0
Şuan bu yazıyı yazarken hala çıldırıyorum. Herşey arkadaşımın soluk soluğa girmesi ile başladı. Gelir gelmez anlatmaya başladı:
"Biliyorsun benim anne ve babam yurt dışında hastanede çalışıyor. Teyzemin anlattığına göre o gün sarhoş bir adam hastanenin önünde bozuk bir ispanyolca ile haykırır. Sonunda adamı sakinleştirdiklerinde adam hikayeyi anlatır:
-Onun adı Beyaz Ölüm o aslında mutsuzluk ve sevgisizlik içinde ölen küçük bir kız. Kimse onun kadar hayattan nefret edemez. Hayattan o kadar nefret ediyor ki ruhu ile hayatına dair herşeyi yok ediyor. Onun gözleri simsiyah en ufak bir beyazlık yok. Gözleri her zaman kan ağlıyor. Yüzü soluk beyaz ama ne beyaz. Yürürken hiç hareket etmiyor gibi gözükür ama herkesten daha hızlı. Saçları açık ama yüzünün her santimi gözüküyor. O kendini öğrenen herkesi öldürür. Sizi takip eder ama onu asla göremezsiniz. Sizi öldürmek için kapıyı 1 kez tıklar derinizi alıp elbise yapmak için. 2 kez tıklar saçlarınızdan ip yapmak için. 3 kez dişlerinizi cilalayıp saklamak için. 4 kez tıklar gözlerinizi çıkartıp oynamak için. Ondan kaçamazsınız. Onu öğrenen herkes ölmeye mahkum.
Anne ve babam ilk baş bu sarhoşa inanmadı. Adam susar susmaz dışarıdan bir çığlık sesi gelmiş. Anne babam dışarı bakmak için sarhoşdan önce pencereye geçer. Ama dışarıda anormal hiç bir şey yok. Arkalarını döndüklerinde sarhoş adam orada yokmuş. Annem bunları teyzeme anlattı. Anne babam bundan 1 gün sonra o adamın öldüğünü öğrendi . Ondan sonra ki gün anne ve babamın acı vefat haberi geldi. Ama sebebi bilinmemekle beraber cesedi bulunmamakta idi. Ben okuldan teyzemin evine geldiğimde kapı açıktı ve kan izleri vardı kan izleri teyzemin mutfaktaki cesedi ile son buluyordu. O an nutkum tutuldu. Aklıma Beyaz Ölüm geldi. Ve o an salondan bir cam veya vazo kırılma sesi geldi. Arkama bakmadan evden çıktım. Koşarak en yakındaki senin yanına geldim. "
Ve sözünü bitirdi. Benim aklım sarhoşun söylediği" tıklamak... öğrenen herkesin ölmesi... Beyaz Ölüm... " kelimeleri çınladı.
O AN KAPIDAN TIKLAMA SESi GELDi...
Arkadaşım ile göz göze geldik. Şimdi arkadaşımın hikayesi yüzünden ben de ölecektim. BENiM YÜZÜMDEN DE SEN...
Tıklama her cevapsızlıkta daha sert ve sık oluyor. Kalbim ve arkadaşımın kalp sesi haricinde sadece kapıya inen yumruk sesleri. Kapıya doğru attığım her adım beni boğuyor, zaman geçmiyordu. Ve kapıya vardım. Bu kapının arkasında o vardı. Kulağımı kapıya bir ses duyma ümidi ile koydum duydum da bu ses şuydu:"Allah tutduğunuzu altın etsin. Allah ne muradın varsa versin. "
Sonu hariç alıntı
Tümünü Göster
