toplanin beyler gercek korkunc hikaye anlatiyorum

geldim dıbınakoyim ya @1891 kurgu yok panpa neyse devam edeyim 1 entry girip duşa giricem geri dönünce bu gece bol bol yazarım.

//evet biri silahı sırtıma dayamıştı. önümde koskocaman bir koridor solumda uyuyan güvenlik görevlisi arkamdaki kişi görebileceğim , bir ayna yada bir cam falan yoktu.o anda kafamdan binlerce düşünce geçiyor

"ulan acaba arkama dönüp vursam mı ?" diye düşünmüyorda değildim , çünkü artık deli raporumda vardı en fazla ölücektim ama bu işleri çözmeden ölmek yok rıfat dedim kendi kendime , ben bunları kafamda düşünürken..

arkamdaki kişi , silahı daha bir kuvvetli ittiriyor , ilerlemem için bana resmen fısıltı şeklinde küfürlü emirler veriyordu.bi ara bu olayın rüya olabileceğini düşündüm ama yaşadığım olayları sadece benim gördüğüm için güvenlik görevlisinin

hemen uyanabilme olasılığı , bu tezimi çürüttü. artık başka çarem yoktu yavaş adımlarla ilerledim. arkamdaki kişinin nefesini ensemde hissedebiliyordum.5-10 metre yürüdükten sonra 2.kata çıkış merdivenlerinin önüne geldik.

yavaş yavaş merdivenleri çıkmaya başladık. merdivenleri çıkarken aklımdan geçen düşünceler beni bitiriyor beni benden alıyordu. "lan acaba burak mı ?" dedim kendi kendime babasını öldürmediğim ve ona bağırıp kovduğum için

böyle birşey yapabilirmiydi ? , ama yapmazdı. çünkü anneleri vefat etmiş , kardeşlerine kimin bakacağını düşünüp yapmazdı dedim kendi kendime.en nihayetinde 2.kata varmıştık. 2.katta plandaki gibi muhasebe ve 2-3 odası kapalı oda vardı.

muhasebede kamera olabileceğini düşündüm kendi kendime. beni vurucak kişi veya tehdit edicek kişi bunu göz önüne alamazdı. bunun için tek yolu beni odalardan birine sokmaktı , ellerim yarı havada arkamdaki kişinin kalp ritimleriyle beraber yürümeye devam ettik.

odanın kapısına vardığımızda duraksadım ki arkamdaki kişinin "durma lan , devam et !" sözüyle karşılaştım.lan acaba daha nereye gidecektik koridorunun sonuna varmıştık neredeyse derken koridorun sonunda uzaktan göremediğim bi odanın olduğunu farkettim.

yavaş yavaş yürümeye devam ettik odanın kapısına vardığımında "aç kapıyı lan ! ilerle" diye söyleniyordu arkamdaki bende dediğini yaptım açtım. dışarıdan makine sesleri geliyordu.ama kafam karışıktı.her neyse bu düşüncülerle odanın kapısını açıp ilerledim.

arkamdakinden komut beklemeksizin direk ışığa abandım çünkü içerde ne olduğu beni benden alıyordu.bir yandan makine sesleri bir yerden şıp şıp su sesi. ışığa bastığımda buranın hastane gereçleriyle dolu olduğu büyük bir oda ile karşılaştım.

buraya bu hastane gereçleri getirilmiş ama sanki bi muayane gibi dizayn edilmişti. arkamdan "ilerle !"
sesiyle ağır adımlarla ilerlemeye devam ettim. biraz gittiğimde makine sesi daha da artmıştı.

hastalarının muayane perdeleri falan vardı her sedyenin yanında , hani amaç yandaki hastayı görmemek ya o şekil işte devam ettim artık yolun sonuna geliyordum.

en sona 1 perde onun arkasında bi sedye ve artan makine seslerinin olduğunu farkettim.tam ben açıcakken boynumu eliyle eğip arkamdaki kişinin perdeyi açması bir oldu. kafamı hafifçe yukarı kaldırdım.

ve şaşkınlıklar içerisinde kaldım , karşımdaki 50-60 yaşlarında bi deri bi kemik kalmış bi adamı buldum adamın gözleri faltaşı gibi açıktı. eliyle bana birşeyler göstermeye çalışıyordu.

bu arada adamda biraz uzaklaştı adamın yüzüne tam bakma fırsatı olmasada saçlarının uzun olduğunu kestirdim. birden aklıma bu burak ve bu adamda burağın babası olabilirmi ? diye düşündüm fakat burak kısa saçlıydı.

adamla ilgilenmeye başladım , adam bana eliyle gibini işaret ediyodu içimden ne diyo bu amk delisi demeye kalmadan adamın 20 cmlik yannanının hasta yatak örtüsünü delerek çıktığını gördüm adamın gibi kazık gibi kalkmıştı. adam gözleri faltaşı gibi açık ve yüzüne muallakmsi bi gülümseme gelmişti.

o arada adama bu ne lan ? diye sorucakken adamı tanıdım. evet bu 20 dk önce gördüğüm ahu'nun sevgilisiydi. iyice şaşırmıştım. arkamı döndüm adam pis pis sırıtıyordu. " yala lan köpek ! " diye bağırdı. elinde silahı olması nedeniyle bende şaşkınlar içerisinde adamın yannanını yalamaya başladım.

ardından elektrikler gitti ve kapı açılma sesleriyle irkildim.ama adamın 'hhıhı' diye pis pis gülüşünden anlamalı olmalıydım ki bu adamı tanıyan biriydi , ayak sesleri başladı ama bu sesler birden çok kişiye aitti.

sesler gittikçe yaklaşıyor bendeki korku gerilim heyecan tavan yapıyordu bu aradada zevk almaya bakıyordum bu iş hoşuma bile gitmişti derkeen... elektrikler geldi.

karşımda ahuyu ve burağı gördüm pis pis sırıtıyorlardı.lan demeye kalmadan ahu 30 cmlik takmayı beline takarak pantolonumu indirdi ve geçirmeye başladı derken burağın daha özel misafirimiz gelicek sesiyle kafam gene karıştı.

meğerse bu ahunun sevgilisiyle , burak kardeşlermiş. burağın babasınında azgınlık hastalığı + felci varmış.tam olayları hafiften anlarken birden kapı açıldı ve içeri bastonla yürüyen bi adam girdi.

evett bu adamı tanıyordum bu benim biricik hasan dedemdi. dedim kurtarsa kurtarsa beni bu kurtarır.
ama tam öyle düşünürken "nihahaha" gülüşünü bastı ve 1 metrelik bastonu zütüme soktu.

farklı pozisyonlarda bu saatlerce devam etti. işimiz bittikten sonra gene dağıldık ve hasan dede bana her gece muhasebe evlat ! diye seslendi ve dudağıma bi öpücük koydu.

bende o kadar alışmıştım ki tamam dedeciğim deyip ona son bi sakso çektim.ve doğru odamın yolunu tuttum.

işte panpalar gel zaman git zaman her gün muhasebeye gidip sözde belgeyi çalmaya gidiyorum.ha bide artık bizim gruba hilal hanımda katılıyor. yakında değişik fanteziler uygulayacağız.

ben cok mutluyum.

neyse birazdan duş alıp muhasebeye gideceğim 3-3.5 gibi gelirim ee malum hadi öpüldünüz.