Lise yıllarımda yaşadığım gerçek bir hikayemi anlatıcağım 1 Okuyucu yeter içimi boşaltmam gerek

Lisenin ilk yılı bırak bir kızla çıkmayı bir kızla arkadaş olmayı ben henüz bir erkekle arkadaş bile olamamıştım o kadar asosyaldim ki facebook'a fotoğraf koymaya utanıyordum ailem bu durumdan şikayetçiydi ancak elimden birşey gelmiyordu.

Bu gibtiğim dünyası beni istemiyordu

2. senemin başlamasına 1 hafta kalmıştı ben o zamanlar sadece oyun oynardım okul lafını duyunca moralim bozuluyordu derslerim aslında gayet iyiydi ama o mutlu yüzleri gördükçe canım yanıyordu öyle ki 2 3 günde bir dayanamayıp tuvalette hüngür hüngür ağlardım aslında sınıftada ağlayabilirdim kimse Ne oldu alpaxu? diye sormazdı ama ben ağlamaya bile utanıyordum sanki her an biri kızlar bakın ağlıyor amk çocuğu diyicek herkes gülücek diye düşünüyordum tam anlamıyla asosyalden beterdim

sınıflar yeniden karma bir şekilde dağıtılmıştı rehberlikten sınıfımı öğrenip içeri girdim yeni mutlu insanlar vardı gözlerim yaşarır gibi oldu yine tuvalete gidip sigaramı yakıp 40 dakika ağladım hatta ağlamaktan midem bulandı tuvalete öksüre öksüre kustum sizede olmuştur o kadar kötüsünüzdür ki ağlarsınız ve öksürük krizi geçirip kusarsınız ama bu benim için normaldi diyebilirsiniz ne kadar tipsiz ki giblenmiyor hayır ortalamanın üstünde yakışıklı biriydim ancak kendime hiç özen göstermezdim göstersem bile benim bir karakterim yoktu karaktersiz olmuyor işte yapamıyorsun ben yolda biri selam verse başımı öne eyip kısık sesle sel der susardım son 2 harfini bile getirmezdim

hala okuyor mu herhangi biri?

Sınıfa girdim ve cam kenarı insanları izleyebileceğim klagib yerime geçtim yanımdaki kız konuşmaya çalışsada mal mal konuşup kendimden soğuttum kulaklığımı taktım gibimde değildi sanki herşey içimi boşalmıştım nasıl olsa öyle bitti o gün yarın okula erken gelmiştim hava soğuktu herkes atkılarıyla bereleriyle gelmişti o soğukta pek durumumuz olmadığından ince bir hırkam üzerimde titrerken bir kıza gözüm takıldı ne kadar baktığımı bilmiyorum hatırlamamda mümkün değil tek hatırladığım en son sınıflarına giricekken son anda kendime geldiğimdi ne oldu lan diye düşünürken sınıfa girip kulaklığımı taktım düşündüm ben karaktersiz biri öyle güzel bir kızla birlikte olabilir mi? içimdeki bin gülmeye başladı hissediyordum sınıftan çıkıp soluğu tuvalette aldım ama bu sefer ağlamadım elimi yüzümü yıkadım kendime birazda olsa çeki düzen verdim sınıfa girdiğimde bu halime 2 3 kişinin bi anda gözü takılsada kimseyle muhabbetimiz olmadığı için fazlası olmadı artık zamanı gelmişti

Sözde yükselmenin

Eve vardığımda yazın çalışıp biriktirdiğim az buz paramla kendime bişeyler aldım çevremdekilerde en çok gördüğüm şeyleri almaya çalıştım aslında durumumuz da iyiydi ama ben bırak para almayı babamdan yemek istemezdim eve geldim eşyalarımı hazırladım yarın 1 - 2 saat erken kalkıp şarkım sigara ve duş üçlüsüyle güzel ayıldım giyindim bilekliklerimi kolyemi taktım parfümümü sıkıp yola koyuldum yolda bana motivasyon getirecek şarkıları dinledim ne yapmam gerektiğini derin derin düşündüm öncelikle içinde kızlarında bulunduğu bir arkadaş ortamım olmalıydı henüz başlangıçta onla konuşamazdım veya ilk ve son konuşmam olurdu

