/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 51.
    +49
    madem herkes yazmış..

    Çok şükür durumumuz hiç kötü olmadı annem öğretmen babam özel sektörde .
    Ancak beyler ben 7 yaşındayken kansere yakalandım

    Hiç unutmuyorum 23 nisanda görevliyim dans falan dizimde bir ağrı şişlik derken film çekildi kis tespit edildi 8 doz kemoterapi gördüm.
    15 den fazla operasyon atlattım
    Hiç unutmuyorum ilk gittiğimde hacettepeye kimsenin saçı yok
    Ben sandımki hastalıkları saç dökülmesi..
    Oysa bu belanın devasıda başka bir belaymış
    Yaşıtlarım oyun oynarken ben cehennemi yaşadım beyler
    Anam babam hep yanımda oldular sağolsunlar
    Atlattım çok şükür tek dizim platin içimdeki tek burukluk spordur benim
    10 yıldır her beden dersinde otururum köşede yaşıtlarımı izlerim
    Düşünürüm nasıl bir histir acısız yürümek
    Merdiven çıkarken sürekli tek bacakla çıkmamak
    Futboldan hep nefret ettim
    Basketten hep nefret ettim
    Spordan nefret ettim
    Ekgibtim çünkü adaletsizce ekgib

    Yoksulluk çok zor beyler allah kimseye göstermesin ama sağlık herşeyden önce her durumda şükretmek lazım ben ufak bir bedelle atlattım çok şükür insanlar sağ çıkamıyor bazen ölümden beter oluyor
    Siz siz olun şükredin beyler
    Bardağın asla yarısı dolu olmaz ama önemli olan olanı görmektir..
    ···
    1. 1.
      +19 -2
      Nickimden utandım kardesim kusura bakma
      ···
    2. 2.
      +19
      Ahahah ne demek biraderim

