uyuşturucu tuzağına nasıl düştümmmmmm

olaylar gerçek yaşadığım olaylar oldugu için çok akıcı geçeceğini ve sıkılmadan okuyacağınızı düşünüyorum.

1 kişi bile dinlese yeterli

edit : şunu belirtmeliyim ki uyuşturucu maddelerin içinde en az haz veren bali'dir. cocain den eroin'den daha fazla kafa yapar. sizi ayrı bi dünyanın içine sokar.o dünyadan dışarı cıkamazsınız. çekenler bilirler o pgibolojiyi ve ne demek istediğimi

daha o zamanlar lise 2 ye gidiyorum.8 bilemediniz 9 sene evveli. okuldan kaçıcaktık arkadaşlarla plan yapmıştık. çocuk aklı işte bilirsiniz. yalnız o arkadaşların aralarında onlardan farklı uğur adında bi arkadaşım vardı. boş konuşmazdı ve sürekli ciddi dururdu. bağcılar parseller genç fenerbahçeliler taraftar grubuyla beraber takılıyodu. ağır bi çocuktu.o gün uğur`un diğer çocuklardan tek farkı hayatımda ilk kez içtiğim esrarı onun getirmiş olmasıydı. bana gel 1 2 dumanda sen al dedi. severdi beni uğur. kardeşi gibi görürdü. lisenin oralarda bi eski fabrika vardı. oraya gidip ben uğur ve 2 arkadaş daha oturup cigarayı içmeye başlamıştık

çocuk aklı işte bilirsiniz serseri liğe özenir gençler o yaşta. özellikle varoş semtte yaşayan gençler. bende öyleydim ve sürekli esrar içmek istiyordum. liseden sınıf arkadaşım vardı ercan.oda içerdi. hemde çok içerdi. ercanla beraber karabayır mahallesine sürekli giderdik ercanı herkes tanırdı karabayrır mahallesinde. çok samimi arkadaşımdı.gel zaman git zaman benide tanımaya başladılar. artık karabayır mahallesine rahatça girip çıkabiliyodum ercan sayesinde

ramazan bayramıydı. mahalledeki gençler en az 30 kişi toplanmıştık. bugünün tabiriyle 30 tane apaçi. taksim`e eğlenmeye gidicektik. fakat yanımıza esrar - hap alıp öyle gitmeliydikki kafamız güzel eğlenelim.30 kişi yürüyerek karabayır mahallesine gittik. caddelerde taşkınlık yapa yapa. aklıma geldikçe utanırım
biz 4 kişi karar verdik mahalleye biz giricez onlar bekleyecekti.biz mahalleye girdik.o zamanlar ali dayı vardı. topal ali. karabayırın en büyüğü oydu gittik ali dayının yanına. fakat basımıza gelicekleri bilmiyorduk

ali dayının odasına geçip oturduk oda dediğime bakmayın baraka bi ev odanın köşelerinde kalasların üstüne oturmuş esrar içen hap atan gençler vardı ali dayı bi sigara yapıp uzattı bize 2 şer 3 er duman alır almaz mahallede elektirikler gitti o gece karabayır mahallesine baskın varmış herkes birden telaşlandı mahallede bağrış çağrış aldı başını yürüdü herkes bilmezdi ali dayının evinin karsısında apartman boşluğu vardı.ve ordan bir alt sokağa çıkabiliyodu insanlar. orayı bilenler hemen oradan sıvışıp kaçtı. tabiki bizde. kurtulmustuk.macera daha yeni başlamıştı.

taksimde sahra diye bir mekan var bazılarınız bilir.o zamanlar sedat peker işletmeciliğini yapıyodu ve sahibiydi. semtten tanıdıklarımız vasıtasıyla içeri girebilmiştik. bilal`den hap istemeye gittiğimde 2 tane tutusturdu elimde. brini şimdi birinide 1 saat sonra at dedi.ben dayanamamış ilkini verdiği gibi yutmustum. üstünede soda içmiştim

yemin ederim hikaye en ince detayına varana kadar gerçektir

15 20 dakika sonra bi hızlılık geldi vücüduma. ayaklarım yere basmıyordu sanki.o zamanın hızlı haplarından mitsubishiydi. sürekli dans ediyordum. gözlerim kaymış halde sakız çiğniyordum. güvenlikler sürekli beni kesiyordu.ben dayanamyıp ikincisinide yuttum. süperdi.hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım. sanki dnyayı satın almıştım

2 3 saat geçmişti aradan.ben sürekli dans ediyordum. kafam yavaş yavaş açılmaya başlamış fakat çenem kitlenmişti.o kalabalık dısarı cıktık.bi ara sokağa girip ordanda bir parka indik. esrarlar sarılmaya başladı.ama ben ağzımı acamıyordum bile. birden yunus polisler geldi ve bizi sıraya dizdiler

uzun boylu olan yunus polis hiç bir şey sormadan esrar mı içiyosunuz lan sizi şimdi bayıltana kadar döviyimmidedi birisi.biz yok abi desekte inanmadılar.ama alışıktıklar taksim de o görüntülere. bizi giblemediler bile.2 arkadaşımı tokatlayıp motorlarına bindikleri gibi gittiler. gece 4 5 sıralarıydı.o gün 24 saat otobüs vardı. taksim meydana cıkıp otobüs bekledik. fakat hiç bir otobüs bizi almıyordu.en sonunda arkadaşım bilal bir otobüsün cdıbını kırmıştı ışıklarda.1 saat polislerle kovalama oynadık taksimde.ama en sonunda otobüse binmiştik. sabah 6 idi.

