evet beyler o zamanlar üniversiteye yeni başlamışım mecidiyeköyde bahçeşehir üni. hazırlık kampüsündeydim normalde otobüsle eve gidiyodum ama canım sıkılınca metroyla taksime gidip ordan dolmuşa biniyodum. neyse bigün yine daralmışım dedim taksime gidiyim ordan eve gidiyim. taksime çıktım hafif yağmur yağıyo kulaklıklarımı taktım radiohead açtım amk ergenlik halleri işte taksim, insanlar,yağmur falan resmen klip çekiyorum tamda ortadan yürüyorumki ben farklıyım imajı yaratmaya çalışıyorum şerefsizce.bi süre sonra insanların bana baktığını farkettim bende çaktırmadan yan gözle bakıyodum umursamaz tavır yapıyorum hesapta, sonra bakışlar artınca giberim umursamazlığı dedim ayı gibi kesmeye başladım bana bakanları kimi endişeli kimi gülerek bakıyodu resmen radiohead'e klip çekiyodum en son bi kız artık gözlerimin içine baktı dedim vay amk ben neymişim, kız güldü bende gülümsedim kız kafasını öne doğru zütürüp bi hareket yaptı anlamadım, kafamı iki yana sallayarak ve sol gözümü kırparak
nooldu la hareketi yaptım bunun üstüne kız parmağıyla arkamı gösterdi arkamı döndüğümde arkamda koca tramway durmuş tramvayı kullananda yandan sarkmış tek el tramwaya tutunuyo bi yandan küfür ediyo
çıksana lan bin seni mi beklicez burda ezilicen haberin yok tarzı şeyler söylüyo. dünya başıma yıkıldı o an hemen ilk ara sokağa daldım dolmuşa bindim eve gidip ağlaya ağlaya çay içtim bisküvi yedim.
(bkz:
ülkü ocağında falaka yeme hikayem)
(bkz:
rakı masasında garsonun aklını alış hikayem)