      Hayat böyle kabullenmek lazım başka türlü geçmiyor zaten

      Eyvallah sağolasın..
      ···
      1. 1.
        +3
        Sabah sabah çok duygulandım kardeşim. Ama hayata böyle pozitif bak hep.
        ···
  2. 52.
    +41
    ben daha 2 aylıkken babam vefat etti annemse beni ve ablamı geçindirmeye çalışıyodu tek başına, ki allah ondan bin defa razı olsun ki dünyanın en iyi anneliğini yaptı. 9 yaşımdayken elektrik faturasını ödeyememiştik dedemlerden para istedik onlar zengindi babannemler falan vermemişlerdi o gün ilk defa annemi çaresizlikten ağlarken görmüştüm ve hatırlıyorum demistiki "siz asla başkasına muhtaç olmayın" ablamda aglamıstı ama ben aglamamıstım. anneannemlerde kaldık 1-2 hafta. şuanda inşaat mühendisliği için zütümü yırtıyorum allah izin verirse kazanıcam herkese hakettiğini umduğunu verir allah inşşş.
    ···
    1. 1.
      +5
      Yarin gel işe başla
      ···
  3. 53.
    +23 -1
    Hiç sıkıntı çekmedim babamın hakkını ödeyemem Allah kimseye de sıkıntı çektirmesin. 2002 ve 2008 krizlerinde babam çok zorlanmıştı ama cebimden harçlığımı önümden yemeğimi ekgib etmezdi Allah kimseye baba acısı yaşatmasın. Allah kimseye maddi manevi sıkıntı çektirmesin geçim çok zor biz de ilerde baba olacağız bakalım neler yaşayacağız
    ···
  4. 54.
    +26 -2
    Ağlıcam şimdi.
    Liseye yeni başladık bundan 6 7 sene önce giyicrk montum yoktu hani okullar ilk açıldığı zaman havalar 1 ay kadar güzel olur ya kimsenin gözüne batmıyodu yağmurlar sopuklar bi başladı ben hala hırkayla gidiyorum okula o hırkada komuşunun çocugunun verdiği hırka sınıfta herkes soruyodu montun yok mu senin falan diye diyodum hep erkek adam usumez falan ama amk her eve gittiğimde diyodum gitmicem amk okuluna diye neyse sonra zar zor bi yerden bi mont denk getirdim de onu 4 sene giydim şimdi çok şükür 300 liralık bi montum var çalışıp aldık
    ···
  5. 55.
    +13
    ben o zamanlar 6. sınıfta falanım annem-babam yıllar boyunca çalıştı o parayla bide bankadan çekilen krediyle bi ev aldılar o zamanlar 45 milyar falan.O kredi bizi o kadar etkiledi ki bi akşam yemek yicez ekmek almak için para bulamıyoruz evde annemle -kardeşim küçük babam fabrikada- kanepelerin altına bakıyorum halıların altına belki para düşmüştür bulurum diye yok o gün ekmek alamadık. ve bu benim karakterimi etkiler ne zaman para ile ilgili bi durum olsa o aklıma gelir.
    ···
    1. 1.
      +15
      Bi tane daha var içime oturan yazıyım.ygs-lys için dersaneye yazılcam işte babam annem falan gittik fiyat sormaya adam 4 bin 5 bin diyo o kadar para veremez babam .en son çaresiz bi bakışla siz çıkın konuşcam ben dedi. babam fabrikada çalıştı şu yaşına kadar babamın yüzünü unuttuğum zamanlarım oldu. büyük ihtimalle o gün durumumuzun kötü olduğunu söyledi. hiç öğrenemedim. şuan istanbul üniversitesinde okuyorum inşallah hakkını vermişimdir baba.
      ···
  6. 56.
    +2 -11
    Motorla seyir halinde olan arkadasim usutmemek amaciyla paltosunu sirti gogsune gelcek sekilde ters giymisti ve
    kaskinin siyah camininıda indirmiş tam takır eğlene eğlene gider iken motorla dengesini kaybeden bu mal dusup bayginlik gecirmis ve onu baygin halde gorup
    yardim etmeye calisan vatandaslar: "aman allahim bu adamin kafasi ters donmus" diyerek duzeltmeye calismak suretiyle
    arkadasımın boynunu kirmislar haliyle bebe olmustur.
    Kendi anımı anlatayım bide bi zamanlar çok fakirdik amk bi arkadaşım vardı bebe benden küçük ama dolu oyuncağı vardı benim hiç yok tabi kıskanıyom anneme diom alamayız dio iyice hırslanıom her gün benenin evine gidip bebeyi oyalamak şartıyla bi oyuncağı çalıodum aradan uzun zaman geçti gündüz vakti uyumuşum bebede anasıyla bize gelmiş bi uyandım bebe kaybolan pyuncaklarıyla oynuyo tabi o oyuncaklarıda annem soruodu nerden gelio diye beni seven bi amca var onun oğlu büyümüş bana veriyo diyodum tabi bi uyandım bebe gözümün içine baktı dımına goyacam der gibi bunlar sende ne arıyo dedi bende baktım çare yok çaldım dedim çok dürüstüm bebe tamam dedi benim sana hediyem olsun bunlar ama bşdaha çalma iste veriyim dedi sonra gitti çok şaşırdım aradan bi beş dakika sonra banyoya gittim yüzümü yıkayayım dedim aynaya bi baktım alnıma yağlı boyayla çıkmayan boyayla enayi yazmış içime bi kurt düştü düşündüğüm sey miydi onamı yanam çıkmayan boyayamı odaya kostum bi de ne göreyim...
    ···
  7. 57.
    0
    rezzzzzzzzzzzzz
    ···
  8. 58.
    +8 -1
    Üniversitede köpek gibi açım cepte 5 tl vr ozamanlar parliament 5tl ya parliament ya yemek karar vermem lazımdı bende akıllı davrandım ve yemek yedim
    ···
  9. 59.
    +3 -42
    Babamın şirketi var hiç sıkıntı çekmedik fakir huur çocukları düşünsün amk
    ···
    1. 1.
      +27 -2
      umarım babanın şirketi batar da aç kalırsın ve bu cümleni hatırlayıp acı çekersin huur çocuğu
      ···
    2. 2.
      +1
      inşallah
      ···
  10. 60.
    +15 -1
    Bi ara babam harçlık vermemişti uzun süredir benim param bitmiş haberim yok baktım cüzdana 2 lira var başka yok neyse okula gitmek için otobüse bindim adam 1 lira aldı neyse sevindim dönüşte de bir lira alırsa iyi diye neyse okuldan çıktım otobüse bindim şoföre bir lirayı uzattım adam parayla biniyosan iki lira dedi adam haklıydı abi dedim başka param yok o sırada tüm otobüs bize bakıyor adam haka bana paran yoksa niye bindin şurda durunca in falan dedi ben de ağlamak üzereyim sonra bi adam şoföre bak çocuğun parası yok niye sıkıştırıyorsun dedi şoför iyi hadi bu seferlik olsun diyip aldı benim parayı o gün eve gidene kadar cam kenarına oturdun kimseye bakamadım amk
    ···
  11. 61.
    +3 -15
    Helal edin panpalar hiç bi garibanlığım olmadı zengin bininin tekiyim
    ···
    1. 1.
      +1 -2
      Helal et

