uyuşturucu bağımlısı sevgilimi anlatıyorum

uyuşturucu yüzünden gözlerimin önünde eriyip gitti eski sevgilim..

olaylar 2 yıl önce, sevgi diye bir arkadaşımın bizimle buluşmak istemesiyle başladı.. bizimle dediğim işte 13 yıllık dostum,kan kardeşimle beni çağırdı. bir de yanında arkadaşını getirmişti. bir cafeye oturmak istediler, kırmadık gittik cafeye. cafe de bizim semtin en tuzlu yerlerinden. neyse devam edeyim, bizi yardım istemek için çağırmışlar. sevgi'nin arkadaşı bir çiğköfteci dükkanında mı ne çalışıyormuş, çiğ köfteci de taciz etmeye kalkmış, mesajlar, çağrılar filan...

ben de o dönem polis olmak için çalışıyordum. tabii kanunları nizamları filan ucundan kıyısından biliyoruz,o kadar araştırmışız emek vermişiz... bu yüzden benden yardım istediler. yardım ettik ilgilendik filan neyse bunlar gide gele gide gele iyice samimi olduk biz bunlarla . ondan sonra bir gece telefonuma mesaj geliyor. "komserim nasılsınız * " diye bir mesaj. haliyle kızdım tabi ismini cismini yazmayınca bir de dalga geçer gibi komserim momserim ayağı çekince. neyse biliyordu zaten sinirli bir yapım olduğunu çok üstelemedi, hemen söyledi kim olduğunu. oradan da benimle başbaşa buluşmak istediğini söyledi,bir 10 dakikalık tereddütten sonra ben de kabul ettim. o ana kadar fark etmemiştim ama ben o kıza vurulmuştum lan, aşıktım ben ona...

neyse beyler kızla tekrar aynı cafede buluştuk oturduk, çıkarttık sigaraları yaktık filan... kızın da bana kegib olduğunu o gün anlamıştım zaten. yani nasıl desem böyle şaşkın davranıyor eli ayağı titriyor filan. konuşuyoruz, sohbet koyulaştı iyice bir noktada.. şey demişti bak hiç unutmuyorum,"biz yapamayız. çıkamayız biz. pgibopatsın çünkü" . aynen böyle dedi dostlar. o an kafamda da binbir tane tilki gibişiyor tabii. "beni buraya bunu söylemek için mi çağırdın?" diye sordum haliyle. biraz da bıkkın bir tonla.. yüzü tanımlanamaz bir şekil almıştı böyle nasıl desem... mal oldu adeta o an. çabucak konuşmayı sonlandırıp cafeden hesabı ödeyip ayrılmaya baktım çünkü o gece hiçbir şey olmayacaktı aramızda. olsa bile olmayacaktı yani o derece kilitti. gittim tekele 4 tane bomonti bir pakette winston light aldım,bir yandan içtim bir yandan da listemde çalan şarkıya eşlik ettim... "gam'zedeyim, deva bulmam... " diyordu melihat gürses... dertliydim yine gece gece... mesaj geliverdi birden. ama bakmak istemedim ilk etapta, sonra da gibtiğim merakına yenik düşüp baktım. kız benden resmen ön adımı bekliyordu..

"Hayatımdan kesitler anlatıyorum isteyen gelsin... " - bu başlık bana aitti zaten çalıntı değil oç. önce oku da sonra yaz ne yazacaksan muallakliğin lüzumu yok.

