Ve sonunda g.te tıkılan bir pamuk ve tabut görünüyordu….
Konuşmalıydım onunla…..
Alperen ve Eray’a göre onu huylandırmam demek bütün işin çöpe atılması demekti ama konuşacaktım…
Gerekirse onlarıda karşıma alıp konuşacak ve onu bu yoldan çekip çıkartacaktım…..
Sabah kalkıp her zamanda ki gibi işime gittim…
Haberlere baktığım zaman çokta şaşırmadığım bir konu ile karşılaştım…
ETiMESGUTTA YAPILAN NARKOTiK OPERASYONUNDA, BÖLGEDE UYUŞTURUCU TiCARETi YAPAN ÇETENiN LiDERi F.T. YAKALANARAK CEZAEViNE GÖNDERiLDi…VE ÇETE ÇÖKERTiLDi….F.T. NiN EViNDE YAPILAN ARAMADA ÇOK SAYIDA SiLAH VE CEPHANE ELE GEÇiRiLDi….

Haberin tamdıbını okuduktan sonra yüzümde küçük bir gülümseme belirdi…
Muhbir belki olaydan kurtulabilmişti ama kardeşim o kadar şanslı olabilecek miydi acaba
Öğlene kadar zor durdum….
Hemen çıkarak Cenk ile buluşmaya karar verdim…
Şirketin kapısının önünden otobüslere binerek Cenk’in çalıştığı otelin önünde indim ve direk olarak odasına geçtim….
Cenk odasında çalışıyordu….

Tam olması gereken halde üstelik…
Olması gereken şekilde..
Takım elbise….
Masasında oldukça fazla kağıtlar…
Hesap makinesi….
Ekranda hesapları gösteren tablo….
Ve işlerini halletmesi gereken kardeşim Cenk….
Kapıyı hafiften çaldım…
Kafasını kaldırmadan “ Dosyaları şuraya koyabilirsiniz “ dedi.

Tamam dedim bende bakın dosyayı şuraya koyuyorum..
Sesimde tanımış olacak ki bana baktı….
Ayağa kalkarak direk sarıldı bana…..
Hiç bu kadar yürekten sarıldığına şahit olmamıştım Cenk’in…..
Bende ona sarıldım….
Nasılsın gel geç otur şöyle dedi…ne içersin….

Varsa bir çayını alırım dedim….Cenk “ hadi dışarı çıkalım….konuşmamız gereken konular var…..
Masasını dikkatlice topladı ve yanındaki yardımcısına birazdan geleceğini söyledi Cenk.
Dışarı çıktığımızda ise gayet mütevazi bir araba ile Kızılaya doğru gittik…yoldayken hiç konuşmadık Cenk ile….
Normal bir durum değildi tabiki bu..özellikle söz konusu olan kişi Cenk ise sessiz kalması hiç iyi değildi….
Kızılay’a geldiğimiz zaman her zaman kahve içmek için uğradığımız mekana girdik.
Mekanın sahibi ikimizi gördüğü zaman “ OOOOO EN SEVDiĞiM KARDEŞLERiM GELMiŞ…BUYRUN ŞÖYLE OTURUN…..YORGUN GiBiSiNiZ…SiZE HEMEN BiR KAHVE YAPIYIM BEN “ diyerek gitti….

Cenk adamın bu hareketlerinden mahçup olmuştu sanki…
Onu bu halde görmek beni bile şaşırtıyordu artık…
Bir süre ellerini dizlerinin arasına koyarak masaya baktı Cenk….
“Kardeşim neyin var” diye sordum…..bu halin beni hiç memnun etmiyor…sanki bambaşka bir adammışsın gibi davranıyorsun….buda beni çok korkutuyor….
Evet Alper dedi Cenk….başımdaki belayı savamıyorum bir türlü….içinden çıkamıyorum….kötü bir adam olmak istemiyorum….benden sonra nefretle bahsetmelerini istemiyorum Alper…..
Neler oluyo Cenk…ne kötü adamı….sen kötü bi adam değilsin…tamam belki biraz haylaz olabilirsin…ama kesinlikle kötü bir adam değilsin….ben hep yanındayım….anlat bana…..