      Benimde garibanlığım olmadı maddi bakımdan sıkıntı da çekmedim lisede okula cebimde en az 300 lirayla gidiyodum babam cebinde her zaman paran olsun derdi ama hiçbir zaman övünmedim paramla hep yedirdim milleti tanıyan beni zengin bini olarak tanımaz

      Saygılar
      ···
  12. 62.
    +75
    Askerden yeni gelmişim.. Sene 2004... Pgibolojim alt üst..Bir yandan geride bıraktığım aylar, anılar falan; diğer yandan sivil hayata uyum sağlama sıkıntılarım..
    Üstüne uykusuzluk sorunum eklendi..
    Ayrıca askerdeyken geçmek bilmeyen günler sivile düşünce yıldırım hızıyla geçiyor ve geldiğim günün 3 gün ötesinde işsizlik kabusu açmış kollarını beni bekliyor..
    Sivile döndüm ve işsizliğin pençesinde daha ilk haftadan kıvranmaya başladım..
    Cepte beş kuruş para yok..Su almaya param yok düşün amk...
    Sokaklar git gide darlaşıyor, üstüme geliyor..
    Mevsim yaz ama sıcak sanki on misli..
    Her şeyden herkesten kaçma isteğim dayanılmaz hal almaya başladı.. Kendimden nefret eder hale geldim kısa sürede..
    Kimseyi görmek istemiyorum..
    Çoğu insanla selamı sabahı kestim zaten..(Askerlik çok şey öğretiyor başlıklı bir yazı yazarsam bunun anldıbını orada doldururum)
    Sabah erkenden evden çıkıyorum, gece geç saatler eve dönüyorum..Ama ne elde ne avuçta var.. Anlamsızca sokaklarda sürtüyorum..
    Bir de herkes ağız birliği etmişcesine; "ee asıl askerlik şimdi başlıyor, ne yapmayı düşünüyorsun, ne iş yapacaksın" minvalinde sorular sormakta ve sinir katsayımı haddinden fazla yükseltmekte..
    Bomtak bi halde sadece yürüyorum.. Sigara yok, para yok, boş mide ve bir çift ayakkabıyım... Resmen küçüldüm hayatta..
    Anam babam varlıklı değil ki..Kader işte mk..
    Neyse…
    Bi cep telefonum oldu nokia 5110..Sene 2004..Nokia 5110..Hesap et yokluğu..
    Cep telefonum var ama kontör hak getire..'6 ayda bir kontör yüklerim, kapanmaz nasılsa gibtiret' diye kendimi avutmaya çalışıyorum..
    Karnım aç amk ne kontürü.. Sigaram yok ne iletişimi.. Kafayı yiyeceğim..
    Neyse...
    Sokaklarda beş parasız sürttüğüm günlerin birinde cep telefonum çaldı.. Yabancı bi numara.. Normalde açmam ama açmış bulundum..
    Karşıdan bi kız sesi, "alo canım naber, nerelerdesin ya" dedi..
    Bizim memlekette hemşirelik okurken tanıştığım, bir dönem sevgili de olduğum bi arkadaşımdı.. Okulu bitince yine benim memlekette kalmıştı ve özel bi hastanede çalışmaktaydı..Bi ev arkadaşı vardı, onla birlikte kalıyordu..
    Yaz tatiline, ailesini ziyarete gitmiş ve dönmüştü.. Benle görüşmek istiyordu..
    "iyidir ya senden naber" falan derken o günün akşamında görüşmek için sözleştik..
    Plan şu: Bayan arkadaşım; okuldayken takıldığı arkadaşlarıyla ve yeni hemşire arkadaşlarıyla tatil dönüşü bi görüşme toplantısı yapacak yemeli içmeli, benle orda görüşecek ilkin, sonra ikimiz ayrılıp birlikte takılcaz(evine gidip dertleşicez, ev arkadaşıyla film falan izlicez gibisine yani)
    Dedik eyvallah napalım.. Hatırlı bi arkadaşım ve pek severim kendisini..
