toplanın beyler ağlama garantili hikaye var

tümör metin değil miydi o?

@62 hazırlık 1 2 3 diye isimlendirilmez okuduysan bunuda bilmen gerek...

tedaviye yanıt vermiyordu artık
doktorlar sadece ne isterse yapın demiş
sadece mutlu olsun artık tek şansımız o demişler
yazgelmişti
annesinden aldığım izinle onu datçaya zütürdüm
tanıdıkların pansiyonu vardı
ama sevgilim artık öyle bir hale gelmişti ki
ilaçlar tedavi onu öyle yıkmıştı ki
ve geceleri yaşadığı o korkunç başağrı nöbetleri
artık o ilk görüşte aşık olduğum kız gitmiş
yerine bambaşka biri gelmişti
neyse atladık otobüse gittik datçaya
datça yaz kız serin nemin olmadığı mükemmel bir yerdir
ona iyi gelir diye düşünmüştüm
sonra yerleştik odamıza ilk gün hiç dışarı çıkmadık
sadece bütün gün yatakta birlikte uzandık ve birbirimize baktık
gözlerinde bile artık o ışık yoktu
öyle soluk soluk bakıyordu ki bana
hiç konuşamıyordum oda konuşmuyordu bütün gün sadece birbirimizi izledik
sonra iki kelime fısıldadı

@66 hikaye bitsin bi sıçma hepsinin cevabını açık açık verecem kardeşim

bunları okursam profösör olurum

ben ölüyorum dedi
kafamı salladım sadece red eder şekilde
hayır dedim sen hep benimlesin
sonsuza kadar birlikte yaşayacağız
bir gün sende göreceksin bahçemizde çocuklarımız koşuşacak dedim
gülümsedi ve sustu sonra uzun süredir uykusuz harap şekilde ogeçen günleriin ardından uyuyakaldık

sabah erken uyandım ve güzel bi kahvaltı hazırlattım mutfakta sonra odaya zütrdüm
ilk defa iştahla yiyordu o gün bende eşlik ettim ona
sanki o gün gözünde bir ışık vardı
biraz canlanmıştı

son günleri kalacak annesi onu seninle tatil yapmaya salacak ha kadın uyumaz her akşam kızına sarılır.

adam roman yazmış binler dağılın.

sonra sahile indik yüzmeye gücü kuvveti yoktu zaten
sahilde denize sıfır bi cafeye oturduk akşama kadar orada denizi izledik
çokta güzel bir esinti vardı bilen bilir datçaya giden varsa
sonra akşam yavaştan kalktık ve odamıza döndük akşam yemeğini zar zor olsada
biraz yedi ve fazla yorulmadan hemen yattık
kolumun üstüne yatardı hep
kolum uyuşurdu ama ses etmezdim hiç keşke şimdide uyuşsa kolum keşke saatlerce kolumun üstünde yatsan aşkım
keşkee

derken üçüncü gün gitmek zorundaydık
sonuçta aileside tedirgin kızlarından ayrı kalmak istemiyor
döndük ama sanki gözü artık parlıyordu
omzuma koydu kafasını ve yol boyu uyudu
bense bütün yol boyunca onu izledim
hiç sıkılmadn
sonra garaja geldik
taksi çağırdım ve evine gittik

bu onun elini son tutuşum yüzünü son görüşüm ve son öpüşüm olacağını bilemiyordum

@1 okudum da kafam dağıldı gibiş olmadı dimi?

@71 adam senin uyarından sonra 3 güne indirmiş..

BU HiKAYE BUGÜN BiTECEK huur ÇOCUĞU

hani bir terim vardır bilmem bilirmisiniz ölüm iyisi derler
evine bıraktığımda o kadar iyi görünüyordu ki
yüzü gülüyordu aşkımın
annesi bile onu o şekilde görünce çok şaşırmış ve mutlu olmştu
aradım akşam ve gevezenin veda hikayeleri diye bir kitabı vardır
oradan bir hikaye okudum ona ve mışıl mışıl uyudu kaldı

belaya hazır olun
hem de çifte belaya
dünyayı yok olmaktan kurtarmak için
tüm insanlığı ulusumuz altında toplamak için
gerçeğin ve sevginin kötülüklerini açığa vurmak için
amacımız yıldızlara ulaşıncaya kadar
jessie! james!
roket takımı her zaman ışık hızıyla hareket eder
ya teslim olun ya da savaşmaya hazır olun
miyav! bu çok doğru!

yalan değilse bişey bilmiyom amk

bende o günü verdiği mutlulukla ilk defa rahat bi uyku çekmeye hayalleriyle okudum
sabah olmuştu ama saat 10 da sela okunuyordu
şaşırdım birde ilk afalladım ezan bu saatte neden okunsun dedim
ama okunduktan sonra bi isim fısıldanır gibi oldu kulağıma
kalbim sanki yerinden sökülmüştü
sanki o an hayat durmuştu

bitir artık son entry olsun

babam koluma girdi oğlum dedi
dayanıklı ol
ama nasıl olabilirdim ki
hayatımın aşkı
elimden göz göre göre kayıp gitmişti artık
sonra evlerine vardık
kalabalık herkes ağıtlar yakıyo içeride
derken tabutun evden çıktığını gördüm
o an yarimi o yeşil bezle sarılmış tabutta gördüm
gelişin bu kadar güzel dide gidişin böyle mi olacaktı
böyle mi anlaşmıştık
hani çocuklarımız olacaktı
hangi birlikte yaşalanacktık
sonra sinir krizi geçirmişim o an bi baygınlıkla beni yine hastaneye zütürmüşler
yarimi gömülürken göremedim sonra tabutuna da olsadokunup sarılamadım
ona
o gözlerine son kez bakamadım
ellerine dokunamadım
içimdeki acı hala ilk günki gibi yaşıyporum şu an içimde
yarim ellerimden öyle akıp gitti ki

sonra intihar etmediysen bitmiştir artık dağılabiliriz