Gözleri dolmaya başladı Cenk’in…..elinin üstü ile gözyaşlarını sildi gözünden….
Ve konuşmaya başladı…..

“ günler öncesinde…daha senin bile bilmediğin zamanlarda Ankara’da yasa dışı yarışların haberini aldım…biliyorsun küçükten beri zaten araba hastasıyız ikimizde….yapmam gereken tel şey birinci olarak bitiş çizgisine kadar birinci halde gelmekti….sonra bahis yapılan tüm parayı alacaktın…ilk başta sadece izlemek için gittim kardeşim.. YEMiN EDERiM BAŞKA AMACIM YOKTU !!!... sonra liseden arkadaşım ile karşılaştım... O da oradaymış….çok para var birader dedi bana…al benim arabam ile benim yerime yarış paranın tam yarısını sana veriyim…kaybedersen de canın sağolsun….KANDIRDI BENi….DUYGULARIM iLE OYNADI…ARABALARA HAYIR DiYEMECEĞiMi BiLiYORDU ÇÜNKÜ !!!... arabası ile onun yerine yarıştım ve kazandım…..dile kolay kardeşim sadece gaz pedalına basarak 125.000 TL kazandım o akşam….sadece gaz pedalına bastım başka bir şey yapmadım….elde ettiğim para ile hemen kendime bir araba yaptım….paradan kısmadım….bilakis ne istiyorsam onu yapmaya devam ettim….rüya gibiydi….normal çalışarak elde edebileceğim parayı bir gecede elde edebilecektim….bende öyle yaptım….son derce temiz bir eski kasa TOYOTA COROLLA aldım….

sonrasında motorunda eskiye dair ne varsa değiştirdim….hatta Nitro tüpüm bile vardı….akşamları kendi başıma gidiyor ve parasına yarışıyordum…kendim muhasebeciyim zaten…para ayarını iyi yaparım ben….sadece bir haftada binlerce türk liram oldu….ve bu bazılarının gözüne takılmış….yanıma geldiler ve Ankaradaki yarış çetelerinden bahsettiler….herkesin bir grubu olmasının gerekli olduğunu yoksa kendi başına olan kişilerin başına iyi şeylerin gelmeyeceğini söylediler….kendi gruplarına davet ettiler….şimdiki halde kazandığımın katlarcasını verebileceklerini söylediler….kendilerine Özgürlük Savaşçıları diyorlardı….ilk başlarda isme takılmadım….onlara katılıp onlar adına yarışmaya ve onlara para kazandırmaya başladım…hemde çok fazla para…banada payımı veriyorlardı….gerçektende hesabıma yatan paranın haddi hesabı yoktu….ilk günlerde arabamın arkasına zafer işaretine benzeyen bir logo koydular….bunun sadece formalite olduğunu herkese aynı şeyleri yaptıklarını söylediler….ta ki benden bir arabayı çalmamı istedikleri ana kadar….zaten o günlerde ben senin şu tozcunun kardeşi tarafından ekildiğinide öğrenmiştim….bu yaptıklarına çok sinirliydim….adamın kardeşini yakaladım ve adamın ağzını yüzünü dümdüz ettim….

sinirliydim…birinden sinirimi çıkarmam gerekiyordu…bu olayda tuzu biberi oldu….araba hırsızı olmuştum….arabaları çaldıktan sonra çaldığımız arabaları alarak şehir dışına çıkarttıklarını öğrendim….benimle birlikte 10 kişilik bir gruba her akşam bilgi geliyor ve arabaların yerlerini söylüyorlardı…bizde gidip onları alıp geliyorduk….arabaların arkalarına aynı benim arabaya koydukları logolardan koyarak başka şehirlere zütürüyorlardı….yada Ostimde direk parçalıyorlardı arabaları….ilk başlarda hiçbirşey anlamadım….sonra çaldığım arabalardan birisinin bombalı eylemlerden birinde kullanıldığını öğrendim….diğeri Ankara’da bomba ile hazırlandıktan sonra polis tarafından yakalandı….hırsız oldum kardeşim…buda yetmezmiş gibi birde terörist oldum….olmaktan en çok kaçtığım şeyler peşime takıldı….artık dayanamıyorum kardeşim….bu leke ile yaşamak istemiyorum….insanlar öldü benim yüzümden….askerler ve insanlar…..ne yapacağımı bilmiyorum Alper.. Lütfen bana yardım et…..
Cenk ağlamaya başlamıştı…..