    Akşam oldu mekana gitmeye hazırlanıyorum ama ne tak yiyeceğimi bilmiyorum..
    Para pul yok, mekan lüks restoran.. Herkes bişeler sipariş edip yiyecek ben napacam diye düşüne düşüne mekanın kapısında buldum kendimi.. Kafamın sesi karnımın guruldamasını bastırmak üzere...
    Neyse…
    Girdim içeri, çıktım üst kata..
    Ohoo baktım ki üst katta şıkır şıkır kızlar, janti delikanlılar oturuyolar..
    Benim arkadaşla merhabalaştık, sarıldık falan.. Herkes meraklandı tabi kim bu diye.. Arkadaşım da sağolsun tanıştırdı teker teker..
    Görseniz hepsi iş güç sahibi, keyfi gıcır insanlar.. Gayet de şeker kıvamında güzel varlıklar..
    Ben ama ampul gibiyim...
    Yürümekten dağılmış ve içerden dışına yayılan kokmuş bir çift ayakkabı, bi tişört bi kot; tırnakları stresten kemirilmiş leş eller, saç üç numara, sakal belli belirsiz bi tip..
    Gözünüzün önüne getirin.. Getirdiniz mi..Nası tiksindiniz di mi benden..Vay amk..
    Neyse..
    Garsonlar geldi... Dikkat edin garsonlar..Çünkü ekip kalabalık ve soylu...
    Ben... bildiğin sokak kedisi...
    Herkes verdi siparişini(Mekan yaşadığım ilin en lüks kabapçısı bu arada)...
    Beyti yiyenler, et dönerini az yağlı isteyenler, çöp şişin kıvdıbını uzun uzun tarif edenler falan..
    Sıra bana geldi, garson "beyefendi sizin nedir siparişiniz" dedi..
    Dikkat!!
    Hayatımın rolünü keserek; "teşekkür ederim beyefendi, ben yemekten geliyorum buraya ama çayınız varsa içmekten keyif alırım" dedim..
    Beni görseniz, 'Di Caprio'ya Oscar verilsin' diye ağlayan bebelere söversiniz..Yok böyle bi rol kesme..
    Gün boyu açlık, sigarasızlık, uykusuzluk... Tüm bunlara inat olsun gibi;
    o akşam, o güzel insanların gözümün önünde dürümlerini dolayıp içine limon sıkışlarını, çöp şişinin çöpüyle birbirlerine şaka yapışlarını, ayranlarını çalkalayıp açışlarını, kolalarını bardağa dolduruşlarını ve yemekten sonra söyledikleri fırın sütlaçlarını kaşıklarıyla sıyırışlarını, çay üstüne çay içerek izledim, izledim, izledim..
    O anlarda zaman durdu sanki... Peh amk..
    Neyse...
    2 saatin sonunda arkadaşım arkadaşlarıyla vedalaştı ve ayrıldık mekandan..
    Kızcağızın keyfi yerinde..Ben de ona uymaya çalışıyorum ama nafile..
    Çelimsizlikten kıçımdan düşen pantolonu tutmakla, laf açılsa da bi dal sigara istesem arasında bir yerlerdeyim.. Kafa ambalaj..
    Hava güzel.. Yürüyoruz..
    Bir yerden sonra kızın evine gitmek için bi dolmuşa falan binmek gerekti..
    Kız 'hadi binelim şunlara' falan dedikçe ben 'hava güzel kızım, yürüyelim' diyorum ama yürünecek yol değil..
    Sonunda pes ettim söyledim; "param yok kızım, nereye biniyom" dedim..
    Çok kızdı bana.. Akşam yemek yemeyişimin sebebinin de bu mevzu olduğunu anlamışcasına; "Biz deli gibi yedik, sen baktın di mi? Açlıktan ölüyosundur şimdi, tak var söylemiyosun" dedi..
    La bi rahatladım ki sormayın gitsin..
    Sonuçta uzun süredir görüşmemiştik.. Aramız hep iyiydi ama onun statüsü değişti, ben koptum falan derken araya bayağı bi mesafe girmişti...
    Bu tabloya bakarak kendimi kasmaktan ölüyodum resmen..
