Sünnet dinimizce önerilen bir eylemdir.
Kendinde söylediğin gibi zevki ve azgınlığı azaltır böylece kişi nefsini daha kolay dizginleyebilmektedir
Ayrıca küçükken sünnet olmadan önce banyoda ozamanki gibimizin etrafını iyice yıkardık yoksa uzun süre yıkamayınca taşlaşırdı kendimden hatırlarım ve eğer sünnet olmassak bu büyüyünceye kadar devam eder yani sünnet faaliyeti alt bölgemizi temizde tutmaktadır yani islam ne kişiye acı çektirmek nede o zevk almasın diye bir eylem sunmuş deildir vede araştırmadan kabul etmiş bir toplum diyorsun kendi adıma birçok şeyi sorguluyorum vede araştırmaya çalışıyorum elimden geldiğince ayrıca bu faaliyetin sebeplerinden biriside islami diğer dinlerden ayıran en büyük özellik olan islamın en büyük farkı bir başka seçenek olmadığı için islam sadece yasakları söylemez bu yasaklardan nasıl korunacağımızıda söyler sünnetten konu nasıl oldu böyle bilmiyorum neyse işte sünnet bizim için yararlıdır yani hem nefsimizi kolay dengeleriz hemde aşşağı bölgemiz sünnetsiz bi insana göre daha temiz kalır sorularınız cevaplanmadıysa daha uğraşamam gibtirin gidin araştırın.

Sünnet olmak Kur’an’da yer almamıştır. Ancak Hz. Peygamber(a.s.m)’in sünnetinde/hadislerinde yer almıştır.

Hz. ibrahim, ciksen yaşında iken sünnet olduğuna dair -Buharî, Müslim gibi en sahih kaynaklardan gelen- rivayetler vardır(bk. Neylu’l-evtar, 1/111).

islam’da da, “fıtrattan olduğu” ifadesiyle daha önceki peygamberlerin prensibi olarak zikredilen hususlardan biri de sünnet olmaktır.

Hanefî ve Malikî mezhebine göre sünnet olmak sünnettir, Şafiî ve Hanbeli mezhebine göre vacip/farzdır, çünkü bu islam’ın/Müslüman olmanın bir simgesidir. (bk. V. Zuhaylî, el-Fıkhu’l-islamî, 1/306-7, 310)

Sünnet olmak, islam’ın bir şiarıdır. Bu sebeple, şiarlar/simgeler sünnet kabilindsen de olsa, farzlar gibi önemlidir. Bu sebeple, sünnet olmayı “sünnet” olarak kabul eden alimlerin görüşlerini de bu çerçevede değerlendirmek gerekir. islam ümmeti hayatı boyunca bu işe böyle bakmıştır.

islam’da onlarca, farzlar veya haramlar vardır ki, Kur’an’da değil, Kur’an’ın gerçek bir tefsiri olan Hz. Peygamber (a.s.m)’in hadislerinde yer almıştır. Örneğin, namazın rekat sayısı, diğer bazı şartları, Orucun, Haccın, Zekâtın önemli şartları Kur’an’da değil, hadislerde beyan edilmiştir. Bu konunun hikmetini idrak etmek için çok “temel usul” bilgilerine sahip olmak gerekir. ilgili kaynaklardan bunlar öğrenilebilir.

Unutmamak gerekir ki, hadis, islam’da teşriin ikinci kaynağıdır. “Peygamber size ne verirse onu alın, o sizi neden men ederse ondan sakının.”(Haşr, 59/7) mealindeki ayet, hadisin teşri kayanağı olduğuna dair islam alimleri için şaşmaz bir rehber olmuştur.