Bir Arnavut büyük bir taransatlantikte işe başlamış.

Gemide garsonluk yapıyormuş ve hergün kaptan köşküne yemekleri bizim Arnavut zütürüyormuş.

Git gel kaptanla ahbap olmuşlar.

Bir gün Arnavut yine kaptana yemeğini zütürdüğü esnada bir bakmış; kaptanın suratı bembeyaz…

Sormuş tabi:

_Ne oldu bre kaptan.

Kaptan cevap vermiş:

_Şuanda Japon karasularındayız ve Japonya bizim ülkeye savaş açmış. Biraz evvel bir nota çektiler. Gemimize yaklaşan bir Japon denizaltısı var ve bizi torpille batıracaklar. 

arn_ üzülme bre kaptan demiş.

kpt_ nasıl üzülmem o kadar yolcu ve gemim ne olacak ha? demiş.

arn_ Sen şimdi bütün yolcuları büyük salona topla sıkı bir numaram var demiş.

kpt_ nasıl yani demiş.

arn_ Ben yolcular için küçük bir gösteri yaparım ve tam torpil bize çarparken sen bana işaret et, en sıkı numaramı yaparım kimse ne olduğunu anlamaz herkez neşe içinde ölür demiş.

kpt_ Aklıma yattı Arnavut demiş.

ve kaptan tüm yolcuları ana salona toplamış…

Arnavut çıkmış sahneye;

Şapkadan tavşan çıkarmış, ağzından mendil çıkarmış, bir kaç bıçak numarası yapmış, bu esnada kaptan işaret etmiş.

Arnavut yolculara en büyük numarasına sıra geldiğini söylemiş ve başlamış anlatmaya;

arn_ Şimdi bir masa gelecek ve üzerine büyük bir ceviz koyucam demiş.

Herkez meraklanmış;

Sonra benimkini çıkartacağım ve cevize bir vuracağım; ceviz kırılacak masa kırılacak ve gemi paramparça olucak demiş.

Herkez gülmeye başlamış.

_asittir lan öyle tarrak mı olur diye gülüyorlarmış.

sonra Arnavut çıkarmış dalgayı cevize bir vurmuş, ceviz kırılmış, masa kırılmış ve gemi havaya uçmuş…

Gemi battıktan sonra kaptan bir flikaya tutunmuş ve 

– *mına kodumun herifi torpil ıska geçti ...

edit : eskiden yazmistim hesabima girin bakin calinti demeyin giberim