tımarhane

hayatınızda görebileceğiniz en kötü yer. 2 hafta kaldım. sinir krizleri yüzünden ve bi de esrar bağımlılığından yatmıştım. kimsede ziyaretime gelmemişti amk. olm harbiden berbat ötesi ya. uyuşturucu bağımlıları mı dersin, "allaaah muhaaammmeeed" diye ağlayan kafayı dinle bozmuş kadınlar mı dersin, yemek sırasında "böeen gööeçiccüüeemm" diye sırayı yardırıp öne geçmeye çalışan mı dersin, çok gibimsonik bi yerdi. yemek sırası diyorum, çünkü bizimki hücre değildi. ilk zamanlar hücredeydim ama sonra koridora aldılar. öyle yani.

kötü film di.

arkadaşlar öncelikle merhaba size amerikada terkedilmiş bir akıl hastanesinde bulunan ve polis kayıtlarınada geçen bir olayı anlatıcam . gerçi olay demiyelimde bir nevi itiraf diyelim buna neyse sizi fazla sıkmadan başlıyorum anlatmaya .

odamda yatmış boş boş tavana bakıyor ve öldürdüğüm insanların acı çığlıklarını düşünüyordumki odanın kapısı sertçe açıldı ve içeriye 2 tane hastane görevlisi girdi. beni kolumdan tutup kaldırdılar ve sürükleye sürükleye zütürmeye başladılar lanet olsun hepinizden nefret ediyorum lanet olası binler bırakın beni diye söyleniyordum. çırpınıyordum ama dinlemiyordular . az çok nere gittiğimizi anlamıştım sanırım gene ilaç ve elktrik verilicekti bana . ama biliyormusunuz hiçbişey canımı acıtmıyor artık kusmalar elektrik benden korkan yaratıklar . piskoloğumun dediğine göre insanları keyfim için öldürüyormuşum sadist bi yaklaşım . ama yakın uzak dinlemeden öldürüyordum bence bu sadist bir yaklaşım değil . içeride durduğumda insanların güvenli olduğunu düşünüyorlar ama yanılıyorlar ben yapıcağımı her türlü yapıyorum kafama koyduğum an bitmiştir . polislere göre 150 kişi öldürmüşüm ama kanıtı yokmuş . madem kanıtı yok ozaman neden bu lanet olası yerdeyim . bir kadın olmama rağmen her türlü küfürü ederim . ama şuan sakin rolü yapıp piskoloğumu düzeldiğime inandırıp okula dönmem lazım zira öldürülücek birsürü iğrenç insan var . defterim 500 sayfadan oluşuyor ve 500 kişi öldürmedende asla durmayacağım . zaten beni tek anlayan şey defterim . okuldan çıkıp şehir içi dışı dolaşacağım ve yeni göz ve parmak koleksiyonu yapacağım ahhh düşüncesi bile nekadar hoş . bunları düşünürken karanlığın bi anda aydınlandığını farkettim ve 2 görevlide yanı başımdaydı . hergün aynı terapiler uygulanıyordu. yani artık burdan sıkılmaya başlamıştım .piskoloğumu çok seviyordum . çok sempatik bir adamdı. görevliler beni yatakta doğrulttu ve yut şu hapı daha kahvaltı yapıcaksın diye zorla hapı elime verdiler . BEYLER DEVAMMI LAN BOŞUNA YAZMAYALIM OKUYOSANIZ YAZALIM .

Sonumuz.