türbanlıyım diye mahalle baskısına uğruyorum

her gün mahalleden geçerken duvarların dibinden saklanarak geçmek zorunda kalıyorum. yıkadığım türbanları arka balkona asıyorum ki mahalleliler görüp de beni linç etmesinler. başbakan'a mektup yazdım, milletvekillerine mektup yazdım. hiçbirinden cevap gelmedi. toplumda sürekli horlanıyorum. aile içinde bile huzurum kalmadı. babam yüzüme bile bakmıyor. annemle de sürekli tartışıyoruz. gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. hani özgür bir ülkeydik? bu özgürlük sadece belirli bir kesime mi işliyor? sevgilimle de tartıştık geçen gün, neymiş efendim erkek adam türban takar mıymış. size ne kardeşim size ne?!

dalga mı geçiyosunuz lan?