Git tigtog çek amk olu 🐳🌝

yaşlanmadan kral charles'e yemin ediyim başka birşey istemiyorum

Kendimi yarınlara yenik düşen kişi olarak adlandırıyorum. Her şeyi not ediyorum. Unutturmaya çalıştırsalar bile her gün tekrarlıyorum. Burayı eskiden evim olan yeri kimin yıktığını unutmuyorum. insanlar her ne kadar buradan ayrılsalar da ben her gün buraya geliyorum ve tekrar ediyorum. Gülmeyeceğim, konuşmayacağım, unutmayacağım. Her uyandığım gün kanımda eski acıları hissedeceğim. Sevdiklerimi kimin elimden aldığını unutmayacağım. Perde çekilen gözlere inat ben hep hatırlayacağım. O gün bizim üzerimize kimin o laneti saldığını unutmayacağım.

Dedem ölmeden önce bana demişti. Sen çok güçlüsün bu gücünü insanlara yardım etmek için kullan. O zaman çocuktum anlamamıştım ve hiç bir şey bilmiyordum. Bende herkes gibi okula gidiyor, eve geliyor ve oyalanacak bir şeyler bulup günü akşam ediyordum gece olunca uykusuzluk çekiyor nasıl uyuduğumu ve saatin nasıl hemen sabah olduğunu anlamıyordum. Sanki gece hiç uyumamış gibiydim . Bir şeyler insan vücuduna, tabiatına ters gibiydi. Her şey o rüya ile başladı. Neler olduğunu gördüm kirli ellerin insanları nasıl yozlaştırdığını bizim mutlu olan günlerimizi aldığını gördüm. Herkes mutluydu herkes birbiri ile konuşabiliyordu şimdiki gibi değildi. Bunu insanlara şuan anlatamıyorum ama bu kirli elleri daha da öğrenmem gerek etrafımdaki insanları bunlardan korumam gerek televizyon veya akıllı telefonlardan korunmam gerek yoksa bende yozlaşırım bende unuturum tarihimi ve o günahları.

Rez, güzel yazıyorsun devam

Yeni şeyler öğreniyorum, etrafıma baktıkça insanların ne kadar çok umursamaz ve işe yaramaz olduklarının farkına varıyorum. Ellerindeki internet ile her şeye sahipler ama en çok girilen sitelerin hep ferregrafik siteler olduğunu biliyorum. insanları uyuşturuyorlar işe yaramaz hale getiriyorlar, onları birbirinden ayırıyorlar en basit örneği insan tabiatının en basit şekilde ayrılması. insan kadın ve erkektir ama bu iki cinsi bilerek birbirine düşman ediyorlar veya yeni cinsler ortaya çıkarıyorlar. Hepimizin değerlerini yok ediyorlar. insanı işe yaramaz sadece tek şey yapan işe gidip akşamda evine dönen yaratığa çeviriyorlar. Bunu da bilerek çok düşük kazanç ile yaptırıyorlar insanlar daha fazla kazanmak için bedenlerini sergiliyorlar veya daha farklı şeyler yapıyorlar. Zaten sosyal medyada en çok kazandıran şey çıplaklık, korku ve nefret . insanların diğer insanlara olan nefreti. Bunun ne kadar yanlış ve geleceğimizin sonunu getireceğini söyleyen herkesi susturuyorlar. Susturulanların onların nerede olduğunu biliyorum. Dedemle konuştuğumda dedem onları en büyük korkuları ile yüzleştiriyorlar demişti. Şanslı olanlar hemen ölüyormuş ama şansızsan her gün seni öldürüyorlarmış. Bu kirli eller insan nüfusunu azaltıp temiz bir dünya yaratmayı plannlıyorlar.