Neyse devam ediyorum dinleyen dinlesin dıbına kodumu yerinde. kızın benden ön adımı atmamı beklediğini biliyordum,bu yüzden de ne gerekiyorsa onu yaptım.. gerçi o an biraz spontane gelişti olaylar ama işte ne yaparsın. çare kalmayınca böyle de olabiliyor. telefondan biraz belli ettim niyetimi, zaten sonrasında olaylar birden gelişiverdi... o mesajlardan sonra onu sahilde buluşmaya çağırdım. tabii şimdi polislik merakından dolayı belimde kelepçe taşıyordum,onu da ayrıca anlatırım daha sonra. sahilde sigaralarımızı tüttürüyorduk,bir yandan denizi seyrediyoruz filan... ona hissettirmeden kelepçeyi kavradığım gibi sağ bileğine bağladım, diğer ağzını da kendi sol bileğime taktım. bu onu bayağı eğlendirmişti, gülmüştü filan. hatta çiçekçi kız gelip "abem be alasın bi' gül sevindire-" dedi ve sözleri yarım kaldı salağın. kelepçeyi gördü tabi moloza bağladı. hiçbir şey söylemeden öylece uzaklaştı yanımızdan, bizse bir yandan içimizdeki kahkahayı bastırmaya çalışıyor bir yandan deniz kıyısında oturduğumuz bankımızda öpüşüyorduk...

sahilden sonra da doğru rock grubumun gitaristinin yanına gittik. babasının cafe gibi bir yeri vardı işte alışveriş merkezinin altında... arkadaşım bizi patron odasına soktu, orada daha fena öpüşmeye başladık.. bu sefer kelepçe yoktu.. onun tırnakları vardı. resmen karnıma diklemesine saplıyordu tırnaklarını. dudağımı filan ısırdı bir ara hatta... neyse her şey çok güzel gidiyor derken... şüphelerim doğru çıktı.. cebinde esrar olduğunu, birlikte içebileceğimizi söyledi. ama işte ben polis olacaktım ve benim için böyle şeyler affedilmezdi. birdenbire narkotik polisi kesiliverdim. nickimin manası da buradan gelir mesela. narkotip (Narkotik Polisi) Her neyse... çok korkmuştum aga. kız hayatını karartıyordu.. cebindeki normal otta değildi üstelik, direk THC'ydi... THC =Tetra Hydro Cannabinol denilen bir kimyasaldır mesela... onu ilk defa o gün tokatladım. ama ona kızdığımdan değil, korktuğumdandı dostlar...

onu kontrol altına almaya çalıştım. gerçekten çok çalıştım. cebindeki mala el koydum bir gün. bir gün emniyetin kapısına kadar zütürdüm zorla,onu narkotiğe vereceğimi söyledim ama nafile... yakalatmıyordu torbacılarını. başı ciddi belaya girermiş, ailesine bir şey yaparlarmış falan fistan... ona iyilik ettiğimi sanıyordum ama farkında olmadan ona en büyük kötülüğü ben yaptım.. kontrol altına alamayınca onu bıraktım dostlar... o kızı öylece bıraktım... çünkü meseleler bana kadar sarkmaya başlamıştı ve ailesi de kızın benimle görüşmesini istemiyordu... baba zaten ölü, aile zaten perişan... abla desen esrarkeş bir lavukla evli filan...

kahramanıydım ben onun, tabi babasından sonra... komiser ferit (ferit gerçek adım değil bu arada) derdi bana, öyle takılırdı. hoşuna gidiyordu öyle emniyet müdavimleri gibi "komserim" çekmek. halbuki insan sonradan anlıyor her şeyi, sonradan dank ediyor. ben ne komiserdim ne de bir kahraman. sadece yanlış zamanlarda en yanlış insanlarla aynı havayı soluyan bir adamım hepsi bu. ve herkes gibi sade, sıradan bir vatandaşım... PMYO filan da okumadım öyle hayalimdeki gibi... girmedim bile sınavlarına. neyse günlerden bir gün artık her şey sona erdi dedim, bıraktı dedim... bir gün yine geziyorduk o kuru soğukta birbirimize sarmalanmış şekilde.. çarşafa sarılmış ot gibi sımsıkıydık... belki de ben o kızın tek umuduydum diye düşünürdüm hep... o kızın hayalleri vardı, tiyatro klübündeydi.. arada gösteri yapıyorlardı hatta. üniversite okuyacaktı, oyunculuk istiyordu... istanbul'da yaşarız bile demişti bana bir kaç kere.. gülümseyerek hayal ederdik böyle şeyleri. hayal etmeyi severdik...

