Arkadaşlar hikayemiz çok sevdiğim, saçınızın telinden çok cezaevi görmüş, yaşamış abimizin başından geçenlerdir. Kendisinden izin alıp, sizinle paylaşıyorum. Hikayenin sonunda abimize ulaşmak isteyenlere bilgileri vericem.Şuku atmayı unutmayın beyler

Hapishanenin taktan bi koğuşunda, ranzanın üzerinde bir güvercin gibi tüneyerek, asla uçamıcağını bilip, özgür bir kuşa benzer yapabilceğiniz tek özelliğin tünemek olduğunu düşünerek,bir şeyler yazmayi denediniz mi?

Yastığa burnunuzu gömüp, nefes almadan sevdiklerinizi hayal ettiniz mi?

Sırt üstü yatıp, üst ranzanın demirlerine bakarak diyar diyar gezdiniz mi?

Kalorifer peteklerinden emanet yaptınız mi hiç?

Şişlenme tehtidine karşı vücüdunuza kitap sarıp dolaştığınız oldu mu hapishane maltalarinda?

Ziyaret mahallinde annenizi gözü yaşlı gördünüz mü?

Gece yarısı uykudan kalkıp, kazınan midenizi tedavi etmek için mutfağa indiniz mi,mutfakta sevmediğiniz mahkumla karşılaşıp ekmeği gibe gibe onunla bölüşmek zorunda kaldınız mi?

Koğuşun cam kenarına oturduğunuzda, görünen köşesine saatlerce baktınız mı?

Bir tekli sigarayı 5 kişi içtiniz mi? Çaydanlıktaki çayı kurutup tekrar demlediniz mi?

Saçlarını kendi traş etmek zorunda olan var mı aranızda?

Arkadaşınıza uyurken bir şey olmasın diye nöbet beklediniz mi geceleri, yada sizin nöbetinizi tutan bir dostunuz oldu mu hiç?

Çıkınca gidip alem yapmayı düşündüğünüz arkadaşınızn ölüm haberini aldınız mı dört duvar arasında
Siz hiç dört dvar arasında güne başlayıp, hiç olarak günü bitirdiniz mi?

Hasgibtirin lan size de

Hikayemiz başlıyo beyler rezleri alayım

Yıl 1999,dünya tarihinin en büyük hapishane isyanına şahit olmuştum. Bayrampaşa cezaevi yerle bir olmuş onlarca kişi ölmüştü.
Hapishane içinde silahlı çatışma saatlerce sürmüş. ölenler ölmüş, kalanlar kalmış ortalık yavaş yavaş durulmaya başlamıştı, koridorlardan'Asker içeride diye bir bağırtı geldi,bu bağırtı başka mahkumlarında eşlik etmesiyle tribün holiganlarının gürültülerine dönmeye başlamıştı.
Bağırtılar yerini postal seslerine bıraktı. Asker isyanı bastırmak için içeriye girmişti.Her isyan gibi bu isyanda sona eriyordu

Aslında içeri önce sağlık görevlileri girmesi gerekirken ellerinde tahta joplu olan askerler girmişti. Sağlık görevlileri içeride tam güvevlik alınmadan asla girmezler gibtigim hipokrat yemini de bir yere kadar, canlarından önemli değil ya sanki mahkum bekliyor, içeri doktor hemşire girse de onları kessek,ama adamlara ne anlatabilirsin sonuçta azılı katiller her şeyi yapabilir. Asker kimi nerede yakalarsa, oradan döverek alır, ceza evi dışındaki araçlara zütürür, olaya karışması muhtemel potansiyel suçluları idare bir listeyle askere verir, gardiyanların gösterdiği mahkumu yaka paça alıp dışarıda bekleyen ringlere atarlar(ceza evi aracı)

bizleri de bu şekilde yakalayıp ringlerden birine attılar,bu konuyu çok trajik bir şekilde size anlatabilirim ama aslında ama hayal gücünüze güvenmiyorum.