Zaten temiz olan yeri ahlak, onur, haysiyet, sevgi, merhamet gibi manevi değerlerden yozlaştırıp kirlettikten sonra insan nüfusuna dayalı kirlilikten bahsedip nüfus kıyımıyla dünyayı temizlemekten bahsediyorlar. Plan paranın bölünmemesi. Daha az insan ve paranın daha az bölünmesi. Ama biliyorum bunları bilen birileri var insan olmaya çalışan bir azınlık var ve sistemden kendilerini korumaya çalışıyorlar. Günlerinin bir çok saatini sosyal medyadan koruyorlar ve farkındalar. Maalesef günümüzün en acıtan şeyi farkındalık ama yapacak bir şey yok. Bir yerlerin acıması gerek. insanlar var benim gibi olanlar var. Gördüğüm rüyayı görenler var biliyorum. Metroya giderken elime tutuşturulan küçük kağıdı okuduğum günden beri biliyorum. Yeni Mesajımı Bekle. Bu kağıtta yazan şeydi. Yeni mesajımı Bekle. Beklemekle kalmayacağım. Kendimi geliştireceğim. Farkında olacağım ne kadar acıtsa bile.

Bana sorarsanız çözüm çok basit. Düşünmek. insanı insan yapan şey düşünme düşünebilme. Düşündükçe insan olduğumu hissediyorum. Etrafımdakilerden uzaklaşıyorum. Farklılaşıyorum çünkü düşünebiliyorum ve böylelikle yediğim şeylerden zevk alabiliyorum veya sevebiliyorum evet sevebiliyorum. Bir çiçeği veya hayvanı veya insanı. Sevebiliyorum. Kötü olan her şeyden uzak saf bir sevgi besleyebiliyorum böylelikle insan olarak kalabiliyorum. Yeni farkettiğim şey insanlar aşık olamıyor. Dedemin söylediğine göre Allah dünyayı yarattıktan sonra insanlara cennetin nasıl bir yer olduğunu hissettirebilmek için aşk hissini vermiş. Yoksa dünya çekilmez bir yermiş tamda şuan olduğu gibi. Aşk hissini unutmamaya çalışıyorum. insanın yaşayabileceği en güzel şey aşk. Bunu elimizden alıyorlar acaba şuan dünyada kaç insan birbirine aşık. Bilemiyorum ama bu da elimizden gidiyor.

O nottan sonra aylar geçti. Hava çok kasvetli ve kirli bugün. Daha da kötü hissetmeye başladım. Unutmamaya çalıştığım anılar bir lanet gibi üzerime çöküyor taşıyamıyorum, yürüyemiyorum her adım artık bana ayrı acı veriyor. Çevremdeki insanlar benden daha mutlu gibi geliyor hiç gülmeyen, bir şey yapmayan, üretmeyen, düşünmeyen insanlar benden daha mutlu gibiler ben mi yanlışım onlar mı doğru olanı yapıyor diyorum son zamanlarda. Ağır adımlar ile evin kapısının önüne geldim. Kapıyı açtığım an bir yeni not. Evime nasıl girmişlerdi bilemiyorum ama not bütün ağırlıklarımı aldı. Senin düşüncelerini biliyorum seni hissedebiliyorum seninle konuşmam gerek sadece güvenli bir yer bulmam lazım. Yazıyordu notta. Böylesine karanlık bir dünyada içim ısınmıştı. Güneş. Güneş doğacaktı. Gerçekten sabah olacaktı. Bende seni hissetmeye başladım her kimsen sen yaşıyorsun gerçekten kalbin bir amaç uğruna atıyor sabah yataktan kalkman için bir nedenin var. Seninle görüşeceğim. Ben seninle yaşayacağım. Seninle mutlu olacağım böylelikle çevremizde güzel olacak.

Yeni bir gün. Her zamanki gibi çok kasvetli dünya ve karanlık gerçi en son ne zaman uyandığımda güneş doğmuştu ki. Dedemin anlattığına göre eskiden güneş doğarken çok güzel görüntüler oluşuyormuş. insanın şiir yazası geliyormuş. Bir tane şiir okumuştu bana çok güzel hissetmiştim okulda okuduğumda öğretmenim çok kızmıştı. Gerçi şuan en düşük maaş alınan meslek öğretmenlik tabii ki kızacak. Çok fakir durumdalar. Son dönemde zaten insanlar hep sosyal medyadan para kazanmaya başladılar. Herhangi bir vasfı olmayan herkes herhangi bir mecradan kendini rezil edecek bir şey yapıp ünlü olup reklam alıyorlar ve herkes bu nasıl ünlü oldu nasıl bu kadar para kazandı diyor. Aslında o onu takip ettiği için etkileşim kazandırdığı için ünlü oluyor. Para kendini bilmez saçma sapan insanların eline bilerek geçiyor. Okuyan bir konuda uzman olan elit bir kesim iyice fakir oluyor insan eğitilemiyor. Gençler sosyal medya fenomenlerine özenip zengin olma peşine düşüyor yani kendilerini sosyal medya pazarında satma peşindeler. Herhangi bir sınır olmadan satma pazarı her şeyin serbest olduğu yer. Profesör bir konuda uzman elit kesimin yokluğu ile okula giden cahil bir nesil yetişiyor herhangi bir değeri olmayan geçmişini bilmeyen ve geleceğini hayal edemeyen bir nesil. Tamda kirli elin planladığı nesil.

