Hani insanları güldürünce insanlar size daha çok ısınır ya, ben onu yapamıyorum işte. Eskiden böyle değildim. Hatta bazen insanlar beni görünce komik şeyler söylemeye çalışırdı.

Tanıdığım insanların espri anlayışlarını bildiğim için, ona göre espri yapıyorum ve gülüyorlar. Onlar da benim espri anlayışımı bildiği için gülmeleri gerektiğinden daha çok gülüyorlar. Aynı esprileri başkasına yapsam belki de gülmezler yani.

Yakışıklıyım, uzun boyluyum, ama karizmatik değilim. Nasıl oluyor o amk derseniz açıklayayım: Tipim düzgün, uzun ve geri taranmış saçım var. Kıyafetlerime ise hiç özen göstermiyorum. Nasıl rahat edersem öyle giyiniyorum. Sonuçta, insanlar görünüşe de aldanır. Duruşum da dik değil. Hem ne kadar iyi görünürseniz, size o kadar yakın davranmak isteyeceklerdir. Ben öyle herkesle iyi geçinmek istemiyorum, ama bazen lazım oluyor. Pazarlık yapıp indirim yaptırmak gibi mesela. Satıcının içinden gelmiyorsa hayatta indirim yapmaz.

Yalnız, şöyle bir şey daha var. Güler yüzlüyüm. Espri yapmasam bile, bir anlamda insanlar bana gülümsüyor. Bir de güldürebilsem tam olacak