toplanın beyler hikaye çok sağlam

silahı rakibim ceyhunun değil, serkan'ın kafasına doğrulttum ve tek el ateş ettim. zavallı, yetim serkan ölmüştü.. kafasından kanlar süzülüyordu. ceyhun'un ise hiçbir şeyden haberi yoktu. öylesine sızmıştı ki bırak duymayı kılını kıpırdatıp, olan biteni hatırlamaya mecali yoktu

reserved

silahı da yerde kolları açık biçimde uzanan ceyhunun eline tutuşturdum. eldiven ve susturucuyu olay yerinden uzak bir bölgeye gömdüm. yeniden ikisinin yanına gelip ben de gözlerimi kapattım.

arkadaşlar devam mı???

rez panpa uzun yaz

gözlerimizi açtığımızda olay çoktan duyulmuş jandarmanın siren sesleri kulağımızda çınlıyordu. hayvanlarını otlatmak için çamlığa çıkan çobanlar bizi farkedip yanımıza geldiklerinde kanlar içinde yerde yatan serkan'ı görüp direkt jandarmaya haber vermişler. zavallı ceyhun'un gözlerini açtığında yaşadığı paniği ölürken bile unutamayacağım. zavallı serkan'ı morga, ceyhun ve beni de ilçe karakoluna zütürdüler

vay amk binine bak la sen ne dümenleri varmış

komutan defalarca sordu.. defalarca ikimizde çok alkollüydük hiçbir şey hatırlamıyoruz dedik. ceyhun hatırlamamakta haklıydı zira onun hiçbir suçu yoktu. tüm suç bana aitti. sırf ceyhun'u aradan çıkarmak için serkan'ı gözümü kırpmadan öldürmüştüm. silah ceyhunun elindeydi, parmak izleri de ona aitti. istediğimi elde etmiştim. ilk mahkemede ceyhun 9 yıl hapse mahkum edildi. ben ise salıverilmiştim.

rezerved devam lan durma sakın

olayın üzerinden 1 hafta geçtiğinde köyde hayat normale dönmüştü.. ceyhun'un ailesi hariç... her neyse.. üzerimdeki dikkat dağılınca ilk iş anneme sibeli istettim. düşündüğüm gibi babası kızımı bir öğretmenle evlendireceğim diyerek gururla kabul etti. sibel ise çaresiz kalmıştı.. o da benimle evlenmeyi kabul etti. düğün ve nişanı hemen aradan çıkardık.. ardından birlikte siirt'e hareket ettik. başımızı sokacak bir lojmanımız vardı. eşyalarımızı da ikinci elcilerden yavaş yavaş temin edip düzenimizi kuracaktık

rez ben duş alam gelirim :D

neyse güzel kardeşim.. böyle böyle yıllar geçti.. o köy, bu kasaba, şu il derken yıllar geçti.. köye en son ne zaman uğradığımızı bile hatırlamıyorum. 10 yaşında oğlum orhan'ı kaybettim. arkadaşlarıyla sokakta oynarken araba çarptı.. sibel beni hiçbir zaman çok sevmedi demiştim. oğlumuzun ölümünden sonra hayatla bağını neredeyse sıfırladı.. tiroid bezi kanseri yüzünden onu da 5 yıl önce kaybettim...

sevdiğim kadınla birlikte olmak uğruna 1 arkadaşımı yani yetim serkan'ı gözümü kırpmadan öldürmüş, 1 arkadaşımı da sırf sibelle birbirlerini seviyor diye suçsuz yere hapse göndermiştim. seneler sonra görüyorum ki yaptığım kötülükler allah katında da karşılıksız kalmadı. on yaşında evlat acısı yaşadım, sevdiğim kadını da kanser belası yüzünden kaybettim. sibel'in ölümünün ardından 5 yıl nasıl yaşadım bilemiyorum. belki de kimseye bunları anlatmaya hazır değildim. sen çok iyi birisin delikanlı.. kendimi sana yakın hissettim ve bunları yazdım.. şimdi benim için yapacağın ufak bir iş daha var...

vurdurcan mı ufak iş ne

lütfen bu mektupla birlikte çanakkale emniyet müdürlüğü'ne git. mektubun altındaki adreste eldiven ve susturucuyu gömdüğüm yeri tarif ettim. köyde mutlaka bilenler çıkacaktır. ceyhun hapisten çıkalı yıllar oldu. en azından köyün nazarı itibarında onun suçsuz olduğu bilinsin

cok iyi gidiyorsun panpa devam et

devam et panpa can kulağıyla dinliyoruz

evet arkadaşlar rahmetlinin ne kadar kötü biri olduğunu öğrenmeme rağmen çanakkale'ye gittim. mektubu emniyet müdürlüğüne teslim ettim. birlikte köye, yıllar önce o vahşetin yaşandığı çamlığa da gittik. şükürler olsun ki eldiven ile susturucu bulundu. o güne kadar köyde kimse ceyhun abiyle konuşmamış. kardeşleri evlenip yuvalarını kurmuş ama ceyhun abiye katil gözüyle bakıldığı için ne kız veren, ne de iş veren olmuş. kendi bahçesinde yetiştirip kıt kanaat geçimini sağlamış. o gün köydeki herkesin yalvaran gözlerle ceyhun abiden özür dilediğini görmek beni çok mutlu etmişti. o gece ceyhun abide misafir kalıp ertesi gün derhal istanbul'a döndüm.

Rez panpa

mevzu budur kardeşler ceyhun abi onca yılı hapis yattığıyla kaldı ama en azından köyde hayatının geri kalan kısmını normal itibar gören bir insan olarak geçirecek