Reserved devam et panpa güzel yazıyorsun

Aşk duygusunu unutmamak istiyorum. Birisini seviyordum. Her gün onu düşünüyordum. Okuldayken hep onunla oturuyordum hep derslerde beraberdik ama okul çıkışında kız ve erkelerin yan yana olması yasak olduğu için okul çıkışında bir şey yapamıyorduk. Onunla bir parka gitmeyi çok isterdim veya senkronize yürümeyi o yavaşladığında bende yavaşlayıp onun hızına yetişmeyi çok isterdim. O konuşurken susup onu dinlemeyi çok isterdim. Sonra ben konuşup onun beni dinlemesini çok isterdim. En son ne zaman söylediğim her şeyin dinlendiğini hatırlamıyorum. Herkes çok dikkatsiz on saniye içinde telefona bakmazsa kötü hissetmeye başlıyor. Ben onun beni gözünü kırpmadan dinleyeceğini eminim. Aşkı unuttmamak istiyorum. Okulda yine yan yana oturup ona bakmayı çok isterdim. Onun saçlarının kesiş tarzını her konuştuğunda eliyle saçını düzeltmesini, çenesinin kıvrımını her şeyini seviyordum. Ama birden sınıftan gitti hocam ikimizin arasındaki arkadaşlığı samimi gördüğü için onu göndermiş. Onu görsem belki hala ona aşık değilimdir ama ona ondaki şeyleri çok sevdiğimi haykırmak istiyorum hala saçların çok güzel hala çenenin sivriliğini seviyorum hala konuşmanı seviyorum demek istiyorum. Bu yaşamaya dair en güzel şey. Evet ben sana aşıktım bu bitti ama sendeki o güzel şeyleri hala seviyorum bunun seninle alakası yok ben insanım ve sevebiliyorum. Bu dünyada yaşayabilmemim tek sebebi sevebilmek.

Uzun zaman sonra rüya gördüm. Dedemin dediğine göre eskiden her zaman rüya görürmüşüz. Ben çok nadiren tadıyorum rüyayı. Bildiğim yerdeydim rüyamda. Bir lanet vardı. Karanlık bir şey beni kaplamaya çalışıyordu hareketsiz kalmıştım kıpırdayamıyordum uyanamıyordum. beni durdurmaya çalışıyordu. Konuşmuyordu ama sanki hissettiklerini bende hissedebiliyorum. Bana dur diyordu biliyordum. Çok zor uyandım. Bu rüyayı unutmamaya çalışacağım. Anlamadığım şekilde rüyalar çok çabuk unutuluyor ama ben hep bunu hatırlayacağım. Sen nereye gidersen bende oraya gideceğim sen ne görürsen bende onu göreceğim. Rüyamdaki lanetin söylediği buydu. inanıyorum bu dünyada bir lanet var. Bu her şey bütün internet bütün kötü duygulardan beslenen lanet. iyi şeyler düşünen insanları da lanetlemeye çalışıyor. Ama unutmayacağım eski güzel dünyayı unutmayacağım. Dedemin anlattıklarını, sevdiğim insanı, güzel duyguları ve şiiri unutmayacağım. Elime tutuşturulan mesajı unutmayacağım. Yeni Mesajı Bekle.

Rez yarın okurum

Sen ne Qonuşirsın La qEvShek

Ne anlatıyon pnp

Çabuk yaz bin, ara verme tadı kaçıyor, okunmuyor sonra.