Yanımda oturan kız şaşırmış olmalı ki göz göze geldik konuşma gereği duydum ve

merhaba dedim

biraz konuştuk ve 2 gündür bir yakınımı kaybetmemin acısını yaşadığımı belirttim ve baş sağlığı diledi yalan mı ben bir kızla tanışmak için yalan söyleyecek adammıydım? olamazdı. ben bir kıza merhaba bile diyemezdim neler oluyordu böyle içimdeki binin seslerini duydum yine gülüyordu zaten başka bir gib yaptığıda yoktu sanıyordum tenefüste kantinden klasiğim olan elmalı sodamı alıp oturdum yanımdaki kız 2 arkadaşıyla birlikte yanıma oturdu tanıştırdı konuştuk ben hala nasıl yaptığım şokundayken aynı zamanda muhabbet ediyordum ben düşünmüyor gibiydim sadece nasıl oldu diye düşünürken gayet etkileyici bir şekilde konuşuyordum o anın özgüveniyle daha kendimi daha çok konuya verip kendmi etkileyici biri kılmıştım zil çaldı lavaboda soluğu aldım yüzümü yıkadım yeşil gözlerim hafiften kırmızılaşmıştı gerçekten delirdiğimi düşünebilirdim içimde kahkaha sesleri yankılanıyordu ama pekte takmadım nasılsa işime yarıyordu

Sonuçta yükseliyordum ya

beyler otobüse binmiştim net pakedim yok haber veremedim kusura bakmayın

O zamanları hızlı geçmek istiyorum 1 ay gibi bi sürede popüler olmasamda sınıftaki herkesle muhabbeti olan ortalama biriydim seviliyordum dışlanmıyordum sanki hayatım önümde bir film gibi açılmış ben izliyordum sadece içimdeki bin artık benle konuşmaya başlamıştı ve bu durumdan hoşnuttum bana sürekli fısıldıyordu şunu yap şunu yaparsan şu olur bunları kullanarak insanları kolayca etkiliyordum bazen aynı şeyler oluyor ve ben sadece kendimi bir film gibi izliyordum ben konuşmuyordum sanki ama pekte umrumda değildi

sonuçta yükseliyordum ya amk?

Gel zaman git zaman kendime güvenim tam olarak yerine gelince hafif yağmurlu bir gün ilk günkü gibi erken gitmiştim yine karşımda etrafa neşe saçıyordu yanına yaklaştım ateşiniz varmı diye sordum sigarasını uzattı ve sigarasından yaktım elim ayağıma dolaşıyordu 1 dakikada zor yaktım ama güldü boşa giden sigarası için 1 dal uzattım teşekkür etti konuştuk biraz aynı sınıfını filan anlattı ama ben zaten biliyordum amk

bir anda gülme tuttu beni.

noldu diye sordu.
-hiiç çok hoş konuşuyorsunda gülesim geldi
demek komiğim dedi kızar gibi yapmaya çalışıyordu ama gamzeleri çıkınca daha çok güldüm.
Nolduu yaa komik bişey mi var yaptı gamzeleri çıktıkça gülüyordum.

kendini saldı ve 1 dakika güldük
görüşmek istiyorsan sınıfımı biliyorsun dedi.
-tamam görüşürüz dedim ve gülümseyerek uzaklaştım

çıkışta sınıfıının önüne gittim arkadaşlarıyla konuşarak çıktı beni görünce

Aaa alpaxu hoşgeldin bak bunlar bizim kızlar tanıştırayım dedi,

tanıştık konuştuk derken servisin önünde ayrılıyorduk mesaj atmak istersen konuşuruz dedi ve elime bir kağıt parçası tutuşturdu eli elime değmişti güldüm çoktan anlamış olmalıydı sevdiğimi gülümsedi ve gitti eve gidince bir sorunun farkın vardım benim telefonum yoktu amk?
utana sıkıla babamla konuşarak nokianın şu klavye yeri açılıp kapanmalı bi modeli vardı ya sene 2007-2008 den bahsediyorum çokta iyi hatırlamıyorum ama telefonun böyle bir şey olduğuna eminim telefonu aldıktan sonra 100 kontör yükledim akşam mesaj attım.

