Size bugün şu ana kadar üniversitede yaşadığım en ilginç olayı anlatacağım. 2014'ün yazı, hazırlığı yeni bitirmiştim. Bir arkadaşımın tavsiyesiyle üstten ders almaya karar verdim. Neyse yaz okulu başladı, arkadaşımla aynı dersleri aldık. Her şey iyi gidiyor. Derslere falan giriyoruz. Bir gün bizim sınıfta bir kız vardı. Bizimle yakınlaşmaya başladı. Önce arkamıza oturdu. Derse ilgili bize bir kaç şey sordu. Sohbet muhabbet derken, kendimi çıkışta üçümüz dışarıda yemek yerken buldum. Artık samimi olmaya başlamıştık. Hep beraber çay içiyoruz. Yemek yiyoruz. Sonra bir gün ben yurttayken arkadaşım aradı. Bana "hemen okulun önüne gel bir mesele var, senle konuşmamız gerek" dedi. Ben de kavga var zannettim hızla yurttan çıkıp okulun önünde bekledim. Benim arkadaşla o kız geldiler. "Ne oldu ? '' dedim. "Burada olmaz sakin bir yere geçelim" dediler. Bi cafeye geçtik. Kız anlatmaya başladı. Kızın bir dedesi varmış. Eski pamuk ağalarından... Kızın anlattığına göre çok iyi bir insanmış ama nedense kız çocuklarının ve kız torunlarının okumasından çok rahatsız oluyormuş. Bir yaveri ile birlikte kızı almaya gelmişler. Yani bildiğiniz kızı okuldan alıp memleketine zorla geri zütürecekmiş. Uzun uzun anlattı ve bizden yardım istedi. Bu arada tanışalı bir ay bile olmadı. Kız bunları anlatırken benle arkadaşım gizlice telefondan mesajlaşıyorduk. Ben inanmadığımı, bu kızın bizle dalga geçtiğini arkadaşıma söyledim. O da bana "kanka valla doğru mu söylüyor yalan mı söylüyor ben de bilmiyorum ama şu an kız bizden yardım istiyor. Bence yardım etmeliyiz." dedi. Bende tamam dedim. Bu arada arkadaşımın öğrenci evi vardı. Ben ise yurtta kalıyordum. "Senin için ne yapabiliriz ?" dedik. O da "beni saklayın bir hafta sonra sevgilim gelecek sonra ben onun yanına geçerim" dedi. Sevgilisi de henüz yeni tıp kazanmış biriydi. Tamam dedik ama ben hala kıza inanmıyorum. Akşam olunca kız apar topar eşyalarını topladı ve arkadaşımın evine taşındı. Neyse biz sürekli kızla takılıyoruz. Arada yemek falan ısmarlıyoruz. Kızı hiç yalnız bırakmıyoruz. Derken kızı bir gün kardeşi aradı. "Abla dedem buraya geri döndü" dedi. Kız o an çok sevindi. Ben de o an artık inanmıştım. Kızın sevgilisi geldi. Bizimle tanıştı. Bize çok teşekkür etti. Yaz okulu da bitti. Asıl olanlar okul başlayınca oldu. Okulun ilk günleriydi. Kızı bir kere merkezi dersliğin önünde gördüm. Kız biriyle konuşuyordu. Yanına gittim. "Merhaba kanka, nasılsın ?" dedim gülümseyerek. Bana döndü ve soğuk bir bakışla "teşekkür ederim, sen nasılsın ?" dedi ve önüne döndü. Çok şaşırmıştım. Cevap bile vermedim. Gittim, arkadaşıma anlattım. Onu da yolda görmüş selam bile vermemiş. Ayrıca bizim arkadaş yaz okulu bitince bir kaç defa halini hatırını sormuş. Ona da böyle soğuk davranmış. "Lan yoksa kıza bir şey mi yaptın evdeyken?" dedim. Öyle diyince arkadaşım bana kızdı. "Kız bizden yardım istemişti. Benden nasıl böyle bir şey beklersin" dedi. Geri gönlünü aldım. Arkadaşım bana asla yalan söylemez. Liseden beri tanıyorum. Zaten öyle bir şey olsaydı, "evet kanka öyle bir şeyler oldu" derdi.O günden sonra ne kız bir daha bize selam verdi, ne de biz selam verdik. Neden böyle yapıyorsun diye hiç sormadık bile. Halen kızın başına gelen olay doğru mu yalan mı onu da bilmiyoruz ? Eğer doğruysa biz kıza babasının bile yapmayacağı iyiliği yaptık. Kızın bize yaptığı muamele ise hiç hakketmediğimiz türdendi. Ama eğer yalansa da kız bizle fena dalga geçti.