    Neyse...
    Dolmuşla eve yaklaşırken arkadaşım ev arkadaşına telefon edip 'çay yap, yiyecek bir şeyler hazırla; ekgib var mı, ekmek var mı' gibisinden bir şeyler söyledi/sordu..
    Yukarı çıktık.. Güzel hazırlanmış bir sofrayla karşılaştım..
    Sıcağa rağmen o çay dağ havası gibi geldi burnuma...
    Peynir, domates, yeşil zeytin, siyah zeytin, çikolatalı krema, fındık ezmesi, bal, tereyağ, emaye sahana kırılmış iki de yumurta, bol ekmek...
    Allah sizi inandırsın hayvan gibi giriştim sofraya..
    2 saat evvel garsonu kibarca refüze eden beyefendi gitmiş yerine bambaşka bir hanzo gelmişti..
    O kadar yedim ki, yemek üstüne cigara yakmaya takatım kalmamıştı..
    Neyse...
    Çay çorba biraz daha oturduk ve kızın odaya geçer geçmez yerde ilk gördüğüm minderin üzerine yığılıp kaldım artık yorgunluk, bitkinlik ve yemenin verdiği rehavetten..
    Kız halime acımış olacak ki çok gürültü yapmadan yattı..
    Uzunca bir aradan sonra gün bitiminde son duyduğum şey, kendi kafamın ya da karnımın sesi değil, o sevgili arkadaşımın ninni gibi gelen "rahatsan orada uyu madem" seslenişiydi..
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      +11
      bu entrynin daha fazla şukulanması lazımdı hakkın yenilmiş amk
      ···
    2. 2.
      +4
      Soluksuz okudum ve etkilendim. Ama itiraf edeyim, şu çay üstüne çay içerek izledim dediğin kısımda koptum amk :D
      ···
    3. 3.
      +9
      Panpa kızla evlendin mi daha sonra delikanlı kızmış kıskandım
      ···
    4. 4.
      +7
      Bu yazıyı ayrı bir başlık olarak açsaydin kesin trend olurdu
      ···
    5. 5.
      +5
      Panpa tek nefeste okudum kızla kardeş gibi değilseniz kaçırma bu kızı cidden bu devirde az kaldı bunlardan şanslı adammışsın durumuna üzüldüm ama askerden dönmüşsün hiç mi iş aramadın kuvvetin yerindedir o zamanlarda seni havada kaparlardı sanayide
      ···
    6. 6.
      +1
      Bi muhabbet acilsa da kizdan sigara alsam olayi bana da olmustur panpa cok aci. kiz sigara yaksin da bi dal ikram eder iceriz dersin, 2 saat sigara yakmayacagi tutar.
      ···
    7. 7.
      0
      şuku pampa ağlattın
      ···
    8. 8.
      0
      Efsane yazmissin suku
      ···
    9. diğerleri 6
  13. 63.
    +1 -2
    Hayatımda her gün bi garibanlık söz konusu bide beni sigaraya baslatan muallaklere burdan sa.lisede yazlari full calisip nerdeyse herseyimi kendim aliyorum okul zamani harcligim yemegime yetiyor sadece bu yaz uniye hazirlancam calisamiycam kafamda ki tek soru sigara parasini nerden bulcam
    ···
  14. 64.
    +27 -1
    Küçükken bi arkadaşımın doğum gunu vardi. Herkes hediye almis gidiyo. Bizde evin kirasini zor oduyoz o zamanlar. Ayip olmasin diye anneme anne evde hediyelik bisey var mi dedim. O da bana yeni aldigi atleti koydu. Gittim dogum gunune verdim hediyeyi. Herkes gulmustu huur evlatlari bilmiyolar ki babamin yol parasi olmadigi icin işe yuruyerek gittigini
    ···
    1. 1.
      +1
      Geçmiş olsun
      ···
  15. 65.
    +13
    anılarınızdaki zengin binlerden biri ben değilim.