Benim konuşmak için geldiğim konuyu bana anlatıyordu…
Ağlıyordu….
Küçükken sürekli yaramazlıklar yapar annem ve babamın haberi olmasın diye birbirimize söz verirdik….ama bu durum onlardan çok daha farklıydı….
Bu iş benide onuda aşıyordu…..
Cenk ağlayarak konuşmaya devam etti….
“ bunun böyle olmasını ben istemiyordum….adamlar şimdi benim peşimi bırakmıyorlar…sürekli olarak peşimdeler…..sürekli araba çalmamı ve onlara vermemi istiyorlar….çaldığımız arabalar ile insanları öldürüyorular…..bunu benim yüzümden yapıyorlar….istediğim şey bu değildi….kötü bi adam olmayı istemedim ben….lütfen yarım et bana kardeşim….LÜTFEN…..”

ilk başta normal şeylerden bahsedeceğiz sanıyordum…..ama bu durum benim düşündüğümden daha derin çıktı…Cenk’in neden sürekli insanlardan kaçtığı ortaya çıkmıştı….tanınmak istemiyordu…
Tamam dedim Cenk’e bi çaresini bulacağız…
Cenk’i Alperen ve Eray ile konuşturmak istedim….
Yanıma Altay ve Yasin’i çağırdım…

- Alo yasin…..
- Efendim kardeşim…
- Altay yanında mı ?
- Evet pes atıyoruz ne oldu ki ?
- Kızılaya gelebilirmisiniz…konum atarım ben size…
- Kızılaydayız zaten…..
- Haa çok iyi…gelsenize bi…
- Tamam geliyoruz….
- Tam olarak neredesiniz…
- Kocatepenin civarındayız….konum at hemen geliriz….
- Tamam….
Telefondan konum attıktan 15 dakika sonra Altay ve Yasin geldiler…vakit akşama doğru olmaya başlamıştı….

Cenk’i Altay ve Yasin ile tanıştırdım….olayı zaten biliyorlardı ama çokta üzerinde durmadık konuşmamız gereken konu bundan sonra ne yapacağımız ile ilgiliydi…
Yasin Cenk’e bakarak…” adamlardan kurtulmanın bir yolu yokmu “ diye sordu…
Cenk görünüşe göre yok dedi…adamlar bir dava uğruna insanları öldürüyorlar….sende beni öylece bırakırlarmı….
Bırakmazlar dedi Altay….Bırakmayacaklarda….bence kesinlikle Alperen ve Eray’ı durumdan haberdar etmeliyiz….yoksa işi elimize yüzümüze bulaştırırız….
Alperen kim ? …Eray kim diye sordu Cenk….

Göreceksin dedim….bize sadece şu anda onlar yardım edebilir….
Saat akşam 6 yı gösteriyordu…Alperen’i aramadan direk yanına gitmek istedik…arama işi bozabilirdi çünkü….
Mekanın sahibi ile vedalaşıp mekandan ayrıldık….
Kızılaydan yürüyerek Yasin ve Altay’ın arabasına doğru ilerledik…
Eğer buralardalarsa benim arabamı tanırlar bu yüzden sizinkilerle gidelim demişti Cenk…
Arabalara binerek Alperen’in yanına gitmeyi planladık…
Yasin en yakın yer “ MERASiM SOKAKTAN GEÇMEK OLACAKTIR “ dedi….en kestirme oradan gidebiliriz…
Arabayı çalıştırarak o tarafa doğru gitmeye başladık…
Altay’ın arabasında Cenk….Yasin’in arabasında da ben vardım…
GENEL KURMAY’IN OLDUĞU YERDEN GEÇERKEN YASiN….

