tosuna koydum

kafa adam .

ko gitsin

yardımsever, sağlam, kaliteli bi yazar bu arkadaş. kıymetini bilin lan böyle yazarların.

iyiyim tosunum : ) sıkıntı yokmus. kimden , nerden duydun hemen bilmiyorum ama bu aralar başka sorunlarda boy gösteriyor ama atlatırız , sende bir sorun varsa , bişeye ihtiyacın varsa söyle elimizden geldiğince halledelim. ha birde sen seversin al oku bunu tam senlik : ) ;

Bilmeni istediğim çok fazla şey yok aslında giderken, şimdi bir deniz kenarındayız farz et ve gözlerini kapatıp denizin meltemini yüreğinde hisset çünkü gözlerine anlatacaklarım var, bilmeni istediğim çok az şey… adım adım öğreniyorum insan olmayı, merak etme çoktan unuttum, çoktan unutanı. emek dediğin, ekmek dediğin, kader dediğin, keder dediğin, geçer dediğin ve gider dediğin…belki geç geldiğin , erken gittiğin…belki çok sevdiğin ,boş verdiğin... ne varsa. küçük şeyler bunlar, aldırma…sen fırtınalar büyüttün, lakin bil, taşıyabileceğinden ağır değildi yükün…sade şiir, sade hayat, birkaç şarkı, tadında acı,az da güzel anı ne yakışıklı yapar adamı... bil bunları, bunlar mezara girer seninle, toprak olur, filiz olur senden sonra gelenlere, şahidin olur yeniden diriliş gününde, belki cennete bile sokarsın cebinde.bil bunları,bir adam nasıl yakışıklı olur, ekmek kaç para, yaşamak kaç gün, şarkılar niye var, insan neyle yaşar, insan ömrünü neye verir, niye güzeldir öpmek bir kadını, niye güzel değildir bir başkasının öpmesi o kadını, zeytin niye kokar kahvaltı gibi, çay niye demler adamı, martılar nereye uçar, insan aslında ne zaman doğar ve insan aslında ne zaman ölür…sev yeterince, gül gönlünce, güzel ol ölünce…ama bil bunları...

abi bu robot resimler olmamış : ) sen biraz daha çalış : ))
herşey için sağol abim.

aramadınız, sormadınız şimdi ne oldu? bulamadınız, karaladınız nesliniz doldu. yapamadınız, olamadınız bu film sondu. gittiğiniz rotada dümen kayboldu...

hepsi senin olsun abi zaten kısa bir süre sonra bu film biter : ) hepsi sana kalır. unutmada bu hesabın şifreyide vereyim.

Göze almıştım dün gece ölümü .. ne yazık ki yine bencilliğim üzerimde değildi , evde unutmuştum.. Durdum düşündüm her şeyi ama her şeyi ve gördüm ki ben zaten bir ölüymüşüm , çoktan ölmüşüm . öncesinde ölüme terk etmişler sonra dayanamayıp öldürmüşler beni ; bacağı kırılan bir at misali yani… ilk önce rüzgarlar yıkmış bütün yuvalarımı , yurtsuz kalmışım. zaman geçtikçe bu rüzgarlar şiddetini artırmış fırtınalara bırakmış yerini, çaresiz kalmışım bir kuş gibi. sonra çok çalışmışım eskiye dönmek için , bilmeden ezilmişim bir karınca gibi. yılmamışım,uğraşmışım tekrar. elimden tutmuş birileri, çok sevmişim onları . sevdiğim gibi boş kalmış ellerim, anlayamamışım.bırakıp gitmişler bir başıma yalnız bırakmışlar beni küçük bir öksüz gibi.. vazgeçmemişim sevmekten , kavgalara bile girmişim , dayaklar yemişim ama hep sevmişim ve ellerim cebimde dolaşır olmuşum. anlamışım zorda olsa seven ellerin tutulmayacağını,hep boş kalacağını ve en doğru yerin kendi ceplerim olduğunu…ellerimin bir mahkum olduğunuda anlamışım böylece. Boş kalan ellerin gidemeyeceği bir yer olmadığı için ayaklarımdaki prangalarıda geç fark etmemişim…sağıma soluma bakmaya çalışmışım belki birileri vardır, yardım eder diye.. ve böylece esiri olduğum dev boyunduruğuda tanır olmuşum..bir köleden farksız olduğumuda görmüşüm, anlayacağın ben çoktan ölmüşüm…

al ekle bunuda : )

inş. bir daha görüşürüz abi, bir ömür boyu mutluluklar...