları ?
çıktı tabi..
halbuki benim tek bi amacım vardı ;
o da "gecelerime ve gecelerinize renk katmak , edeceğimiz sohbetlerle"

gerçek bi hayat hikayesi vol 1 başlığını açtığım ilk günden beri , "özen gözterdiğim" tek bir şey vardı ;
" saygı.."
"inci'de saygı ne gezer ?" diyeceksiniz belki ama , unutulmasın ki inci'yede insanlar giriyo..
ve eğer "ben" saygılı olursam , karşı tarafta "etki tepki" yüzünden saygılı olacaktır..
nitekim bu duruşumuda bir gün olsun bozmadım sizlere karşı..
çünkü biliodum "saygı olmadan hoş sohbetin çok uzun süremeyeceğini"
saygısızlık yapanda barınamadı zaten başlıkta uzun süre..

naaptık peki biz ??
"inci sözlüğün en uzun süre takip edilen başlığını" çıkardık ortaya (harddisk yanmalarını olmamış olaydı , şu an sayfa 1001'deydik..)
daha çok sayfaya sahip başlıklarda var tabi (bkz: am günü yağ) vb. gibi bir kaç tane olmak üzere..
ama orda takip yok , sadece "up up" tarzında entryler var..
ben "takip edilmekten" bahsediorum , yanlış anlaşılmasın..

iyi bi tak mu yedik peki böyle olduda ?
evet..
çünkü kimse kusura bakmasın ama artık herkes bıkmıştı sözlüğe girip her başlık altında "@2 gibmiş" veya "anan zaa" yazıları görmekten..
kaç kişi sadece bu başlık için girmeye başladı bu sözlüğe ?
ya da kaç kişi burdaki keyifli sohbete dahil olabilmek için sözlüğe üye oldu biliyo musunuz ?
amacım "ders vermek" değildi bu hikayeyi anlatarak , ama kaç kişi kendine ders çıkardı bilir misiniz ki ?

ben bilirim..
bana gelen pm'lere dayanarak söylüyorumki , bilirim..
mutlu oluyorum yazdıklarımdan ders çıkarıp kendine çeki düzen verenlerin mesajlarını okuduğumda..
veya mutlu oluyorum basketbola gönül veren genç kardeşlerimizin "tavsiye isteyen" yüzlerce mesajlarını aldığımda..

son sözlerime yaklaşırken şöyle bişey diyeyim ;

herkes şahit ,
bu başlık altında ;

beni övende oldu , bana sövende
bana imrenende oldu , zavallı muamelesi yapanda
beni kardeşi benimseyende oldu , düşmanı benimseyende
bana destek olanda oldu , köstek olmaya çalışanda

bense tüm bunlara (allah şahidim olsun ki) hep aynı cevabı verdim ; (bkz: saygılar)

hadi o zaman..

okuduğunuz ve anlamaya çalıştığınız için saolun..

saygılar..

---