duyduğuma göre okulu bırakmış, tiyatro kulübüne de gitmez olmuş... onu bıraktığım için mi böyle oldu dersiniz.? hem şimdi 30'lu yaşlarda abaza bir tane lavuk bulmuş... hayallerini filan bırakmış, dünya gibinde değil... ot çekmeye devam yine devam,paf küf sürekli. ara vermiyormuş... evlenecekmiş hatta yakın zamanda. belki de bu yaz... kalbimin hala bir kısmı onda beyler ama durum bu.. acaba onu bırakmamış olsaydım bunlar yine olacak mıydı.? yine ayrılır mıydık biz lan ? yine kullanır mıydı acaba... bıktım artık beyler... uyanmak istiyorum bu kabuslardan...

okuyan okumayan herkese selam olsun... özellikle dinleyen dostlara selam olsun..! yarın akşam hayatımdan başka bir kesiti anlatırım size... hadi allah rahatlık versin hepinize...

@21 Artık bulsa ne olur ki dostum..? Bulsa ne olur ? Beni kaybetmesi değil bana koyan... Hayatını kaybetmesi..! hapta kullanıyor... belki diğer kimyasalları da alıyor bilmiyorum... hayatını kaybetti...

@23 kendimizi niye mahvediyoruz yaşamak varken ? ne gerek var bunlara dıbına koyayım... 5 gündür aralıksız ot içiyorum ben de beni ne yapacağız ? bırakalım dostum.. hayatımızı gibmeyelim.

@24 3-4 ay kadar en fazla..

@26 dostum olayları anlattım... sadece evli olmak ya da olmamak bunu değiştirmiyor ne yazık ki.. biz ne evliler gördük vuruyor cigarayı tokatlıyor karısını... boşversene.. şimdi evlenecekmiş işte en son duyduğumuza göre... annesinde gibe sürülecek akıl olsa evladının nereye gittiğini zaten bilir değil mi ? ama yok işte. ablası sanki kızın daha çok taka batmasını istiyor gibi. bir keresinde istanbul'a gittiler. benim kız, arkadaşı ve arkadaşının sevgilisi. onların evlerinde kalacaklarmış... elemanın evinde niye kalıyor dedim ya . neden kalıyor bu kız tanımadığımız bilmediğimiz adamların evinde ? küfür kıyamet geri döndürdüm bizim semte. o olayların üstüne başka şeyler de bindi ayrıldık... Mesela o olayda ablası beni telefonla arayıp azarlamaya kalktı ? niye karışıyormuşum falan... işte biz bunlarla aynı ortamda yaşıyoruz dostum allah hepimizin yardımcısı olsun...

polislik işinden bu olaylardan sonra vazgeçtim ben. hem yaş/isim/din vb. kişisel bilgileri sözlüğe pek açmıyorum çünkü kişisel bilgilerimizi ziyadesiyle gizlememiz gerekebiliyor... hem şu an bir sevgilim var benim.. şu an çıktığım kız da 2011'de beni ölümden döndüren kız dostum. onun da sayesinde şu an biraz daha tutunabiliyorum hayata...

@31 kimyasal diyorum,hap diyorum,THC diyorum... SÜREKLi kullanıyor.. yüzü çöpe benzemişti son zamanlarda ve ben de bu konularda hassasım.. beni suçlamadığını anlıyorum. ama emin ol çok şey gördüm. bu esrardan 1-2 fırt çekmiş bir kız değil. tamam otuna takuna kızıyordum ama son zamanlarda iyice kimyasallara dökmüştü işi...

@33 @34 emin olun bir gün mutlaka, çizilmesi gereken yol çiziliyor... kader.. tanrı hangi rotadan gitmeni istiyorsa, seni o rotaya sokmanın da bir yolunu bulur... esas olan, kendini salmamak... akışına bırakmalı ama kendini salmamalısın derdi büyüklerimiz.. son olarak ikinize de teşekkür ederim.. bu mesele benim için çok önemliydi.

@37 kardeşim aslında haklısın biliyor musun ? hiçbir madde insan kadar zararlı değil ve insanlar kafa açıyor...