ŞU ASKERi ARAÇLARIN ÇIKTIĞINI GÖRÜRKEN Ki DUYDUĞUM GURUR HiÇ BiR YERDE YOK BiLiYORMUSUN dedi…..
SANKi HEPSi KARDEŞiMMiŞ GiBi HiSSEDiYORUM….BiR GÜN BiR SERViSi DURDURUM HEPSiNE TEKER TEKER SARILCAM LAN…..ANDIM OLSUN BiR GÜN YAPICAM BUNU….HEP ASKER OLMAK iSTEDiM….O KADAR ÇOK iSTEDiM Ki…..KÜÇÜKKEN BABAM BENi YÜRÜYÜŞLERE GÖTÜRÜRDÜ….AĞZIM AÇIK iZLERDiM HEPSiNi….O KADAR ÇOK iSTEDiM ASKER OLM……………….

Yasin konuşurken bir an zaman durdu sanki……
Arabanın yan tarafından bir flaş patladı sandım ilk….
Birisi resmimizi çekti sandım….arabayı çok sevdiler heralde…..
Ama flaşın patlamasından sonra garip bir şekilde araba yana doğru savrulmaya başladı….
Etrafımızda insanlar ve arabalar vardı ama sanki onlar normal seyrinde ilerlerken bizim için zaman durmuş yada çok ama çok yavaş işliyordu….
Yasini hatırlıyorum….
Arabanın yana doğru savrulmasın şaşırmamış gibi elleri direksiyonda öylece duruyordu…
Garip bir şeyler olduğu kesindi…
Ama ney…
Onu bilmiyordum işte….

Askeri araçları hatırlıyordum en son….
Önümüzde Altay’ın arabası vardı…ve onun arabasının da lastikleri yerden kesilmiş halde savrulmaya başladığını gördüm….
Çok büyük bir flaştı bu…
Çok parlak bir ışık….
Üstelik arabamızın camlarıda patlamıştı……
Sonra birden zaman sanki eski hızına kavuştu…..
Arabalarımız takla atarak savruldu ve diğer yola doğru geçti….
HAS. KTiR NE OLUYO LAANNNNN diye bağırdı Yasin…..
Etrafta çok büyük bir sıcaklık hissetmeye başladım….sanki birisi suratıma doğru alev makinası ile alev tutuyordu….
Ters dönen arabadan kendim çıkmaya çalıştım…
Kulaklarım çınlıyordu…..

Arabadan çıktığım zaman gördüğüm manzara….
SANIRIM CEHENNEM ANKARAYA GELMiŞTi……
insanlar vardı….
Daha doğrusu insanlardan geriye kalanlar…
Kollar…
Eller…
Bacaklar….
insanlar kaçışıyordu…..
Ağlıyorlardı….
Askerler yerlerdeydi…..
Şehit olmuşlardı….
Bir asker gördüm….tek kolu yoktu…sanırım astsubaydı…etrafına bağırıyordu….” KORKMAYIN….LÜTFEN KORKMAYIN…….” Sonra yere düşmüş Türk bayrağını aldı ve göğsüne bastırarak bir yerlere gitti…..

Yanan askeri servisler vardı…..her yer kan olmuştu…..
Yavaşça arabanın öteki tarafına doğru geçtim ve arabanın içinden Yasin’i çıkarttım…
Kulaklarım çınlıyordu….
Halen ne olduğuna dair bir fikrim yoktu…..
Yavaşça askerlerin yanına doğru yürümeye başladım….
Altay yanıma gelerek beni tuttu….
Onu itekledim ve kendimden uzaklaştırdım….
Yerde yatan bir askerin başına çömeldim…onu alarak sürükledim ve uzaklaştırdım….
Sonra bir başka askerin yanına gittim….onuda ateşten uzaklaştırmaya başladım….
Bir ara bir bebek ağlaması duydum….