1. 1.
    +6 -5
    yalnızlık, bugün doğum gününüz olduğunu bankadan gelen mesaj ile öğrenmektir...
    ···
  2. 2.
    0
    @3 facebook'um bile yok panpa...
    ···
  3. 3.
    0
    ben böyle değildim lan hani lisede kızlarla aram pek iyi olmasa da erkekler arasında (arkadaşlık anlamında yanlış anlamayın) baya sağlam arkadaşlarım vardı yine mahallede de aynı şekilde arkadaşlarım vardı sonra lise bitti bir de oturduğumuz mahalleden taşındık üniversite ortdıbına ise pek ayak uyduramadım sonra bildiğin yalnızlığın içine düştüm.
    ···
  4. 4.
    +2
    hayatta başarısız olmamam da beni yalnızlığa itti çünkü tanıdığım insanlardan kaçmaya başladım çünkü başarısızdım. en acısı ne biliyor musunuz? geçen gün kalabalık bir otobüs durağında elinde telefonla bir lise arkadaşım önümden geçti hani bu çocuk ile lise yıllarında çok yakın arkadaştık. benim oturduğum sıranın yan tarafında otururdu ve 5-6 kişilik yakın arkadaş grubundaydık bir bakıma, halı saha maçları yapar, ps 2 kafede pes atar kısaca lise döneminde baya yakındık ama benim telefon hattı değişince ve ben de facebook, twitter falan kullanmadığımdan bir de kendisi şehir dışında okuduğundan 2-3 senedir görüşmüyorduk.

    işte ben bu adamı durakta önümden geçerken gördüğümde bir an peşinden gidip "naber kardeşim" demek istedim ama sonra geri adım attım çünkü sarıldıktan sonra bana " eee sen napıyorsun" diye soracaktı işte sırf bu soruya muhattap olmamak için adamı görmeme rağmen bir şey yapmadım...
    ···
  5. 5.
    0
    @21 panpa insan iletişim kurmaya kurmaya bir süre sonra bu yeteneği köreliyor. hani artık biri benimle bir muhabbet etmeye kalkışsa veya yolda biri bir şey sorsa garip oluyorum, hatta bazen saçmalıyorum...
    ···