yalnızlığın adama koyduğu anlar

2 ay önce...

kadıköy'de bulutlu bir hava.. yağmur yağıyor acımasızca..

ve ben işlerimi halledip otobüslere doğru yürüyordum, boğa'dan aşağıya...

önümde bir çift vardı...

ve kız, elindeki selpakla erkek arkadaşının alnını siliyordu..

o an çelişkilerin en büyüğünü yaşıyor insan.. kalakalıyorsun öylece. yalnızlığınla yüzleşiyorsun..

yağmur saçına, alnına değmeye devam ediyor..

silemiyorsun alnını.. gidemiyor ellerin..

@4 duygulandırdın panpa :(

sen sevgilinin göndereceği bir mesaja muhtaç iken, onu başkalarının yanında şuh kahkahalar attığını gördüğün an. sen onsuz bir lokma yiyemiyor iken, onun en kral sofralarda tavukları eliyle çatır çatır yediğini gördüğün anda. sen onun için herkesi hayatından uzaklaştırırken, o hayatına başkalarını koli koli doldurmaya çalıştığını gördüğün anda. onsuz nasılda yalnız olduğunu hissedersin. ve bunu hissettiğin anda önce kalbin biraz sıkışır, sol yanın uyuşur, sonra en kadim dostunun, zaten seni çekmeye mecbur varlığın yine yalnızlığının olduğunu anlarsın ve kendini sırtüstü yalnızlığına bırakırsın

@22 yine mi aynı vaka, kankanın kazığı ?