1 sene boyunca nerdeyse 2 akşamda 1 sürekli bali çektik. bazen haftada her gün. iyice kendimi kaptırmıstım. pgiboloji falan kalmamıştı artık. düşünemiyodum.duygularım yoktu.tat alma dokum bile azalmıştı. sadece bali düşünüyodum. sadece bali çekmek

aranızda pgiboloji okuyan arkadaşlar varsa bilirler. reel dünyam yoktu sadece bali dünyam vardı ve o dünyada yaşıyordum. bırakmayordum.1 gün çekmediğim zaman başım zongluya bali kokusu burnuma geliyordu. baliyi çekmediğim zaman enteresan bi şekilde çorbadan bile bali kokusu geliyordu.

zamanla bali konusunda profosyonelleşmiştim. istediğim olayın içine girebiliyor. istediğim şeyleri yapaibliyordum. pgibolojim o kadar çökmüktiki. çalısmaya ne gerek varki sadece baliyli hayatımı sürdürebilirim diye düşünüyordum.bir insanın hayali nedir ? arabası olması , gezmek , uçmak. zaten ben bunların hepsini baliyle yapabiliyordum

bir gün yenibosnada arkadaşım hakan'ın yanına bali partisi yapmak için gitmiştim. yıkık harabe boş bir inşaata girdik. inşaatın giriş katında calısanların elbiseleri vardı.ya inşatta yatıyolardı yada sabah geliceklerdi.biz hiç zaman kaybetmedik. dayanamıyorduk artık. cebimizdeki bali tüpleri resmen bizi dürtüyordu

baliyi çekmeye başlamıştık. kafam çok olmuştu. hayallere dalmaya başlamıştım. yine esrarengiz şeyler görüyordum. inanılması zor ama elimdeki poşet birden patik olmuştu. bildiğimiz insan patiği.ben hayal sanmıştım. birden hakan yanıma gelip nasıl yaptın bunu deyince gerçek oldugumu anladım. hemen elinde döner bıçapyla bekleyen ramazan`a seslendik. ramazan gelince yüzü bembeyaz olmustu o karanlıkta. nasıl olur bu diye donup kalmıştı. bizde şoktaydık. hakan biraz daha çek belki başka bişiler olur dedi.3 4 nefes daha çekince patik yine poşete döndü. işte o günden beri büyüye inanıyorum

ramazan yerine gitmiş biz hakan ile bali çekmeye devam ediyorduk. iyice uçmuştuk.3.kattaydık. birden merdivenlerden tık tık diye sesler gelmeye başlamıştı. evet transtaydık ve inaşşatı 3 harfliler basmıştı. hakan ve ben birbirimize bakıp camın kenarına geldik aşşağıda kum birikintisi vardı. ikimizde çok korkmustuk

ben camdan atlayacakken hakan beni geri çekip ilk kendisi atladı.o kadar korkmuştukki kolumuz kırılsa bile umrumuzda değildi. hakan atladı. ardından bende kum birikintisine atladım. inşaatını sokağında koşmaya başladık.ama ramazan`ı unutmuştuk. belki onlar 3 harfili değil polis ve vatandaştı.ve ramazan zor durumda olabilirdi

ama çok şükür işler sandığımız gibi değildi. evet trans a geçmiştik. aslında inşaata kimseler gelmemişti.biz tribe girmiş kendimizi ölüm pahasınada olsa 3. kattan atmıştık. hemen elimizde bali poşetleri geri dönüp ramazan ın yanına gittik. ramazan gülüyordu , bize acırcasına gülüyordu.zor da olsa bali poşetlerini elimizden atmıstık. hakan bir taksi çağırıp cebime 10 15 lira sıkıtırıp beni evime yollamıştı. olayın üstünde 2 yada 3 gün geçmeden bağcılar barbaros mahallesine misafirliğe gitmiştik

bu olaylardan bir kaç gün sonra bağcılar barbaros mahallesinden arkadaşım ozan bali partisi için beni çağırmıstı. değişik bir olay değilmi bali paritisi ? banada öyle gelmişti.biz mahalleden 3 arkadaş çıktık.20 25 dk yürüdükten sonra o haraba eski fabrikaya geldik

üstüne basa basa söylüyorum.o fabrika bir haber progrdıbına cıksa türkiye nin gündemine oturur