Bir gün dışarıda yürürken herkesin bir yerlere yetismeye calistigindan nefret edercesine yürürken birden o kalabaliklar icinde önüme tanıdık bir yüz geldi ve güzel kokular duygular önümden geçti gitti. O yüzü bir yerden tanıyordum eskiden çok eski bir zamandan zihnimin bir köşesinde her zaman kalan bir yüzdü. Daha sonrasında bir parkta otururken aynı yüz yine geldi ve selam verdi. Bana beni nereden tanıdığını sordu. Bende aynı soruyu kendisine soracaktım. ikimizinde geçmişi bir yerde kesişiyordu. Böylesine kasvetli bir dünyada o yanıma oturduğunda daha iyi hissetmiştim. Düşündüğüm kişi olabilirdi. ilkokulunu sordugumda aynı okula gittiğimizi öğrendim.
-Bir yerlerde kahve içelim mi?
Bu soruyu bana tatlı sesi ile sordu. Uzun zaman sonra birisiyle kahve içip konuşacaktım. Her zaman bunu istiyordum. Her zaman buraya bu dünyaya tutunmak istiyordum. Tutunupta düşmemek istiyordum ama şuan hissediyorum. Bu kahve bu sohbet iyi gelecekti bana eskiden de olsa küçükte olsam sevdiğim birisi ile konuşup sohbet edecektim. Aslında dedemin anlattığına göre eskiden bu sürekli yapılırmış dünyanın normali buymuş. insanlar oturup sohbet edermiş. Şuan da bu asiri anormal durum ama ben gidip kahve icip ve sohbet edeceğim.

https://imgyukle.com/i/yGv1nR

Bana evinde kahve yapıp verdiğinde kahvenin böyle bir şey olduğunu bilmiyordum. Bu yaptığın ne diye sordugumda bana kahve olduğunu söyledi ama ben ilk defa böyle bir koku duydum dedim. Kahve böyle kokmaz ki dediğimde bunu üst yöneticilerden aldığını söyledi. Hayatımda içtiğim en güzel kahve ve hayatımda gördüğüm en güzel yüzü görüyordum. Neden simdi geldiğini sordum ona neden her şeyin daha kötü olduğu bu dünyaya daha da alışmaya başladığım anda seni gördüm diye sordugumda aynı soruyu o da bana sordu. Her şeyin daha kötü olduğunu ve bu döneme tutumamadigini anlatıyordu. O konuştukça ben mest oluyordum. Sadece konusmuyordu şiir okuyordu. Biliyorsunuz çünkü normal akilla şiir ve edebiyat yapılamaz. Zaten bu dünya da normal akılla şiir yazılamaz ki şuanda toplumdaki insanlar normal ve dümdüz. Hiç kimse hiç bir şey hissetmiyor. Herkes aynı. Herkes aynı şeyi giyiyor aynı şeyi düşünüyor aynı yaşıyor aynı renk aynı saç aynı ayakkabı herkeste aynı şeyler var. Ama sen konuşunca şiir oluyor şarkı oluyordu. O anda dünyada gördüğüm en güzel yüz gülmeye başladı. Ben bunları içimden söylediğimi sanarken dışımdan söylemiştim ve o güzel yüz daha da güzelleşmişti. Sen hep böyle konusurbmusun diye sorduğunda mutlu olduğum zamanlar konuşurum dedim. Hatta biliyor bazen yazıyorum bile. Güzel oluyor iyi hissettiriyor.
-Sen ne zamandır böylesin?
Ben çocukluktan beri böyleyim hep farklıydım zaten bu yüzden hep insanlardan uzaklaştım. Biliyor musun en yakın olduğum kişi sensin düşün artık 1 gündür konuşuyoruz. Güldü ve ben kendimi insan gibi hissettim. Normal birisi gibi hissettim. Sohbet edebildim birisi ile. Herhangi bir çıkar beklemeden küçük hesaplar yapmadan içimden geldiğince konuştum konuştuk. Ben konuşurken o sustu dinledi o konuşurken ben. O gece eve gidip uyuduğumda bebekler gibi hissettim. Bu sanırım insan olmaktı