    valla bak. sizden biriydim ama sizin kadar fakir de değildim.

    küçükken de paraya ihtiyacım yoktu şimdi de çok paraya ihtiyacım yok. yetinmesini biliyorum

    mesela 6 ayda 1 yılda 1 telefon değişmem.2.5 senedir samsumg note 2 kullanıyorum. niye değişeyim amk?
    ···
  16. 66.
    +16 -1
    madem anlatiyosunuz
    ben surekli eskileri kullandim. eski kiyafetler eski telefon eski bilgisayar eski bigiblet.
    bigibleti anlatayım orta okuldayim mahallede herkesin bigibleti var herkes sürekli bigiblet sürüyo mahallede birtek benim bigibletim yok. biniyolar tüm mahalleyi dolaşiyolar bigibletle ben ise tek başıma bekliyorum gelmelerini.
    anneme de yalvariyorum nolur alin diye. cevap belli para yok oğlum.
    neyse bi gun arkadaslarla top oynuyoruz. komsumuzun kizi yeni bigiblet almis eskisini bana verceklermis. ulan nasi sevindim var ya haberi alinca. sokagin ortasinda bir agliyorum sevinçten mi ezilmiş olmaktan mi bilmiyorum.o bigibleti hala daha saklarim.

    bir de beyler ne olursa olsun kendi paranizi kendiniz kazanin. bilgisayar aldik. gerci o kadar istedim babam alamadi. ablam aldi.bi gun baya oynadim bilgisayarda kalk dediler kalkmadim. ablamla biraz tersleştik. bana "o bilgisayar sanki senin. parasını ben verdim onun" dedi. insanlarin lafini pek onemsemem genelde ama bana hayatımda en çok koyan laf buydu.siz siz olun kendi paranizla alin kendi seylerinizi. kendi paranizi kazanmaya calisin.
    ···
  17. 67.
    +19
    Biri liseye
    Diğeri ilkokula giden 2 cocuk. Devlet memuru baba.Ev hanımı anne. Babamın maaşı yanlış hatırlamıyorsam 500 600 lira felan. Eve hiç muz girmezdi. Anneme bazen "anne muz cikti mi diye sorardım. Daha mevsimi gelmedi oğlum derdi. Kayısı cilek, vizyona çıktıktan aylar sonra sadece 1 kereligine yarim kilo olarak eve girer. Herkes 2 ser tane yer ve o senelik cilek kayısı vb. Meyvelerin hevesi giderilirdi.
    Siniftaki bi arkadasim ise kayısınin pazara düştüğü ilk gün okula cebinde kayısıyla gelir karşımızda yerdi.
    Hiç yeni sezon spor ayakkabı giyemezdik.
    Ayaklabicinin dükkanın önüne döktüğü , sadece birer çift kalmış olan fiyatı 20 lirayı gecmemesi gereken ayakkabilardan alırdık. Ben bunu begenmedim diyebilme şansım yoktu.
    Hic bir zaman fiyatini sormadan bi ayakkabıyı ayağıma giyip deneme lüksüne erisememistim. Önce fiyat sorulur uyarsa denenirdi.
    Gün oldu devran döndü. 200 liralik nike lerden dockers lerden aşağı ayakkabı giymez olduk.
    Mevsim meyveleri dolaptan ekgib olmaz oldu.

    Peki ya dışarda 8 10 yaşlarında, bedenlerinin 3 4 katı kağıt arabasının altinda ezilerek kağıt toplayan çocuklar icin devran ne zaman dönecek...
    ···
  18. 68.
    +11
    bende gariban bir ailede büyüdüm gariban olunca iş ve para sıkıntısı çok olurdu. babam annem çalışmaktan benle hiç ilgilenemezdi. bende kendi derslerimi kendim yapmaya elimden geldiğince okumaya çalıştım. klagib bir meslek lisesini zor bitirdim çünkü tabanım sağlam değildi öğrenemiyordum da. şu anda da açıköğretimde saçma bir bölümü bitirdim ve işsizim. yani benim gibi gariban bir ailesi olan adamın iyi bir iş sahibi olması için ya çok süper zekaya sahip olması gerekir. yada parası olupta dersanelere özel hocalara özel üniversitelere gitmesi. kısaca ailen garibansa çokta şansın yok bu hayatta. sağlık olsun yeter. seviyorum hepsini.
    ···
  19. 69.
    0
    Boşver pampa ben bile bazen bana fazlalık geliyorum seninkisi en iyisi sigara alcak paran varsa başkasına ihtiyacın yok
    ···
  20. 70.
    +14
    Bilen bilir ilaçlamacılık zor iştir bütün kış soğuk bi dükkanda iş beklemek telefon çalsada bi ev bi fabrika ilaçlasam demek ne kadar soğuk olursa olsun o ufoyu açamamak. Evet beyler benim babam bir ilaçlamacı yazın işleri yoğun olur 6bin kazandığımızı bilirim bir ayda ama kışın 500 lirayla ev geçindiririz. Yine kış geldi o zamanlar lise 1im babam dokunsan ağliycak borcumuz yok ama ihtiyçlarımız çok. Neyse başladı lise okulda dendi öğle araları yemek verilicek aylık 100 lira e tabi kış ayındayız ben bunu babama söyleyemedim şuan lise son sınıfım hala öğle araları aç geziyorum ama umrumdada değil çünkü ben mutluyum babamı zor durumda bırakmadığım için
    ···
    1. 1.
      +2 -1
      la olum harbiden buyuk adamsin ha
      ···