sürekli avrupaya gitme hayalleri kuruyorum

fakat üniversite bittiğinde yaş 26 olacak, o yaşta gittikten sonra ne yapabilirim ki? eğitimi (!) türkiyede almışım, buranın kültürüne alışmışım, tamam o zaman burada yaşayım, olmaz mı?

bilmem olur mu?

babadan parayla şirket kurup seni aşağılamaya çalışan yöneticilere dayanırsan, okulda derslerden geçmemen için zütünü yırtan öğretmenlere dayanırsan, zütüne gri eşofman çekip full time evde yatan bi dişiyle evlenmeyi göze alıyosan, kendi düşüncelerin yerine başkalarının düşüncelerini kabul etmeyi benimsiyorsan, tiyatrodan ve sinemadan vazgeçiyorsan, müslüman olmamana rağmen gördüğün tüm insanlar sana "allah kolaylık versin" yardım ettiğin tüm insanlar sana "allah razı olsun" sinir ettiğin tüm insanlar sana "allah belanı versin" diyosa ve buna katlanabiliyosan, her ortdıbına giren "selamın aleyküm" diyorsa ve bunu çekebiliyosan

kal bu ülkede

ya da boşver, eğer bu ülkede doğduysan ve bi beynin varsa yaşamaya hakkın yok

öl gitsin.

@3 farklı şeylerden konuşuyoruz

@5 biraz mantık, ne dediğini kendin anlarsan daha iyi aktarırsın bana

@7 param yok fakat bilgisayar mühendisliğinden mezun olcam, gidebilirim sanırım, iskandinavya istiyorum

@8 zorunlu hizmet bizde de var mı acaba panpa, iskandinav ülkeleri birincil amacım, finlandiya, isveç, norveç gibi. gerçi finlandiya sayılmıyodu heralde. soğuk memleket olacak panpa bana. dil öğrenmeye de yatkınım zaten.

@10 ben soğuk ülkeleri seviyorum demiştim zaten bi önceki entrymde, insan gibi yaşama peşindeyim tabiki, hani memleketi özlersin vs. durumlarını çok söylüyorlar, fakat ben kendimi buraya ait hissetmiyorum zaten. hayatımı buna göre planladım zaten. fakat hala @1deki sorular aklımda, 26-27 yaşında gittikten sonra ne olacak?

çocukluğunu yaşayamamışsın
gençliğini yaşayamamışsın

gidip 27 yaşından sonra evlenip evin faturalarını, kirayı mı düşünelim? böyle bir şey var.

@11-@12 bu ülkedeki insanlar fırsatları değerlendirmeyi bilmiyor ve yeniliklere açık değiller, yurtdışına çıkmak isteyen o kadar çok insan var ki... misal üniversiteyi okutsalar dışarda, çocuk için müthiş bi tecrübe olur, maddi olarak sağlayabilseler bile sağlamıyo bunu çoğu anne baba. senin baban o açıdan iyiymiş. ben farklı şehirde okuycam diyince bile terslemişti babam, yani onun planladıgı hayata göre yaşamamı istiyo ama ben yapmıycam.

sana bi film önereyim "into the wild" diye, izle panpa, film ayrı bi güzel ama izledikten sonra bi düşünsene adamın anlattıklarını, aile, anne-baba hakkında söylediklerini. ne kadar doğru.

bi de saçma gelecek ama, yaza alerjim var, alerjim olan şeyler:

güneş
toprak
toprak tozu
çim
neredeyse tüm ağaçlar
neredeyse tüm bitkiler

bir tek kışın rahat ediyorum, belki bilinçaltından o yüzden seviyorumdur kışı