Benim bulunduğum ringte on kişi vardı, okul sırasına benzeyen iki oturma düzeni birbirine paralel duruyordu.5 kişi 5kişi yüz yüze karşılıklı oturuyorduk. Ellerimiz jandarma zincirleriyle kelepçeli, ayaklarımız da sevk zinciri denilen prangalar vardı, sevk zinciri 10 mahkumu ayaklarından birbirine bağlı tutuyordu. Olaylara karışması muhtemel herkes bu araçlara bindirilmişti, savcılar araçlara gelip sorular sorup not alıyorlardı. ifade işleri bitince yüzlerce hapishane aracı konvoy halinde yola çıktı daha sonra yakınlarımdan öğrendiğime göre çok ciddi güvenlik önlemleri alınmış

istanbul dışına kadar konvoy hiç bozulmadı askerler telsizden sürekli iletişim halindeydi biz de duyabiyorduk. Ellerimiz ve ayaklarımız zincirli şekilde saatlerce yolculuk ettik, gece olunca bir benzicde araç durdu tuvalet ihtayacı molası verildi.Bir birimize bağlı şekilde araçtan indik etrafımız elleri keleşli asker grubuyla sarılıydı,o sahne hafızama tesir etmiş özel bir yerdedir. Askerlerin arasında tuvaletlere kadargeldik bir kişi ayaklarından çözülüyor defi hacetini yapıp geri gelip bağlanınca diğeri gidiyordu. Sıra bana geldi tuvalete girdim,iki asker kapıda bekliyordu. böyle yoğun stres olduğunda ben tuvalete çıkamam, yine aynı şey oldu maalesef. Bekledim bekledim olmadı yapamadım, asker kapıya vurup çık dedi bende çıktım. Tekrar bağlanıp sırayla araca bindik bu böyle biir kaç kez devam etti. Buludunduğum araçta çok saygıdeğer bir büyüğümüz de vardı.

Onu ziyarete koğuşuna gitmiştik zamanında, bize ikramlarda bulunmuştu kendisi d-4 koğuşunun mümessiliydi.O beni tanımamıştı ama ben onu görünce aynı araçta olduğuma şükrettim inşallah aynıyere gideriz diye ümit ettim. Orhan adında biri Muhsin abiye, yani değer verdiğim o büyüğüme sözle sataştı ve bunu sürdürdü. Muhsin Abi kendinden emin olduğundan oralı olmadı ancak olay benim işime yaradı, hemen müdahale ettim. Orhan denen o kamile yazıldım “ ulan huur çocuğu sen kimsin Muhsin abiye laf sokuyorsun” dedim ve devam ettim. Muhsin Abi 50li yaşlardaydı beni sakinleştirmeye çalıştı,ben olayı büyütebilceğim kadar büyütmekte kararlıydım ve öyle de yaptım.

Amacım Muhsin Abinin dikkatini çekmekti, nereye gittiğimiz ne olacağımız belli değildi, öyle biri bana bu belirsiz ve karanlık yolculukta çok faydalı olabilirdi, onun dostuluğunu kazanmam onun yanında olmam işleri daha kolay hale getirebilirdi. Muhsin abi çok güçlü ve sevilen bir insandı Orhan’ın onu tanımadığından emindim, sıradan bir mahkumdu orhan,iş olsun diye gereksiz saygısızlık yapmıştı, bell ki hapishaneleri pek bilmiyordu, isyanın ve bu sürgün hikayesinin onu bezdirdiği çok belliydi. Amacım her ne kadar Muhsin abinin dikkatini çekmek olsa da yapılan saygısızlık beni germiş ve tepki vermemi gerektirmişti.