selam ben alpaxu dedim
kimsin yaa filan demeye başladı bilerek yapıyordu ama ben bunu yapmasını çok seviyordum
tanıyamadınızmı hanfendi dedim kibar çocuk olucaktık ya tabi ahahaha
sonra tamam tamam tanıdım yazdı o zamanlar random filan yok amk telefonda güldüğümüzü belli etmek için güldüm veya komik diyoruz çok güzel zamanlardı lan hayatım değişiyordu
Mutlu muydum? Mutluydum Şuan mutlumuyum hala mutluyum lan. öyle güzel zamanlarım kötü bitsede hala iyiki yaşamışım derim herşeyi bu arada içimdeki bin daha sonra konuşmadı özgüvenim yerine gelince gerekte duymadım yardıma normalmiydi bu? Hayır
s2mdemiydi? yine hayır.

son partı atıyorum yarın iş var beyler

Yarın okulda yanıma oturan kız adına betül diyelim geldi

alpaxu biraz konuşabilir miyiz?
-tabii

Kantine gittik ben elmalı soda aldım oda kahve oturduk birşeylerin yolunda olmadığını anladım ama oluruna bırakıp sesimi çıkarmadım biraz konuştuk. derken konuyu aşk meşke getirdi.
Ağzından şu sözler döküldü adım gibi hatırlarım
'Alpaxu ben seniden ilk gördüğümden beri hoşlanıyorum.

züt gibi kalmıştım ne diyebilirdim onu kırmamam lazımdı ben birine aşıktım lan ona ihanet edemezdim (sanki benimdi) bu kızı üzemezdim (çokta s2mdeydi) ben böyle biri değildim (mecburdum)

Ağzımdan şu sözler döküldü ben senden hoşlanmıyorum benim sevdiğim biri var olmaz bu iş
dıbına koduğumun kızı oracıkta ağlamaya başladı herkes bana gibicek gibi bakıyor bişey yapmışım gibi ne bakıyorsunuz amk? (diyemedim) kızı teselli (edemedim) kalkıp (gidemedim) Meleğimin beni o halde o kızla görmesine engel (olamadım) Betülün arkadaş grubuyla samimi olmaya devam (edemedim) ben kalkmadan kız gitti ve meleğim şaşkın şaşkın bakıyordu? yanına gittim bir adım geri attı yanlış anladın filan dedim (içimdeki binin şu seslerini duydum lan s2k kız senin değil ne diyorsun bi anda aynı şeyler oldu sanki konuşan ben değildim ağzımdan şu sözler döküldü kız benim sevgilim sevdiğim biri filan değildi çıkma teklifi ettim klbarca reddettim burda şaşkın şaşkın bakıp yaklaşınca geri adım atııcak ne var beni sevdiğinin farkına bir anda varıp onu sevgilim sanıp üzüldünmü yoksa acaba bu bin ne tak yedi diye üzüldünmü biz neyiz (adına dilara diyeceğim) dilara 2 arkadaş mı yoksa her gün birbirleriyle konuşup birbirlerini seven 2 genç mi sencede zamanı gelmedimi artık buna cevap vermenin daha uzun bile olabilir beyler tek bildiğim 1 dakikadan uzun konuşmam sonrasında kız bana sarıldı ağlıyordu arka bahçeye gidip bir banka oturduk beni sevdiğini söyledi yaptığı hareket için özür diledi ne olmuştu lan bana böyle bunları ben mi demiştim? inanamıyordum hala

son sigaramı yakıp yatıyorum binler iyi geceler

uzun zamandan sonra opeh açtım @20 ye selamlar

1 kişi bile okuyorsa devam edicem uyku tutmadı

1 kişi bile okuyorsa 2 3 part atıcam sonra yatarım herhalde.

Eyy kuzen gibicileri okuyan liseli kardeşim sana sesleniyorum hikayemi kötü amellerine kullanmana asla ve asla katiyen izin vermeyeceğim. gibtirip gidebilirsin

Kişilik bölünmesi hakkında hiç birşey bilmeyen yazarlarımız araştırıp gelebilir bu konuyu