yalnız sapık paranoyak bir katilin günlüğü

"hedefi belirledim fakat somuşlaştırmak lazımdı. uzun süre araştırdım, araştırdım,araştırdım... o aralar sana uğramıyordum.bir evi kestirdim gözüme haftalar sonra. sabır çok önemlidir bu işte. evinde tecavüz ederek öldürdüğüm kızın üniversiteden arkadaşlarının eviydi. böylece şüphe çeken onların çevrelerinden biri olacaktı.
ev kadiköydeydi.2 dişi bir erkek yaşıyordu. bölümlerini bilmiyorum, neyse önemi de yok zaten. yılbaşı gecesi grup halinde toplandılar.tam olarak6 kişi,3 erkek 3 kız. sevgili olduklarını sanmıyorum.ama ciks olacağından emindim. analizlerim kadarıyla da o potansiyel vardı dişilerde. evlerine girmek kolay olacaktı. öğrenci evinin kapısıydı sonuçta,bir maymuncuk...
tek yapmam gereken beklemekti, geç bir saati beklemekti.

"herşey hazırdı kafamda, kusursuzdu.ilk defa detaylı bir plan yaptım.bu seferki büyük olaydı çünkü. amacıma yaklaşmak için gereken büyük bir adım...
iyi dinle kağıt parçası.
ilk aşama hedef belirlemekti. taksimdeki kalabalığı veya bir grup genci hedef almalıydım. kararsızdım.bir süre düşündükten sonra hedefi bir grup genç olarak belirledim. taksim riskliydi. sivil polisler... özellikle cinayetlerden sonra arttırmışlardı sayılarını...

tamamen soydum dişiyi, siyahtan arındığında bembeyaz vücudu ortaya çıktı.iyi bir suratsızdı. nefretle gibtim, gibtim,gibtim... yetmedi fakat açlığıma. ruhu kaybolmuşçasına yatan dişinin zütünü istiyordum, mahvetmeliydim onu. zorlandım fakat başardım, öldürecesiye gibtim onu kağıt parçası. tatmin olmamıştım fakat gün aydınlanmak üzereydi,bir son verilmeliydi artık. gibtiğim bölgeleri suyla yıkadıktan sonra bıçağı şah damarına batırdım ve sana geldim. meraklanma eldivenliydim. yannanım dışında temas etmedim ona, içine de boşalmadım korkmana gerek yok. fakat ufak da olsa bir ipucu bırakmış olabilirim.ah açlığım ah.
bugün 30 eylül saat:08.53,uyuyamıyorum."

hakim olamadım kendime, bıçağı boğazına dayamama rağmen sokamadım, bastıramadım.34 yaşıma gelmiştim ve bir dişiye asla sahip olamamıştım,bir anda yenildim...

@608 hikayedeki "o"

(başından beri okuyanlar söyleyin siz de birşeyler)

(asla vicdanınızı reddetmeyin beyler,o asla yanlış yolu seçmez. neyse dıbına koyim yarın devam ederiz, görüşlerinizi,hissettiklerinizi yazın)

adamın açık bir şekilde id ve egosu dengesiz çalışıyor. aslında insanların içinden gelenleri hiç engellemeden uyguluyor. çişinizi yapmak istediğinizde tuvalete gitmek zorunda olmadığınız bir dünya hayal edin ne kadar rahat. adam sadece rahata ermeye çalışıyor.

ha doğru bi yol mu? etik değil.
fakat dürüstçe düşünün ve sadece kendinize itiraf edin: hiç mi "dıbına koduuum ölse de kurtulsam" dediğiniz biri olmadı (bir anlık bile?)

@466 yakalanmamasımı diyosun,kim dedi yakalanmadığını ne olduğunu bilmiyorum bende sizinle beraber okuyorum şu kısımları.

(şunu da eklemeliyim bu yazdıklarımı okuyunca sadece iğrenmeniz veya sinirlenmeniz lazım beyler içinizde ufaktan da olsa hak veren varsa bu adama dahasını okumasın, ilerde daha da genişleyecek olaylar, hele okumadığım sayfaları tahmin edemiyorum,o yüzden tırsan veya adama bazı yerler de dahi olsa hak veren varsa devdıbını okumasın.)

