evet beyler terk edildim... tamam işte sonunda benim de oldu demiştim, büyük emekler vermiştim, umutlanmıştım, beni de seven biri çıktı demiştim. Rüya gibiydi ilişkimiz, onu çok sevmiştim, onun da beni çok sevdiğini sanmıştım, norm enderin sözler şerefsiz oldu parçasındaki gibi durum, veya kaktüs parçasındaki gibi, o çok güzel görünen sevgi-aşk sözcüklerinin içi bomboşmuş meğer, sakın kanmayın beyler, ben kandım ve şu an koca bir enkazım... bırakıldım, bir peçete gibi kullanılıp kenara atıldım, saftirik gibi kandım! bana ilk o mesajları attığında vücuduma ani üşüme ve titreme geldi, dedim bu olamaz, hayır, hayır... kimseye sakın güvenmeyin, bana da çok böyle dendi ama yok ya yapmaz dedim fakat çok acı tecrübe ettim.. Allah herkesin karşısına hayırlı kişileri çıkartsın, birini çok istemeyin, her zaman hayırlısını isteyin. Geriye dönüp baktığımda kendime çok kızıyorum, ne emekler vermişim, bunu mu hak ediyordum! tek suçum sonsuz ve gerçek sevmekti!!! şu an üzülüyor muyum, çok... Ama ayakta durmak için unutmak gerekli.

şu an sagopa kajmer ve koleranın "Gidenler" parçasını acı çekerek dinliyorum.