Araç bir yerde durdu, içinden bazı mahkumlar indi. Malesef Orhan denen o gavat inmedi,o bizimle devam etti, başka ceza evine geldik orada da inenler oldu, nihayet o pislik burada indi, inerken ona akılda kalacak entreasan küfürler ve tehditler savurdum amacım zaten aklıda kalmaktı her şey yolunda gidiyordu. Aklımda ne isyan,ne ölenler,ne anam ne babam,ne de sevdiklerimvardı, yeni serüvene odaklanmış planlar yapıyordum bile, başka seçeneğim yoktu.3 gün süren bu berbat yolculuğun sonunda biz de yeni mekanımız olan hapishaneye gelmiştik, kapı açıldı araç içeri girdi

Muhsin abi kısık sesle bizleri uyardı “bize hoş geldin yapacaklar, isyan çıkarıp gelen mahkumlar olduğumuz için araçtan iner inmez bizi dövecekler, hazırlıklı olun, kendinizi koruyun, uyanık olun”dedi. Aynen dediği gibi oldu araçtan indiğimizde 5 mahkumduk diğerleri yolda inmişti. Aracın etrafını 20 kadar gardiyan sarmıştı, gardiyanların oluşturduğu diğer halkayı askerlerin oluşturduğu diğer halka koruyordu iki yuvarlak kümenin içinde 5 kişi kalmıştık. Aniden odunlarla daldılar bazılarımız onlara mukavemet gösterip vursa da ben karşılık vermedim odunlardan biri kafamala gelince ikincisini yememek için elimle başımı korumaya çalıştım tahta jop serçe parmağıma denk gel geldi, kırıldı

Bize maçlarda polis jopla saldırdığında bayılma numarası yapardık, tribünlerde bilinen taktikdi,ben de öyle yaptım bayıldım numaradan… Dayak faslı yani hoş geldin partisi sona ermişti. Beni sedyeyle aldılar arkadaşları, abileri sürükleyerek birer birer hücrelere attılar,ben revire gittim. Elimi bilekten alçı yaptılar sonra beni de bir hücreye koydular. Sabaha kadar 3 metreye 1 metre hücrede kaldım, olayları olup bitenleri süzgeçten geçirdim. isyan,ölenler ,askerler, dayaklar,geride bıraktığımız yanan hapishane... öyle de sabah oldu

Sabah olunca gardiyanlar beni müdüre çıkarttı, müdür bi ton şekil yaptı, tehditler falan “burası geldiğiniz yere benzemez akıllı olun”şekli, neyse beni bir f tipi koğuşa verdiler içeri girdiğimde korkudan bembeyaz olduğumu ayağımın altından yerin kayıp gittiğini, başımın dönüp sendelediğini çok net hatırlıyorum. Beni verdikleri koğuşta arkadaşlamın hasımları vardı,3 kişilerdi,her birinde de ikişer üçer cinayet vardı, beni tanıdılar…

Arkadaşımın hasımları benim hasmım sayılır, fark etmez bana verecekleri her türlü zarar onlar için büyük lezzet olacaktı, bana onu sordular tanıdığımı fakat görüşmediğimi anlattım ama onlar benim Ercan ile ne kadar yakın olduğumu zaten biliyolardı amacım zaman kazanmaktı o insanlar mücadele edecek kişiler asla değildi üç usta katil ben tek, benim çıkma umudum var onların yok…

Onlar da bizim gibi isyandan dolayı sevke gelmişler, yalnız onları başka bir araç getirmişti, tehlike içinde o koğuşta bir gece geçirdim. Hiç uyumadım, sabah kahvaltı getiren gardiyana bir pusula verdim. Pusulada bu koğuşta kalanların hasmım olduğunu ve can güvenliğim olmadığını, derhal bu koğuştan çıkmam gerektiğini, müdüre acil iletmesi gerektiğini yazdım, kimseye fark ettirmeden gardiyana o pusulayı vermek çok zor olmuştu ama başardım. Heycanla korkuyla bekliyordum eğer orada kalsam ya ölecektim,ya da onların maskarası olacaktım,iki seçenekte kötüydü