"hırsızlık, suratsızların içine işlemiş en acı özellik. tesla değerini bilemediler." bu da günlükte geçen bir yazı.
tesla, edison döneminde yaşamış mükemmel bir bilim adamıdır, edisonun karalama çalışmalarına rağmen ortamın sevgi komuştur fakat unutulmuştur.(mikrodalga fırın, floresan ampul falan hep onun icadıdır)

"kağıt parçası,
açlığımı giderdiğim için zevk doluyum.bu olaydan sonra "onunla" düşündük ve yok edişlerde cinsel darbeleri kullanmayı doğru bulduk. dişi veya erkek farketmeyecek.her yok ediş de cinsel darbeleri kullanarak cinselliği de yermiş olucaz.hem bu zevk verici bir eylem, amacımı süsleyecektir."

kafasıda iyiydi anlaşılan. direk yaklaşmak aptallık olurdu, arkasına doğru yürümeye başladım uzaktan. sırtını seziyordum, dans eden saçlarını. yaklaştım,yaklaştım ve bastım iğneyi boynuna.hmm şaşırdın dimi? ne iğnesi diyeceksin bana, ekstra birşey değil, ameliyatta kullandıkları anesteziden farksız. tabi bu iğne onu hemen bayıltmaz,o yüzden ağzını kapattım ve kucakladığım gibi çektim karanlığın içinde başka bir karanlığa. kimsenin gelmeyeceği bir karanlığa.5 dakika kadar boğuştu benimle suratsız dişi, sonunda pes etti ve bıraktı kendini siyah yatağına. bıçağı boğazına sokup öldürmem gerekirdi o anda ama yapamadım işte burda patlak verdi olay...

panpa bir şey rica etcem.. bana sonunu söyle sonra okuyacam.. eğer bu lavuk hala yaşıyorsa çok sinirlenirimde ben.

ölmüş mü bu bebe

"salondaki kız boşluğa dalalı 42 dakika olmuştu.ya 18 dakikam ya da sonsuz zamanım vardı. ölmediğini düşünmem lazımdı.en kötü ihtimale göre hazırlanmalıydım.7 dakika diğer odanın kapısında bekledim, koridorun ışığını kapatmıştım. gözlerim alışmıştı karanlığa... ben zaten karanlıktayımdır kağıt parçası, sırf senin için bir mum almam gerekti.

"holden salona geçmem, kızın sol koluna ulaşmam 2 saniyeydi,bu zamanı sağlayacak anı beklemeliydim. kendini daha fazla tutamayn kız erkeği beklemeden halıya çıkardı bir kez daha. ve evet zaman gelmişti, kız haraptı. hemen ağzını kapattım ve sol kolunundan batırdım iğneyi, burda şans lazımdı bana,5 dk bpğuşucaktık,ama sarhoştu tahmin ettiğimden kısa sürdü ve 2 saniye sonra uykuya daldı,o benim olacaktı.sol elimdeki eldiven kusmuğa bulandı bu bana şevk veriyordu, ölümü temsil ediyordu.4 kişi daha vardı...

"o kadar insan, kalabalık,eğlence, suratsızlar biri bunların içine sıçmalı" (günlüğe karalanmış bir söz)

"zaman geldi, saatlerdir izliyordum onları, salaklar bir perdeyi bile tam kapatamamışlardı.
danslar, içkiler,çıplaklık sezebildim bir kaç kez.ve evet duruldu ortalık.iki genç gördüm öpüşüyorlardı. anlamsız...
perde kapatıldı, evet tam zamanıydı tahmin ettiğin gibi kağıt parçası.bir kaç yaşı ufak suratsız,bir sürü alkol ve ciks... insanın en zayıf anı...

"6 bıçak,2 iğne... ve tenime teması imkansızlaştıran kıyafet. eldiven,palto,bot, bere ve botun altına çakılmış plastik

"havai fişekler patladı, suratsızlar sebepsizce, çığlıklar eşliğinde eğlendi.ben onlarca sigara yaktım sadece. ölürdüm belki ha,hehehe ona daha var kağıt parçası korkma...