istemeden çıkmıştım o gün dışarı, keyifsizdim.
sırf arkadaş hatırına...
daha önceden gittiğim bir yerdeyiz.
o'nu gördüm birden.
gözlerimin etrafı süzen anlamsız gezintisi bittiğinde;
o loş ışıklı salonda ne de güzel görünüyordu...
ismini getiremediğim bir romanın içindendi sanki.
ela gözlü, uzun ince narin bir yapı, bele kadar saçlar.
tepeden tırnağa bir masumiyet, bir zerafet.
bak işte o olabilir dedim arkadaşıma,
ne güzel değil mi? belki yeniden kalbim atar onunla.
güldü geçti sadece.
gözgöze geldik sonra.
yabancıydı bakışı...
bir gülüş fırlattı elinin tersiyle ve önüne döndü.
yoksa bir hayal mi derken tekrar denk geldi gözlerimiz.
ısınmıştı bu sefer bakışları.
biraz akdeniz, biraz baştan çıkarıcı...
karar verdim, gidip tanışacaktım.
buz kesmiş ellerimle omuzuna dokunup merhaba dedim yavaşça.
döndü ve nazikçe;
excuse me i dont speak turkish dedi...

halbuki daha yeni uzaktakini yakınına gidemediğimden, o'nu yakınıma alamadığımdan acımıştı yüreğim.

Ne deyirsen aq

ingilizce bilmeyenler için drama temalı şiir

Okumadım

merabayı da mı bilmiyor