yalnızlık nedir lan ciddi ciddi cevap verin

rezervullah

koca bir hiçtir

sürekli konuşan içsesi bir türlü susturamamaktır.

içinizdeki sesi dinlemek zorunda olmaktır yalnızlık

yanlızlık osbir çekmektir.

yalnızlık kahvaltı, öğle yemeği ve akşam yemeği gibi kalıplaşmış bir alışkanlığının olmamasıdır :(

yalnızlık: onları izleyip analiz ettiğimin farkında bile olmamalarıdır

tuvalette sıçarken selpak kalmadığını farkedersin getirecek biride yoksa...

hayattan sıkılmaktır

sürekli bu başlığa girip birşeyler yazmaktır.

sağına ve soluna bak kimse yoksa yalnızsındır.

ofisde odanda kimse yoksa yalnızsın amk

Yanlızlık ;
aslında hiç kimseye çaktırmadan dibine kadar insanlarla olmak ve hala bunca şeyden sonra ne diye, niye bunlari hala yapiyor olduğunun farkina varamamaktir..

Kabullenmek istemiyoruz belki..O kadar yaşama isteginden, sevincinden, insanlarla tanisma istediginden sonra bi bakmisiz ki bunlari yine sadece tek basimiza düşünmekten öteye gidememişiz..

am züt meme

gerçek olmadığını bilmektir, ne en yakınınızın ne en uzağınızın. görüntü hep vardır ama ses gider gelir. çoğu zaman içiniz sıkılıp bir ses aradığınız da bu gibik şarkıların ve sözlüğün içinde bulmaktır kendini. hayatı gibtir edip gölgenin keyfini çıkarmaya bakmak, ama içinize yedirememenizdir. bardak kullanmadan içmektir, limiti olsun istemezsin. nefret edip yine de sevmektir, özlemektir yaz akşamları paranızın tek bir biraya yettiği günleri. o biranın çarptığı eller sizin gerçeklerinizdir. her yaşanmışlıkta ve yaşlanmışlıkta o olacaktır. ankara yalan bir şehir ve oyunculardır gözünüzde. özlemez ve önemsemezsiniz uzaklaştığında. yanlış bir öykünün içinde olmaktır. gelecek kaygısıdır, soğuktur. yalnızlık ankaradır. kalabalıkların içinde yürürken yere bakmaktır. kafanı kaldırdığında nefret etmektir. istemeye istemeye gitmektir gidilmesi gereken yerlere. sağlam karakter kötü hikayede rol almaktır yalnızlık. yalnızlık biraz da yanlışlıktır.

hiçbir hak talep edemeyeceğin zaman dilimleri oluyor. hiçbir gibin olmadığı zaman dilimleri gelip yutuyor seni. gözün dalıp gitmekten ötesini yapamıyor o an. çare yok! kendini yiyip duruyorsun. burun ucun sızlarken sen bir şarkıya adıyorsun kendini.

hem yalan söylemişler zaten, bulutların üzerinde yürüyemiyormuş insan ve bütün kedilerin hırçınlığı insanoğlunun nankörlüğündenmiş.

gün geliyor bütün mesafeleri gibmek istiyorsun ama yapabildiğin tek şey kendini yazıya dökebilmek. milyon tane şey söylüyorlar arkandan, duyuyor ama üzerinde durmuyorsun!

sevgi de tek başına yetmiyor hem. oysa tutunmak istiyorsun hayata; belki de bir adama. olmuyor!

yalnızlık; hissettiklerini dökecek birilerinin ölmadığından değil anlamayacaklarından kötü.

şimdi gözlerini kapat bu parçaya ses ver.

özlemek ne demek iyi bilirim
http://fizy.com/#s/3y6qja

şimdi yapayalnızım yine
yalnızlık ben olmuş
yoruldum
çok yoruldum..

herkes bir şekilde mutlu oluyor. ya da kendine mutlu olabilecek yolu açıyor. hayat hep bana kötü senaryoyu sundu. kötü insanlarla iyiyi oynamayı beceremedim. kötü de olamadım. hamurumda yoktu belki. şu an sadece düşünüyorum. geçmişim ve geçirdiğim günler bir bir zihnimden akıp geçiyor. öyle güzel günlerim olmuş ki, sanki yaşayan ben değilmişim gibi yabancı buluyorum anılarımı... sanki onları dışarıdan izleyen biriymişim gibi... değiştim mi? yoksa o düşüncelerin içinde yer verdiğim insanlar mı değiştirdi beni ve baktığımda tanıyamadığım geçmişimi... ? bilemem, daha doğrusu kendime sual edemem. tek bildiğim, yalnız olduğum. birileri varken de yokken de... tek başına kalmanın yalnızlık olduğunu ifade eden adamların içinde yalnızım. şikayet de etmiyorum vaziyetime lakin şaşmıyor da değilim. çünkü bir şekilde mutlu oluyor insanlar. riyalarıyla, yalanlarıyla ve birbirlerine gebe kaldıkları için gözardı ettikleri arsızlıklarıya pamuktan korunan surlarla inşa edilmiş toz pembe ülkeleri var hepsinin... üzülüyorum. devre göre fazla mı iyiyim yoksa devir fazla mı kötü diye? menfaatlerinin ve egolarının esiri olmuş insanlar arasında fazla mı sırıtıyorum? yoksa onlar mı sırıtıyor bana "saf" diye bilmiyorum... klagib bir tabirle tek bildiğim tek ama yek başına olduğum.
hayattan hiç bir beklentim yok gibi bir şey. tabi ki var ama yok ülkesinin hududundayım. yâr dediklerin yarımı aldı, can dediklerim canımı... küsmedim, kin de beslemedim. insanları acı şekilde tanımaktan ötürü şanslı bile tanıdım kendimi. gerçek yüzü tanınmasın diye maske takan insanların aslında o maske olduklarını gördüğüm için mutlu tuttum kendimi.
dedim ya beklentim yok, dolayısıyla beklediğim de yok... ama her karanlıktaki ufak aydınlık huzmesinin hatırına derim ki;

"bir gün bana da bir siyah mendil sallayan olacak elbet yanlışlıkla...
ben... ben...
gözlerim beklemekten kör olmuş,
hasret şarkıları söyleyeceğim iskelelerde... "

bu başlığı okumaktır amk

reservuar köpeği