beyler şukuları ekgib etmeyin, hazırladıkça atıyorum partları

Adamların kaybedecek bir şeyi yoktu, hepsinde 150şer yıl ceza vardı,ben onlar için helva olurdum,bu düşüncelerden kapının açılma sesiyle sıyrıldım.iki gardiyan adımı okudu ve “bizimle geliyorsun” ded.ben memnuniyetle koğuştan çıkmaya hareketlendim bu sırada ismi Yakup Cemil olan kişi “Arkadaş bizimle kalsın lütfen,iyi arkadaş olmuştuk” falan dedi,ben gülümseyip “ Allah a emanet olun, Allah kurtarsın diyip “ilerledim * Beni alıp yine hücreye koydular,o katiller cok fena bozulmuşlardı. Yeni geçtiğim hücreye yemek geldiğinde yeni pusulam çoktan hazırdı,bu seferki pusulayı yolda sahip çıktığım Muhsin Abiye gönderdim,ona kendimi tanıtıp, beni yanına almasını rica ettim.

Birkaç gün sonra beni oradan alıp Muhsin abinin yanına verdiler. Onların kaldığı koğuş f tipi değildi, koğuşta 30 kişi vardı. Koğuşun mümessili 28 yaşında bir istanbul biniydi, koğuşu haraca bağlamış mahkumu eziyordu. Mahkumlar çok zavallıydı, işledikleri suçlar çok komik ve önemsizdi biri yengesine ifal etmiş biri koyun çalmış biri at çalmış hepsi köylüydü aptap aptal işlerden ceza yatıyolardı. Gurbet evlerindeki yöresel mahkumlar hemen hemen hep bu tür suçlardan ceza yatar. Mümessil ise tam bir kaşardı, benim gibi sübyandan yetişme bir hapishaneci aynı zamanda Gaziosmanpaşa Sarıgöl çocuğuydu, acımasız kafirin biriydi çok havalıydı…

devam ediyorum beyler, burda mısınız?

Demir ranzayı altın sarısına boyatıp, bordo renkte kadifeyle kaplatmıştı, çocuğun ranzası kral tahtıını andırıyordu, dört tane de meydancısı vardı. Kendine korumalar falan yapmış acayip şekilliydi, bizim yüzümüze bakmıyor, muhattap bile olmuyordu, koğuşun içinde trencilik oynar gibi geziyorlardı. Serkan yani mümessil ayağa kalkınca 6 kişi kalkıyor o nereye giderse yancıları tren vagonu gibi takip ediyolardı,ilk kez ben böyle bir şeye şahit olmuştum, durumdan çok rahatsızdım.Bir an önce bu saltanatı bitirip Muhsin Abiyi mümessil yapmalıydım. Bizimkileri işlemeye başladım 5 kişiydik, alevi bir arkadaşım vardı adı Ali Rıza çok iri yarı çokta sağlam cesur, cinayetten yatıyordu, önce ona açıldım

beyler bi ses verin, olmadı yarın akşam devam ederiz kaldığımız yerden

Ali planımdan çok etkilendi, dinlerken zevk aldı ağzının suyu aktı resmen. sonra diğer arkadaşları işledim en son Muhsin Abiye anlattım. Muhsin Abi istemedi, gerek yok dedi ama ben düğmeye bastım. daha fazla bu kolpacıya pirim vermek olmazdı, gereğini yapacaktık sözleri aldım. Arkadaşlara 5 tane sağlam emanet yaptım. uzman olduğum bir konu olduğundan bu işi kimseye bırakmadım. Köylülerden 5 ağaç kaşık aldı, onları tavanın içinde yağda kavurdum yağda kavrulan ağaç kaşıklar çelik gibi oldu kaşık kısımlarını yontup plastik hortumu ısıtıp o kısma geçirdim